Lieve oma Pluis (Hardback)

Al 70 jaar genieten kinderen van de boeken over nijntje. In dit jubileumjaar is de klassieker opa en oma pluis door de CPNB bekroond met Diamanten Boek, de hoogste status (meer dan 200.000 exemplaren verkocht) binnen het genre kinderboeken. Om dit te vieren brengen is er een speciale XL-editie met goudfolie op de cover.

Er ligt een drol op het tapijt. Van Bonnie de mamahond. Julie ruimt hem op. Met water. Nu is er soep. 'Poepsoep,' zegt vriendje Peter. 'Drollensoep,' zegt Julie. Haar vader en moeder weten niks van de drollensoep. Ze zijn bij oma. Daar is het ernstig. Oma is ziek. Maar dan is ze dood. Zomaar weg. Net als de drollensoep. Julie gaat op zoek. Met de hondjes en met Peter. Naar de soep. En naar haar oma, om alles te vertellen. Oma die dood is en er niet meer is. En ook weer wel. Omdat ze een sterretje is en overal kan zijn … Het tweede deel in een reeks vol korte hoofdstukken, over een eigenwijs meisje dat de wereld op zijn kop zet. Een grappige en ontroerende ode aan de eindeloze fantasie van elk kind. Voor lezers vanaf 7 jaar.

Als opa pluis jarig is wil nijntje hem een bijzonder cadeau geven. Maar wat? Dan weet ze het: ze gaat zelf iets maken. Op de dag zelf gaat nijntje naar opa toe. Die is blij verrast dat nijntje speciaal voor hem gekomen is. 'ja opa, want jij bent jarig hiep-hiep-hiep, hiep-hiep-hoera en nog heel veel, heel veel jaren 't pakje kreeg hij pas daarna'

Nijntje gaat op visite bij opa en oma Pluus en 'die heeln heel völle van nijn en opa pluus hebbe veur nijn een step emaakt'. Bij de thee eten ze 'botterkeukskes', want Nijntje, opa en oma Pluus spreken Achterhooks.

Een herkenbaar verhaal over een lieve oma én een lieve Anna. Voor peuters vanaf 30 maanden, met de emoties van het kind als thema. Anna gaat logeren bij oma. Ze bakken koekjes en lezen verhaaltjes. Anna is dol op haar lieve oma.

Zolang Inge Schilperoord zich kan herinneren is ze krampachtig bang. Niet bang voor het Grote Niets dat volgt op haar eigen dood, maar voor de dood van haar naasten. En dan meer in het bijzonder van haar schrandere en autonome oma, met wie ze een bijzonder hechte band heeft. Bijna drie jaar geleden overleed de oma van Schilperoord. Om zich te dwingen vertrouwd te raken met haar dood, bezoekt ze regelmatig haar graf op Oud Eik en Duinen in Den Haag, een van de mooiste en oudste begraafplaatsen van Nederland. Hoe vaker zij er komt, hoe mooier de plek wordt. Bloemen die ontluiken, blaadjes die loslaten, flarden van gesprekken die verwaaien, de stand van de zon en het kabaal van de halsbandparkieten hoog in de bomen. Tussen alle dode zielen die daar ongestoord kunnen zweven op windstille dagen onderzoekt Schilperoord haar relatie met haar oma, Tuf. En waarom we zo krampachtig - en altijd tevergeefs - pogen de tijd te doen stollen.

In Opoa en omoa pluis in ut utregs (Opa en Oma Pluis in het Utrechts) gaat Nijntje op visite bij opa en oma Pluis. 'Opoa hâ voar nijn een step gemoak' en 'Nijn bree un wârreme doek voar omoa Pluis'. Bij de thee eten ze 'boaterkoêkjus en nijn moch ur twee'. Opoa en omoa pluis is vertaald uit het Nederlands door Jeroen Wielaert.

Over het boek: De oma van Sofie woont in een woonzorgcentrum en heeft dementie. Mensen met dementie vergeten veel dingen en doen soms een beetje gek. De oma van Sofie bijvoorbeeld vergeet dat ze al gegeten heeft en wordt dan heel boos. Of ze danst midden in de nacht vrolijk door haar kamer. Sofie en haar mama bezoeken oma elke week. Soms gaat het niet goed met oma en begrijpt Sofie niet wat er gebeurt. Ook haar mama wordt er verdrietig van. Maar oma heeft ook goede momenten, dan gaan ze samen touwtje springen en doen ze allerlei leuke dingen. Oma kan de juiste woorden niet meer vinden, maar ze laat wel merken dat ze het fijn vindt om bezoek en liefdevolle aandacht te krijgen. In een weblink bij het boek wordt dieper ingegaan op de vele uitdagingen die we tegenkomen in het omgaan met een persoon met dementie. Dementie is een problematiek die voor kinderen moeilijk te begrijpen is. Dit prentenboek wil een praktisch instrument zijn om kinderen op gepaste wijze te informeren en te

Nijntje gaat op visite bij opa en oma Pluis en 'die heulden veul van nijn' en opa pluus zegt: 'ik heb veur nijn een steppie maokt'. Bij de thee eten ze 'botterkoekies', want Nijntje, opa en oma Pluus spreken drents.

In bep en pake pluis in 't Bildts gaat nijntje op visite bij opa en oma. 'pake pluis hew 'n autoped maakt foor nijn' en nijntje 'het sels 'n lekker werme sjaal foor bep braaid' Bij een 'bakky' thee eten ze een 'koeky', 'nijn luste ok wel twee' De vertaling van bep en pake pluis in 't Bildts is verzorgd door Sytse Buwalda en Leendert Ferwerda.