Meer Uitgeverij Papieren Tijger

Memoires 1983-B (Paperback)

0
5 december 1983 Terwijl ik op een bankje in Fort Zeelandia zat te wachten op Naarendorp klapte een wachtcommandant in zijn handen naar mij. "Roep je je hondje zo ook?" vroeg ik. Dit leidde ertoe dat ik werd opgebracht door de Militaire Politie. We gingen het kantoor in. Ze wilden lezen wat ik had geschreven, omdat ik in een militair object zat te p...

Verkopers met dit product

Verkoper
Bezorging
Prijs

Anderen bekeken ook

Memoires 1998-B (Paperback)
Memoires 1998-B (Paperback)
4 juli 1998 Ik zit nu toch naar de voetbalwedstrijd Nederland-Argentinië te kijken. Numan werd van het veld gestuurd en nu is het helemaal verpest. Er zat een geweldige Schwung in deze wedstrijd, maar niemand durft meer en het is niks meer. En dan maakt ineens Bergkamp de 2-1, en er wordt hysterisch op tv en hier in de straat geschreeuwd. Ik vind dit maar griezelig, die reacties. Een gek loopt hier op straat brullend en loeiend rond, het is gewoon totaal verontrustend. Het schreeuwen op straat zwelt steeds meer aan en gaat lange tijd door. Overal rijden toeterende auto's rond in de stad. Ik kan hier in mijn kamer met de ramen dicht het geschreeuw en gejoel horen - om één goal! Ik blijf het idioot vinden. Het is inderdaad minder alarmerend als de kuddes gek worden van voetbal, dan van Adolf Hitler, maar alarmerend is het wel.
25,-
Nieuw
Memoires 1987-B (Paperback)
Memoires 1987-B (Paperback)
7 juli 1987 Wat er gisteravond gebeurde, is niet te beschrijven. Ik werd om 20:15 uur door een auto van het ministerie van Buitenlandse Zaken opgehaald en na een lange omweg naar een huis in de Twee Kinderenstraat gebracht. Maar dat was een verkeerd adres. We wachtten er enige tijd tot een dame thuiskwam, die zei dat we naar de Anton Drachtenweg moesten rijden, twee huizen voorbij de Sovjetambassade. We arriveerden er 45 minuten te laat. Desi Bouterse, die in deze villa van de Libanese zakenman, Michel Franchi en diens Surinaamse echtgenote Sylvia, zijn tent had opgeslagen, had op ons zitten wachten. De Libanees moet puissant rijk zijn; de villa lag in een schitterende tuin, met veel orchideeën en een gigantisch zwembad. Veiligheidsmensen liepen overal. Ik liet de chauffeur uitleggen waarom we verlaat waren. Desi reageerde gemoedelijk, hij wond er zich niet over op. We zaten meteen weer op dezelfde golflengte. Omdat er nog iemand op bezoek was, die in het topberaad zat, duur het
25,-
Nieuw
Memoires 1989-B (Paperback)
Memoires 1989-B (Paperback)
12 juli 1989 Ik reed naar Pretoria en had een intens gesprek met Theo Albrecht in Burocadia. "I may be a junior diplomat," zei hij, "but I studied Anthropology. I do place myself into the shoes of blacks. I saw how my parents treated them. I think, you are basically a conservative, Willem, that is the generation gap between us." Hij toonde me een memo van drie pagina's, afkomstig van "an outside source" waarin opmerkelijke dingen over mijn komende boek werden gezegd. De source was kennelijk de militaire inlichtingendienst. Het was "didactic in nature but negative about the SADF." Ook werd het boek beschouwd als hogelijk kritisch ten aanzien van de politieke leiders van de regerende Nationale Partij. "You speak in your book of their mental competence in a denigrating manner." Verder wordt de NP ook als racistisch omschreven. Dat haal je de donder, wat zijn ze dan? Het boek zou Zuid-Afrika omschrijven als "in full internal turmoil," en, aldus de kritiek, "the writer speaks of the
25,-
Nieuw
Een bollenboer in de Koreaanse oorlog (Paperback)
Een bollenboer in de Koreaanse oorlog (Paperback)
'Als kind werd ik regelmatig wakker van zijn geschreeuw, ik wilde zien wat er aan de hand was, stapte uit bed, trok mijn pyjamajasje recht en sloop stilletjes mijn kamer uit. Vanaf de overloop, door de openstaande slaapkamerdeur kon ik hem zien. Hij zat op de rand van het bed. De haren verward. Hij staarde met een verwilderde blik voor zich uit. Mijn moeder gaf hem een glaasje water en zei dat hij had gedroomd.' Scenarioschrijver Sjaak Vlaming (1954) ging op zoek naar het verleden van zijn vader, die als militair was uitgezonden naar Korea. Hij verdiepte zich in de politieke en militaire situatie, voerde vele gesprekken met mensen die zijn vader hebben gekend en had interviews met andere Korea-veteranen. Zo heeft hij nauwgezet kunnen reconstrueren wat zich tijdens de oorlog afspeelde en ontdekte welke verschrikkingen zijn vader er had meegemaakt. Jaap Vlaming vertrok op 31 maart 1951 ongetraind en onervaren naar een onbekend gebied als soldaat in het 1ste Aanvullings Detachement. Was
18,95
Nieuw
Memoires 1990-B (Paperback)
Memoires 1990-B (Paperback)
3 mei 1990 Vanmorgen stond opeens generaal Hein de Villefort du Toit voor mijn deur. Omdat mijn flat nog leeg is (de container is onderweg van Durban naar hier) gingen we naar het Wiener Café in Hillbrow. Hij wilde me waarschuwen dat mij donkere tijden stonden te wachten. In Pretoria wordt thans gesproken in termen van: Oltmans bedelt altijd om geld, Oltmans kan in Holland nergens meer schrijven, Oltmans wordt door niemand serieus genomen, Oltmans is in alle opzichten nu alleen nog maar schadelijk voor Zuid-Afrika. Ik zei dat naar mijn mening Nothnagel in Den Haag schadelijk voor Zuid-Afrika was. „Ja, hij is gek,” aldus Du Toit. Ik verdedigde me en zei dat ik de laatste tijd juist wel op televisie was gevraagd in Nederland en dat Geert Mak een interview met me in De Groene Amsterdammer had gepubliceerd. Terwijl Du Toit zat te praten, trachtte ik vliegensvlug te analyseren waar deze nieuwste sabotage van mijn werk hier weer vandaan kon komen. Was het Nothnagel die een spaak in mijn wiel
25,-
Memoires 2004 (Paperback)
Memoires 2004 (Paperback)
26 juli 2004 Zaterdag drukte Peter door dat een juffrouw van de wijkverpleging het wondverband kwam wisselen, en eindelijk kon ik onder de douche. Ik vond het super. Gisterenmiddag laat deed ik mijn ogen open en zag dat Peter naar me zat te staren vanuit de stoel bij mijn bed. Ik zei dat ik wilde slapen. Redactie: Hier eindigen de dagboekaantekeningen van Willem Oltmans. Het laatste klappertje met aantekeningen is (onbedoeld door Willem) tot de dood van Peter van de Wouw in diens bezit geweest. Pas daarna is het weer ter beschikking gekomen van Willem Oltmans Stichting en daarmee Uitgeverij Papieren Tijger. Er ontbreken geen pagina's tot aan de passage van 26 juli, maar het is niet uit te sluiten dat er daarna aantekeningen ontbreken. Of er brieven van en aan Willem ontbreken valt ook niet uit te sluiten. Enkele brieven geven nog een laatste inkijkje in Oltmans bezigheden en achteruitgang de laatste twee maanden van zijn leven.
25,-
Nieuw
Memoires 1998-A (Paperback)
Memoires 1998-A (Paperback)
9 maart 1998 Rechtbank Amsterdam, Dedel-zaal (…) Doeleman betoogde dat ik tegen Verploeg fleemde dankbaar te zijn. „Dat ben ik nog,” riep ik uit. „Verploeg is zelfs zijn boekje te buiten gegaan door een getuige voor mij uit Zuid-Afrika te laten overkomen.” Maar verder was het toch de bloody limit dat Doeleman, namens Abram, Verploeg en de NVJ zat te verklaren dat ik mijn carrière heb gebouwd op het beledigen en belasteren van mensen! Dat werd gewoon zo gesteld. Ellen gaat het verslag opvragen. „Ik denk dat dat erin zal staan,” zei ze. Ellen heeft de zaak uitstekend gepresenteerd. Ellen benadrukte met kracht dat Verploeg en Abram verstek lieten gaan met „de oorlog tegen Van Mierlo.” Ellen ontkende, terecht, dat met de NVJ was afgesproken dat ik mijn mond nooit meer open zou doen, maar Doeleman beweerde dat Ellen stond te liegen.
25,-
Memoires 1995-B (Paperback)
Memoires 1995-B (Paperback)
4 juli 1995 „Jij bent een masochist. Je blijft je belangen schaden,” zei Pieter. „Nee,” antwoordde ik, „ik verdom het om zoete broodjes bakken.” Beatrix heeft haar buik al vol van de reis, eigenlijk door mijn pamflet, wat alles nodeloos compliceert. „Waarom heb je die brochure niet achteraf geschreven,” vroeg Broertjes ook nog. „Omdat de majesteit zelf in haar Kerstrede sprak over kletsen achteraf over eens gemaakte fouten.” Maar dat had ik in het pamflet ook duidelijk gemaakt, dus Broertjes had mijn tekst duidelijk niet gelezen. Maar Van der Voet zou me niets in de weg leggen, wist Broertjes te vertellen, als mij een visum wordt verstrekt door Djakarta. Maar dat is nu net het probleem. In Djakarta zal Van Roijen of een ander van Buitenlandse Zaken zich inzetten om te voorkomen dat ik een visum krijg. Ambassadeur Kadarisman in Den Haag wacht bovendien op groen licht van de RVD. „Iedereen is van mening dat aan jouw zaak een einde moet komen. Eef Brouwers ook. Hans van Mierlo is de enige
25,-
Nieuw
Memoires 1992-B (Paperback)
Memoires 1992-B (Paperback)
3 augustus 1992 Eenmaal in hun kantoor gezeten, werd meegedeeld dat uitstel van mijn vertrek niet mogelijk was. Ik bevond me reeds illegaal in het land, en zou nu worden aangehouden. Onder politiebegeleiding kreeg ik de kans om mijn laatste zaken te regelen. Vanavond moest ik Zuid-Afrika met de KLM te verlaten. Ik zei tegen Van de Westhuizen: „You are not even a man. You never told me and are not telling me now, what I am accused of. Are you not ashamed of yourself? You even don't look me straight into my eyes. I am sure you go as a devout Christian to church on Sunday. Look what you are doing to me.” Hij antwoordde met een stalen gezicht geen verplichting te hebben mij een reden op te geven voor uitwijzing. „Ik voer slechts orders uit,” zei hij ook nog.
25,-

Klanten-reviews van Memoires 1983-B (Paperback)

Er zijn nog geen beoordelingen voor dit productBen jij de eerste die een review plaatst?

Meer over Memoires 1983-B (Paperback)

Productomschrijving

5 december 1983 Terwijl ik op een bankje in Fort Zeelandia zat te wachten op Naarendorp klapte een wachtcommandant in zijn handen naar mij. "Roep je je hondje zo ook?" vroeg ik. Dit leidde ertoe dat ik werd opgebracht door de Militaire Politie. We gingen het kantoor in. Ze wilden lezen wat ik had geschreven, omdat ik in een militair object zat te pennen. Ik weigerde steevast. Er werd druk getelefoneerd. Een andere soldaat van de Militaire Politie kwam me halen. Weer een andere commandant vroeg op bevelende toon: "Laat uw notities lezen?" "Nee, nooit." Toen werd ik naar een nog hogere klabak gebracht, terwijl al uit de ramen door soldaten "huurling!" werd geroepen. Deze hogere militair was echter een zeer correcte Hindoestaan. Ik kon onmiddellijk vertrekken. Dat komt er ook nog bij. Je probeert je ambassadeur bij de hoogste man hier te krijgen en wordt er dan van verdacht een huurling te zijn.

Productspecificaties

Artikelnummer(s)
Brand
Uitgeverij Papieren Tijger
Webshop.nl maakt gebruik van cookies. Ga je verder op onze website, ga dan akkoord met het plaatsen van cookies en de verwerking van deze data door ons en vermelde partners.