Je mag me alles vragen

'Een scherpzinnige en intieme memoir. Als dit boek je kijk op relaties niet verandert, dan doet niets dat.' Gillian Anderson, bekend van Sex Education 'Dit boek leest als een openhartig gesprek met een goede vriend. Verpletterend.' Yael van der Wouden, auteur van De bewaring Een bijzondere memoir van een vrouw die zichzelf bevrijdt en haar eigen verlangens verwezenlijkt De zon komt langzaam op in Amsterdam als Deepa Paul opstaat uit het bed van haar vriendje. Ze kleedt zich aan en geeft hem een kus voordat ze stilletjes vertrekt en naar huis fietst. Eenmaal thuis slaat haar man zijn armen om haar heen, zijn tederheid voelt goed. In hun open relatie is geen sprake van schaamte, bedrog of schuld. Wel van eerlijkheid en compassie, ook al was het niet altijd makkelijk. Misschien heb je vragen. Wiens idee was het? Wat zijn de regels? Ben je ooit jaloers? In dit boek geeft Deepa open en eerlijk antwoord, terwijl ze de antwoorden op haar eigen vragen zoekt. Kan ik vragen wat ik wil, en het

'Spannend, confronterend en ook nog eens goed geschreven. Met dit verhaal over een mogelijke rechterlijke dwaling laat Makkai opnieuw zien hoe goed ze het vak beheerst.*****'' NRC'Liefhebbers van Donna Tartt komen hier aan hun trekken. Makkai wekt de jonge én de volwassen Bodie geweldig tot leven. **** VN Detective & Thrillergids'Uiterst geslaagde moderne draai aan de klassieke kostschoolroman.' VPRO Gids'Dit is een hogeschoolcompositie waarin de Amerikaanse auteur een oefening in geduld afdwingt bij haar lezers. Het literaire equivalent van slow cooking, maar uiteindelijk smaakt die kleurrijk geserveerde schotel buitengewoon goed.' de VolkskrantBodie Kane, een bekende podcastmaker, is gevraagd een gastcollege te komen geven op de elitaire kostschool Ganby in New England. Als oud-studente van Ganby roept dat vele herinneringen op: zij was de enige op school met een beurs in plaats van rijke ouders, en een van haar klasgenoten, de populaire Thalia, is in 1995, hun laatste jaar, dood aan…

De uitreis is een reis naar volwassenheid, naar de liefde en de dood. Woolfs eerste roman vermengt satire, zedenschets, bildungsroman en tragedie. Net als in haar latere werk gaat het Woolf om maatschappelijke patronen, keuzes, willekeur en toeval die mensenlevens bepalen. Wat is eigen verantwoordelijkheid? Wat is het noodlot? Hoeveel keuzevrijheid heeft een vrouw in de tijd en de maatschappij waarin ze leeft? Rachel Vinrace vaart naar Zuid-Amerika, een reis vol ontdekkingen (over zichzelf, anderen en het leven) die tragisch ten einde komt. Ze bevrijdt zichzelf uit de argeloze, beschermde jaren die achter haar liggen en leert het leven, zichzelf en veel verschillende mensen kennen - en de literatuur. We ontmoeten onderweg mevrouw Dalloway (die later in een eigen roman terugkeert), een pedante geleerde, een liefhebbende tante (die doet denken aan Virginia's zus Vanessa) en vele kleurrijke personages. Over hen en over Rachels mythische reis lezen we nu eindelijk in het Nederlands.

'Ken je me nog?' is een op zichzelf staand vervolg op 'Gooi me niet weg', waarin Willem Brouwer beschreef hoe zijn vrouw Tineke na hun beider pensionering de eerste symptomen van dementie ging vertonen. In beide boeken wordt door de auteur een beeld geschetst van de geleidelijke overgang van een actieve echtgenote naar iemand met diepe dementie. Vooral de herinneringen aan betere tijden geven hem steun bij de begeleiding en verzorging van Tineke. Ook in dit vergevorderde stadium kiest hij ervoor om haar tot het laatst thuis te houden. Terwijl zij steeds dieper wegzinkt in haar eigen wereld, houdt hij met liefde en geduld het contact in stand. De momenten dat ze reageert, hem herkent en zijn naam noemt, vormen de lichtpunten in zijn bestaan. Maar ook is er de angst voor de toekomst: hoe lang gaat hij dit nog volhouden, hoe lang zal het duren tot zij echt niet meer weet wie hij is? Bijzonder in 'Ken je me nog' is dat Brouwer probeert via innerlijke monologen te doorgronden wat er in zijn

In haar memoir Je zou het hier schitterend kunnen maken verkent dichter Maggie Smith het uiteenvallen van haar huwelijk en haar hernieuwde toewijding aan zichzelf. Smith verweeft momentopnames uit haar dagelijks leven met mijmeringen over geheimen, woede en vergeving, en komt tot de kern van het vertellen zelf. Dit boek werpt een onbevreesde blik op het leven en op de verhalen die we al levend schrijven. Op de felle en voortdurende liefde van een moeder voor haar kinderen en de eigenliefde van een vrouw. Met een dichtersaandacht voor taal onthult ze hoe we, in de nasleep van verlies, onze kracht kunnen ontdekken en iets nieuws kunnen maken. Iets schitterends.

'Spannend, confronterend en ook nog eens goed geschreven. Met dit verhaal over een mogelijke rechterlijke dwaling laat Makkai opnieuw zien hoe goed ze het vak beheerst.*****'' NRC 'Liefhebbers van Donna Tartt komen hier aan hun trekken. Makkai wekt de jonge én de volwassen Bodie geweldig tot leven. **** VN Detective & Thrillergids 'Uiterst geslaagde moderne draai aan de klassieke kostschoolroman.' VPRO Gids 'Dit is een hogeschoolcompositie waarin de Amerikaanse auteur een oefening in geduld afdwingt bij haar lezers. Het literaire equivalent van slow cooking, maar uiteindelijk smaakt die kleurrijk geserveerde schotel buitengewoon goed.' de Volkskrant Bodie Kane, een bekende podcastmaker, is gevraagd een gastcollege te komen geven op de elitaire kostschool Ganby in New England. Als oud-studente van Ganby roept dat vele herinneringen op: zij was de enige op school met een beurs in plaats van rijke ouders, en een van haar klasgenoten, de populaire Thalia, is in 1995, hun laatste jaar, dood

Na een lange, giftige relatie bevrijdt Esther de Beaufort zich van haar kwelgeest. In haar nieuwe, landelijke woonstek mijmert ze over oude geliefden. Haar pijnlijke maar vaak ook tedere herinneringen tonen de onvervulde verlangens van een vrouw die als kind niet gezien werd door haar verwarde Pools-Joodse moeder Eenmaal op vrije voeten herschikt Esther haar bestaan met de nodige zelfspot. De ontmoeting met een oud-klasgenoot zorgt voor een ontroerende wending. De reis die ze dan naar Polen maakt om een Oekraïense vluchtelinge te helpen, brengt haar ook dichter bij haar eigen hartslag in deze rijke vertelling over vallen en weer opstaan.

'De verhalen van Robert Schuit zijn zo goed dat ik met hem wilde trouwen.' GERDA BLEES Na de voltooiing van zijn laatste boek, waarin hij afscheid neemt van zijn verloofde en de drank, dreigt schrijver Robert Schuit in herhaling te vallen. Net als zijn literaire alter ego keert hij terug naar zijn grote liefde rosé, en haar maatjes sigaret en defaitisme. Zijn wens om zichzelf te ontstijgen en een beter mens te worden is groot, maar zijn vastbeslotenheid wankel. Laverend tussen zijn verlangens naar vrouwen en substanties, verdriet om verloren liefdes en angst voor de dood van zijn zieke vader probeert hij zichzelf te transformeren en de liefde te vinden. Met een scherp oog voor de absurditeit van de werkelijkheid en de realiteit van het absurde beschrijft hij zijn zoektocht, die hem vanuit zijn lege huis naar Brussel, verlaten stations en kringloopwinkels leidt. Geholpen en tegengewerkt door een heel leger vrouwen, een dominee, oude vrienden en zijn vader vindt hij uiteindelijk het

Op een feestje ter ere van het verschijnen van Finse dagen merkt geen van de aanwezigen dat Herman Koch van de pijn steeds gaat verzitten en voortdurend naar de wc moet. Terug aan tafel blijft hij glimlachen en voert hij geanimeerd gesprekken. De dag ervoor is, na de biopsie, nog een fotograaf bij hem thuis geweest. Zodra het bewuste artikel met de foto is gepubliceerd, gooit hij het weg. Het is aan zijn gezicht af te lezen, vindt Herman. Alleen zijn vrouw en zijn 25-jarige zoon zijn dan op de hoogte. Een paar weken later bespreekt dokter Francken in het OLVG de uitslag van de laatste scan. Het is 3 februari 2020. 'Ik kan het helaas niet mooier maken dan het is,' begint hij het slechtnieuwsgesprek. 'Het zit overal.'In Ga je erover schrijven? beschrijft Herman Koch hoe hij omgaat met zijn diagnose en blikt hij terug op ijkmomenten in zijn leven. Het is daarmee géén boek over 'zijn strijd tegen kanker', want hij besluit eigenlijk meteen al dat hij de kanker een zo beperkt mogelijke rol i…