Meer Uitgeverij Papieren Tijger

Memoires 1989-A (Paperback)

0
22 januari 1989 Ik heb weer eens iets vreselijks gehoord. Herman von der Dunk vertelde me telefonisch dat toen hij in NRC Handelsblad een positief artikel schreef over mijn Memoires, oud-ambassadeur H.N. Boon hem onmiddellijk een brandbrief had gezonden hoe hij in hemelsnaam een positief stuk over mij kon schrijven, want ik was eigenlijk een schurk...

Verkopers met dit product

Verkoper
Bezorging
Prijs

Anderen bekeken ook

Memoires 2000-A (Paperback)
Memoires 2000-A (Paperback)
12 mei 2000 Om 16:00 uur onderweg naar huis, kwam ik Peter Nicolaï tegen. Hij riep me van ver toe: „7 miljoen!ˮ Thuis barstte een waar pandemonium los. Vijf tv-ploegen, Het Parool, Trouw, en Hans van de Wereldomroep stonden voor de deur. Serge van Duijnhoven was er ook ineens met cadeautjes. En ook Eduard was meteen hier, maar natuurlijk was het Peter die ik wilde bereiken. Ik belde hem vijf keer. Hij kon het niet geloven. Hij voorzag dat het effect van de uitslag enorm zou zijn. Marie van Zoeren belde, en ook Hannah de Zantis, die me op Piet Schaepman wees. Ook de Tijgers reageerden meteen. Menno Reemeijer van Radio 1 Avondjournaal vroeg aan Verploeg waarom de NVJ zo op mij had gekankerd dat ik de 1,1 miljoen van Van Mierlo niet aannam. Ja, dat was een beoordelingsfout geweest, moest hij nu toegeven. Remmo interviewde Hans en mij telefonisch. Er was een gevecht geweest tussen NOVA en Barend & Van Dorp om mij, maar ik ging mooi naar de jegens mij altijd loyale Barend & Van Dorp.
25,-
Memoires 1995-A (Paperback)
Memoires 1995-A (Paperback)
8 juni 1995 Vanavond boden Pieter Broertjes en Arendo Joustra mij in Pier 10 achter het Centraal Station een etentje aan voor mijn komende 70ste verjaardag. We zaten tussen andere tafeltjes gepropt, maar het voer was best lekker. Pieter gaf me een paar boeken cadeau en schreef er opdrachten in. (…) Tijdens het bezoek van bondskanselier Helmut Kohl op 22 mei hadden Jessa van Vonderen en Pieter naast elkaar gezeten op het staatsdiner. Jessa had verteld over de reis in Canada en gezegd dat ik mij keurig had gedragen en dat zij niet begreep wat Den Haag al die jaren tegen mij had gehad. Prinses Margriet was na de persontmoeting in de villa van Juliana in Ottawa naar Van Vonderen gegaan en had gezegd: „Waarom mochten we ook alweer niet van hem houden?” Pieter gaf me een notitieboekje uit Venetië en daar schreef hij dit citaat in.
25,-
Memoires 1997-A (Paperback)
Memoires 1997-A (Paperback)
31 januari 1997 Peter, Ellen en ik zijn anderhalf uur bij Ruud Lubbers thuis in Rotterdam geweest. We zaten op de eerste etage in zijn werkkamer. Ria serveerde koffie. Het gehalte van zijn boekenkast was eigenlijk beneden peil. Lubbers was buitengewoon aardig. Lubbers opende de bijeenkomst, mij recht aankijkende: „Yours is a mission impossible.” Ik dacht dat hij daar wel eens gelijk in kon hebben, maar niet knokken tegen zoveel smerigheid is ook geen optie. Wim Kok, zei Lubbers, had geen zin zich er mee te bemoeien. De affaire irriteerde hem mateloos. en hij had er geen tijd voor. Kok is zijn solidariteitsveren met het verzet al heel lang geleden op weg naar de top verloren.
25,-
Nieuw
Memoires 1991-A (Paperback)
Memoires 1991-A (Paperback)
29 januari 1991 Op 16 november had Buitenlandse zaken mijn verzoek tot inzage in de beperkende instructie van Luns (dd. 14 10 1990) beantwoord en stuurde me een aantal stukken toe, die Peter mij vanuit Johannesburg doorzond en ik gisteren ontving. Een ervan is een vertrouwelijk schrijven namens Luns door de chef voorlichting van Buitenlandse zaken Vroon, gedateerd 26 november 1962 aan alle posten en zelfstandige Consulaten-Generaal. Vroon geeft een karakterbeschrijving van mij en schrijft ondermeer:"(...) ofschoon ik over een uitgebreid curriculum vitae van betrokkene beschik...". Dat moet ik hebben! Het ogenblikkelijk secretaris-generaal Ben Bot gevraagd mij dit per ommegaande te doen toekomen. Dat leugenverhaal wil ik wel eens zien. Ik ga hier werk van maken.
25,-
Memoires 1995-B (Paperback)
Memoires 1995-B (Paperback)
4 juli 1995 „Jij bent een masochist. Je blijft je belangen schaden,” zei Pieter. „Nee,” antwoordde ik, „ik verdom het om zoete broodjes bakken.” Beatrix heeft haar buik al vol van de reis, eigenlijk door mijn pamflet, wat alles nodeloos compliceert. „Waarom heb je die brochure niet achteraf geschreven,” vroeg Broertjes ook nog. „Omdat de majesteit zelf in haar Kerstrede sprak over kletsen achteraf over eens gemaakte fouten.” Maar dat had ik in het pamflet ook duidelijk gemaakt, dus Broertjes had mijn tekst duidelijk niet gelezen. Maar Van der Voet zou me niets in de weg leggen, wist Broertjes te vertellen, als mij een visum wordt verstrekt door Djakarta. Maar dat is nu net het probleem. In Djakarta zal Van Roijen of een ander van Buitenlandse Zaken zich inzetten om te voorkomen dat ik een visum krijg. Ambassadeur Kadarisman in Den Haag wacht bovendien op groen licht van de RVD. „Iedereen is van mening dat aan jouw zaak een einde moet komen. Eef Brouwers ook. Hans van Mierlo is de enige
25,-
Nieuw
Memoires 1990-A (Paperback)
Memoires 1990-A (Paperback)
23 januari 1990 Ik bedankte de president voor de gastvrijheid die ik thans vier jaar in zijn land had genoten. Ik legde uit hoe een verkeerd beeld ik me van Zuid-Afrika had gevormd voor ik hier arriveerde. Ook vertelde ik over mijn ervaringen in townships en hoe ik gesprekken had geregeld tussen Samuel Kolisang en Ephraim Tshabalala. Geleidelijk aan stuurde ik het gesprek in de richting van hoe clandestiene operaties dikwijls in het geheim het succes van hervormingen probeerden te verstieren. Ik gaf het voorbeeld van het positieve resultaat van minister Pik Botha en prompt wordt zijn zoon bij thuiskomst aangeklaagd omdat hij corruptie zou hebben gepleegd. "You brought a successful visit to general Bantu Holomisa and the day afterwards there is a scandal between Transkei and South Africa." "He started it," aldus De Klerk, die de indruk gaf echt voor de ontmoeting te zijn gaan zitten. Ik wees er voorzichtig op dat het zichtbaar was dat bepaalde krachten zijn hervormingsplannen probeerden
25,-
Memoires 1993-A (Paperback)
Memoires 1993-A (Paperback)
25 februari 1993 Theo van Gogh zag er ongeschoren en vies uit, en zei al lange tijd niet meer te hebben gedronken. Jan Mets had me aangemoedigd hem te ontmoeten en kreeg gelijk. Hij was inderdaad buitengewoon aardig, zoals Jan Mets voorspeld had. Het viel me zeer mee. Ik vond hem zelfs aardig. Hij begon met het memorandum voor te lezen waarin ik tot persona non grata wordt verklaard. Theo is sympathiek. Ieder onderwerp wat we aansneden tot en met Judith Exner, de bijzit van JFK, liep als een trein. Ik had echter aan het einde van het televisieprogramma geen zin om de befaamde cactus te kussen, wel zijn reet maar dat wilde hij weer niet.
25,-
Nieuw
Memoires 1989-B (Paperback)
Memoires 1989-B (Paperback)
12 juli 1989 Ik reed naar Pretoria en had een intens gesprek met Theo Albrecht in Burocadia. "I may be a junior diplomat," zei hij, "but I studied Anthropology. I do place myself into the shoes of blacks. I saw how my parents treated them. I think, you are basically a conservative, Willem, that is the generation gap between us." Hij toonde me een memo van drie pagina's, afkomstig van "an outside source" waarin opmerkelijke dingen over mijn komende boek werden gezegd. De source was kennelijk de militaire inlichtingendienst. Het was "didactic in nature but negative about the SADF." Ook werd het boek beschouwd als hogelijk kritisch ten aanzien van de politieke leiders van de regerende Nationale Partij. "You speak in your book of their mental competence in a denigrating manner." Verder wordt de NP ook als racistisch omschreven. Dat haal je de donder, wat zijn ze dan? Het boek zou Zuid-Afrika omschrijven als "in full internal turmoil," en, aldus de kritiek, "the writer speaks of the
25,-
Nieuw
Memoires 1990-B (Paperback)
Memoires 1990-B (Paperback)
3 mei 1990 Vanmorgen stond opeens generaal Hein de Villefort du Toit voor mijn deur. Omdat mijn flat nog leeg is (de container is onderweg van Durban naar hier) gingen we naar het Wiener Café in Hillbrow. Hij wilde me waarschuwen dat mij donkere tijden stonden te wachten. In Pretoria wordt thans gesproken in termen van: Oltmans bedelt altijd om geld, Oltmans kan in Holland nergens meer schrijven, Oltmans wordt door niemand serieus genomen, Oltmans is in alle opzichten nu alleen nog maar schadelijk voor Zuid-Afrika. Ik zei dat naar mijn mening Nothnagel in Den Haag schadelijk voor Zuid-Afrika was. „Ja, hij is gek,” aldus Du Toit. Ik verdedigde me en zei dat ik de laatste tijd juist wel op televisie was gevraagd in Nederland en dat Geert Mak een interview met me in De Groene Amsterdammer had gepubliceerd. Terwijl Du Toit zat te praten, trachtte ik vliegensvlug te analyseren waar deze nieuwste sabotage van mijn werk hier weer vandaan kon komen. Was het Nothnagel die een spaak in mijn wiel
25,-
Nieuw
Memoires 1992-A (Paperback)
Memoires 1992-A (Paperback)
20 mei 1992 Ze hebben nog niet in de gaten dat ik het pand niet meer ga verlaten. André Royackers verscheen. Ik overhandigde hem mijn persverklaring, die hij aandachtig las. „Ik neem dit serieus,” zei hij met een verbeten smoel. „Ik had er geen idee van hoe ernstig dit is,” zei hij. Intussen keurde hij mijn cheque goed en vertrok gehaast naar Sondaal en ambassadeur Van Buuren. Intussen, als alles volgens mijn instructies is verlopen, heeft Peter ter Horst via de fax mijn verklaring ontvangen, evenals The Star, South African Press Association (SAPA) en de rest. Niet lang daarna kwam André vragen: „Suiker en melk?” en even later werd ik door hem en Hans Sondaal ontvangen. Ze waren bijzonder vriendelijk. Het voorstel: ga naar huis en bel ons op, dan zullen wij intussen contact opnemen met Buitenlandse Zaken hier. Ik antwoordde: „Sorry, maar ik ga niet weg voor die CIA-beschuldiging van tafel is, want mijn veiligheid is hier in gevaar.
25,-

Klanten-reviews van Memoires 1989-A (Paperback)

Er zijn nog geen beoordelingen voor dit productBen jij de eerste die een review plaatst?

Meer over Memoires 1989-A (Paperback)

Productomschrijving

22 januari 1989 Ik heb weer eens iets vreselijks gehoord. Herman von der Dunk vertelde me telefonisch dat toen hij in NRC Handelsblad een positief artikel schreef over mijn Memoires, oud-ambassadeur H.N. Boon hem onmiddellijk een brandbrief had gezonden hoe hij in hemelsnaam een positief stuk over mij kon schrijven, want ik was eigenlijk een schurk. Herman antwoordde nooit op "men zegt" af te gaan en vroeg Boon hoe hij dacht dit te kunnen bewijzen. Boon had Zaken doen van mij gelezen en weggeven, maar hij zou een nieuw exemplaar kopen en had dit vervolgens aan Von der Dunk gestuurd. Intussen zond Boon deze correspondentie ook aan Ronald Gase. Waarom?

Productspecificaties

Artikelnummer(s)
Brand
Uitgeverij Papieren Tijger
Webshop.nl maakt gebruik van cookies. Ga je verder op onze website, ga dan akkoord met het plaatsen van cookies en de verwerking van deze data door ons en vermelde partners.