Kleine heilige dingen

Judith woont samen met haar moeder in een flat van de kerk. Ze zit in haar eindexamenjaar en wil graag naar het conservatorium. Op haar cellodocent na, komt Judith alleen maar in contact met strenggelovige mensen: op haar evangelische school, in de kerk of bij de Alpha-cursus. Totdat ze bij de snackbar Dorian ontmoet en haar hele wereld op z'n kop wordt gezet. Deze eerste grote liefde ontketent een strijd tussen intuïtie en het verlangen om bij de gemeenschap te horen. De grens tussen religieuze extase en waanzin wordt flinterdun, terwijl Judith zich haar toekomst probeert voor te stellen.

Judith woont samen met haar moeder in een flat van de kerk. Ze zit in haar eindexamenjaar en wil graag naar het conservatorium. Op haar cellodocent na, komt Judith alleen maar in contact met strenggelovige mensen: op haar evangelische school, in de kerk of bij de Alpha-cursus. Totdat ze bij de snackbar Dorian ontmoet en haar hele wereld op z'n kop wordt gezet. Deze eerste grote liefde ontketent een strijd tussen intuïtie en het verlangen om bij de gemeenschap te horen. De grens tussen religieuze extase en waanzin wordt flinterdun, terwijl Judith zich haar toekomst probeert voor te stellen.

Zwarte Eland [1863-1950] was de laatste grote ziener en medicijnman van de Oglala-Sioux. Bovendien was hij de laatste Houder van de Heilige Pijp. Vlak voor zijn dood openbaarde hij aan de nog jeugdige godsdiensthistoricus en indianenkenner Joseph Epes Brown de zeven sacrale rituelen van zijn volk waarbij de Pijp een hoofdrol speelde. Deze magische riten, mythen en geloofsbelijdenissen vormden het wezen van de culturele identiteit der Sioux. Zwarte Eland besefte evenwel dat het wereldbeeld en de traditionele levensstijl van zijn volk gedoemd waren ten onder te gaan. Vanwege zijn verantwoordelijkheid «de bloeiende boom» levend te houden, sprak hij over wat eeuwenlang streng geheim was gehouden - opdat wij de ziel van de Sioux zouden leren kennen: «Want zolang het verhaal wordt gekend en de pijp in gebruik is, zal ons volk leven. Is het verhaal eenmaal vergeten, dan zal ons volk geen middelpunt meer hebben en ten onder gaan.» Het resultaat is «De heilige Pijp», het klassieke boek over de

Over kleine dingen' is een uitstekende inleiding voor allen die zich professioneel willen bekwamen in de haptonomie. Daarbij komen onder meer de filosofische en psychologische grondslagen aan de orde. Auteur Dorus Gerritse laat zien dat haptonomie belangrijke wortels heeft in onze cultuur die vooral steunt op Duitse en Franse denkers. De hoofdschotel van dit boek is het presenteren van de haptonomie als geheel van inzichten. Het uiteindelijke doel is om de haptonomische inzichten daadwerkelijk toe te passen in uw praktijk van zorg- en hulpverlening. Een scala van toepassingen komt aan de orde, zoals de haptotherapie en haptonomische begeleiding bij zwangerschap en bevalling. De auteur koos in dit boek voor een vijfdeling: Allereerst uiteraard een oriënterend deel met theoretische achtergronden en uitgangspunten. Achtereenvolgens komen de menselijke lichamelijkheid, het menselijk gevoelsleven en het hart van de haptonomieaan de orde. Het laatste deel bespreekt de toepasbaarheid en

Marleen van Hove beschrijft in dit boek de spirituele weg als een zoektocht in verschillende etappes naar de binnenkant van ons wezen. Zij ervaart op haar route een vorm van mystieke beleving die niet buiten, maar middenin het leven staat. Alhoewel zijzelf vertrouwd is met mindfulness en geschoold werd in de zentraditie, wist ze zich geraakt en geïnspireerd door de filosoof en monnik Wilfried Stinissen (1927-2013) die op een bijzondere wijze in haar leven kwam. In dit boek, dat tevens een eerbetoon en een getuigenis is van een spirituele vriendschap, brengt zij verslag uit van haar verdieping in het gedachtengoed, de filosofie en de vele publicaties van een niet onbelangrijk meditatieleraar, die zijn sporen vooral in de Scandinavische landen verdiende. De auteur probeert ons te laten zien dat zijn ervaring en inzichten als spirituele begeleider nog steeds brandend actueel zijn voor mensen van vandaag, die werkelijke vervulling zoeken en meditatief willen leven. Een persoonlijke

Na haar indrukwekkende debuut Het is warm in de hivemind, verrast Maxime Garcia Diaz met een veelvormige nieuwe poëziebundel die leest als een roman. Het netwerk moet gebouwd worden is zowel een autobiografie als een biografie van het internet, net als zij geboren in de jaren negentig. Ook is het een verslag van rouw, van leven in Amerika tijdens Trumps tweede termijn en terugkijken op een uitgehold Amsterdam. Na haar debuut begon Garcia Diaz aan een onderzoek naar haar jeugd, waarin ze eindeloos op het internet zat met haar 'Neopets', virtuele huisdieren. Een jaar later overleed de vader die dat internet aan haar geïntroduceerd had. Ze stak de Atlantische Oceaan over, zoals diezelfde vader ooit deed maar dan in omgekeerde richting, naar de Verenigde Staten. Het netwerk moet gebouwd worden gaat over de poging nieuwe verbindingen te maken na groot verlies. Verbindingen tussen het internet en de stad, Amsterdam en Amerika, Hotel Mokum en de Iowa Writers' Workshop, de computer en de

Met de enige andere persoon die op het archief zit te werken, drink ik af en toe koffie beneden. Hij schrijft over het leven van Anna Blaman. Toen ik hem vroeg: 'Waarom zij?', keek hij weg, sloeg zijn ogen op naar het plafond en zei aarzelend, maar tegelijkertijd zo weloverwogen alsof hij dit al vaker had uitgesproken: 'Het is die ingehoudenheid, dat pure, en dan toch dat hele seksuele, dat tomeloze.' Vervolgens was het mijn beurt mijn ogen op te slaan naar het plafond. 'Het zijn haar geheimen,' zei ik. Het debuut van Marja Pruis - 'misschien wel mijn meest “gave” boek,' zegt ze zelf - ging over haar jarenlange liefde voor de schrijfster van de roman Twee meisjes en ik, A.H. Nijhoff. In De Nijhoffs of de gevolgen van een huwelijk ging zij haar gangen na, en die van haar geliefden, onder wie de dichter Martinus Nijhoff. Het werd een boek dat het genre van de biografie tartte, wat niet zonder gevolgen bleef. In een literair klimaat met strikte genre-opvattingen werd dit mengsel van

Drieëntwintig tips is de neerslag van een rotjaar in het leven van de dichter. Af en toe schurkt het tegen de grenzen van goede smaak aan en hier en daar danst het er los over. Dat mag, want het gaat niet over goede smaak. Drieëntwintig tips biedt hoop aan wie achtervolgd wordt door een zwarte hond en moed aan wie vecht met demonen. Het is een poging tot literair verantwoorde braakpoëzie. Het is een poëtisch zelfhulpboek dat werd geschreven voor zij die een hekel hebben aan zelfhulpboeken en zij die een hekel hebben aan poëzie. En opgepast: dit boek bevat humor. Drieëntwintig tips is de tweede poëziebundel van Runa Svetlikova. Met haar debuut Deze zachte witte kamer won ze de Herman De Coninck debuutprijs, de Jo Peters poëzieprijs en de Europese Bridges of Struga debuutprijs.

Rotterdam, 2015. Sara begint als trainee bij een grote krant. Op de onderzoeksredactie werkt ze aan artikelen over de aanzwellende vluchtelingencrisis. De vergoeding is laag, dus verhuist ze zolang terug naar haar moeders huis in de Beverwaard, dat bekendstaat als een 'probleemwijk'. Daar wordt ze geconfronteerd met de moeilijkheden van het gezin. Terwijl Sara - naïef en geëngageerd - zich op haar werk bij de krant stort en ondertussen de banden met haar familie probeert aan te halen, bereikt de vluchtelingencrisis haar kookpunt. Dan wordt de komst van een azc in de Beverwaard aangekondigd. In De daden bouwt Anne Schepers de spanning haarfijn op: van begin tot eind voel je dat er iets groots op het spel staat. Een spannend, literair debuut over afkomst en toekomst: waar je vandaan komt en waar je naartoe wilt.