Jonotoys Bouw getallen trein van stevige bouwblokken

Stevige Tuintas van Gerecyclede

Stevige Tuintas van Gerecyclede

Stevige Tuintas van Gerecyclede

'de wissels wissen het verleden de toekomst spoort ons toe' +++ Gust is een depressieve would-be dichter. Hij zoekt inspiratie en troost op de trein. Als hij op een dag bewusteloos raakt door een raadselachtige noodstop, belandt hij in een bizar netwerk van dichters, rode kwieten en trienen. Bovendien wordt hij hopeloos verliefd op een mysterieuze, bloedmooie dame. Zijn leven zat al niet meer op de rails en dreigt nu totaal te ontsporen. Of keert het lot, voor hij eraan ten onder gaat? Terwijl de trein zich door het landschap slingert, ontspint zich een moeizame zoektocht naar identiteit, verlangen en de zin van het bestaan. Stap aan boord, maar wees gewaarschuwd: deze trein heeft veel vertraging, en de bestemming blijft onzeker. In 'De trein van het zijn' schept Erik Segers een magisch-absurde wereld vol vreemde personages en hilarische toestanden, overgoten met grappen en grollen en een erotisch sausje (ketchup, curry ketchup of pikante samuraisaus). Een komische én poëtische roman

Willem Vos (1940), scheepsbouwmeester van de Batavia in Lelystad, legt met gloednieuwe eigen bouw- en detailtekeningen uit hoe zijn voorgangers in de Gouden Eeuw een spiegelretourschip bouwden. Deze kennis ging vroeger over van vader op zoon en ging in later eeuwen grotendeels verloren. Willem Vos deed de wereld versteld staan door ruim 350 jaar na dato, van 1985 tot 1995, met een groep kansarme jongeren op spectaculaire wijze zijn eigen versie van de Batavia in Lelystad te bouwen en de verloren gegane kennis terug te halen. In 2000 zeilde zijn reconstructie van de Batavia voor de kust van Australië in de wateren waar zijn historische voorbeeld in 1629 op de allereerste reis ten onder was gegaan. Sinds 1985 bezochten meer dan vier miljoen mensen de Batavia en de gelijknamige werf die Willem in 2003 met pijn in het hart verliet. We zijn dertig jaar na de kiellegging, Willem Vos recht zijn rug. Terugkijkend op zijn leven en zijn levenswerk zet hij in, De bouw van een Oost-Indiëvaarder,