In Barbarije

Het is het jaar 1678. De West-Indiëvaarder Sint Joris vertrekt vol goede moed met een lading Schiedamse jenever en een aantal passagiers richting Paramaribo. Ter hoogte van de Kaapverdische Eilanden slaat het noodlot toe: Algerijnse kapers enteren het schip en alle opvarenden worden in de boeien geslagen. Na een reis vol ontberingen verdwijnen de Hollanders in de wrede wereld van Moorse slavenhandelaren. Thomas Hees, afgezant van de Republiek in Algerije, probeert uit alle macht een vredesverdrag met de plaatselijke machthebbers te sluiten, om zo de Hollandse koopvaarders in de Middellandse Zee te vrijwaren van piraterij en de Hollandse slaven vrij te kopen. Maar de concurrentie is hevig: Engelsen en Fransen schuwen geen middel om Hees dwars te zitten. Tot overmaat van ramp verschijnt er, te midden van intriges, bruut geweld en verraad, een nog grotere vijand in Algiers: de Zwarte Dood.

Tot 1815 waren Europeanen hun leven niet zeker op de Middellandse Zee. Rovers uit Noord-Afrika maakten de wateren onveilig en joegen ijverig op schepen, ook die onder de Nederlandse vlag. De gevaren waren serieus: zeelui konden eindigen als slaven in Algiers, Tunis en Tripoli. Na de ondergang van Napoleon trokken de staten van Europa ten strijde tegen die gedeelde dreiging van de Barbarijse kust, een samenwerking waar de Middellandse Zee voorgoed door zou veranderen. Nederland speelde hierbij een vrijwel vergeten sleutelrol: mondige kapiteinsvrouwen in Vlaardingen, verhitte commandanten van de Koninklijke Marine en angstige kooplui uit Amsterdam namen het voortouw bij de bestrijding van piraterij. In De laatste dagen van Barbarije volgt Erik de Lange hun koers langs bombardementen, desastreuze zeeslagen, wankele allianties en de belangrijkste koloniale invasie van de negentiende eeuw. Wat voor Europeanen draaide om veiligheid op zee, bleek langs de Barbarijse kust het begin van een nie…

* Nieuwe blik op het leven in de 17de eeuw * De tastbare wereld achter de schilderijen, met échte spullen uit het dagelijks leven * Verschijnt bij de tentoonstelling Thuis in de 17de eeuw in het Rijksmuseum (17 oktober 2025 11 januari 2026) Welke spullen had je in huis in de 17de eeuw? Thuis in de 17de eeuw opent de deur naar het dagelijks leven binnenshuis en brengt de lezer dichter bij de mensen van toen. Van alledaagse voorwerpen zoals kammen of bezems voor persoonlijke verzorging en huishoudelijk werk tot trouwringen en doopgeschenken ter herinnering aan belangrijke momenten. In plaats van bekende geïdealiseerde genreschilderijen staat in dit boek het echte leven centraal. Verschillende conservatoren van het Rijksmuseum doken in de wereld achter de schilderijen: de bewoners en de spullen die hen omringden. Wat mensen achterlieten - van meubels en gebruiksvoorwerpen tot zelfs vondsten uit de beerput - geeft een beeld van hoe zij hun huis inrichtten en gebruikten. Het resultaat is

Tot 1815 waren Europeanen hun leven niet zeker op de Middellandse Zee. Rovers uit Noord-Afrika maakten de wateren onveilig en joegen ijverig op schepen, ook die onder de Nederlandse vlag. De gevaren waren serieus: zeelui konden eindigen als slaven in Algiers, Tunis en Tripoli. Na de ondergang van Napoleon trokken de staten van Europa ten strijde tegen die gedeelde dreiging van de Barbarijse kust, een samenwerking waar de Middellandse Zee voorgoed door zou veranderen. Nederland speelde hierbij een vrijwel vergeten sleutelrol: mondige kapiteinsvrouwen in Vlaardingen, verhitte commandanten van de Koninklijke Marine en angstige kooplui uit Amsterdam namen het voortouw bij de bestrijding van piraterij. In De laatste dagen van Barbarije volgt Erik de Lange hun koers langs bombardementen, desastreuze zeeslagen, wankele allianties en de belangrijkste koloniale invasie van de negentiende eeuw. Wat voor Europeanen draaide om veiligheid op zee, bleek langs de Barbarijse kust het begin van een

Niet eerder verscheen er een boek over de Prinsentuin in Groningen. In deze rijk geïllustreerde uitgave beschrijft Edward Houting de geschiedenis van deze renaissancetuin vanaf de aanleg (1626) tot het hedendaagse onderhoud. De Prinsentuin in Groningen was een zogenaamde 'hortus conclusus', een besloten tuin: twee vleugels van het Prinsenhof en een hoge muur langs de Turfsingel omsloten deze in 1626 aangelegde stadhouderstuin. Hierin kon de mens zich alleen of in goed gezelschap terugtrekken te midden van een verzorgde tuin met bloeiende planten en bomen. Halverwege de 17de eeuw gaat de tuin volledig op de schop en veranderen de gebouwen van functie om aan het einde van de 18de eeuw een militaire bestemming te krijgen. De 19de eeuw is de eeuw van het verval: de gebouwen, zowel het Prinsenhof als de vleugels aan de Turfstraat en de Kattenhage verkeren in een zwaar verwaarloosde staat. De tuin is begin 20ste eeuw verworden tot een opslagplaats van turf of bouwmaterialen. Het

Aan de hand van het verhaal van de slavin Seerie op plantage Sinabo beschrijft Leo Balai de omstandigheden van de slaven in de eerste helft van de 18e eeuw in Suriname. Hoe onmenselijk hard de slaven moesten werken, hoe ze werden gestraft en de rol van het Hof van Politie daarbij. Ook de positie van de meest gezaghebbende slaven, de zogenaamde basya's (officieren) komt aan de orde. Al bij de inscheping vanuit Afrika met Nederlandse schepen werd hun persoonlijke geschiedenis uitgewist. Zij kregen een nummer. De vele massagraven van slaven die in de loop van de tijd op de plantages in verschillende landen werden ontdekt, laten zien dat slaven voor hun eigenaars als mensen niet hadden bestaan, maar slechts productiemiddelen waren geweest. Seerie werd beschuldigd van vergiftiging en in opdracht van de directeur van Sinabo door twee basya's onthoofd. Hoewel het boek de slavin Seerie als onderwerp heeft, is het in feite een in memoriam voor al die mensen die in slavernij hebben geleefd en

In Made in Fryslân vertelt Bert Looper het boeiende verhaal van design in Fryslân in de afgelopen honderd jaar. Het is een verhaal van voortdurende innovatie in traditie. De klassieke rotanstoel uit Noordwolde veranderde in handen van Gerard van den Berg in de spannende 'stoel van het jaar 1985'. De eeuwenoude keramiek van Tichelaar Makkum werd opzienbarend design door de creativiteit van Studio Job en Hella Jongerius. Christien Meindertsma maakte furore op de 'Salone' van Milaan met haar interpretatie van het Hindelooper meubel. En Claudy Jongstra laat in haar viltkleden zien wat ecologisch activisme en design kunnen betekenen voor de maatschappij van de eenentwintigste eeuw. Kortom, de vruchtbare combinatie van traditie en ambacht, kunst en vernieuwing vormt de rode draad in het verhaal van Fryslân als een verrassende broedplaats van design. Bert Looper is historicus en publiceert boeken en artikelen over geschiedenis, kunst en design.

In 1685 gaat de steenrijke Amsterdamse koopman Balthasar Coymans de strijd aan om het alleenrecht op de verkoop van slaven aan de Spaanse koloniën. Tegengewerkt door nietsontziende concurrenten en de Spaanse inquisitie moet hij alles uit de kast halen om de grootste slavenhandelaar ter wereld te worden. Curaçao is het centrum van deze deplorabele handel; slaven uit West-Afrika worden door Hollandse schepen aangevoerd en door Spanjaarden opgekocht voor hun plantages en zilvermijnen in Zuid-Amerika. De machtsstrijd van Coymans heeft echter grote gevolgen: oude verdragen vervallen, waardoor de slavenvoorraad op Curaçao zich opstapelt. De Hollanders in Willemstad zijn echter niet voor één gat te vangen: als ze niet niet legaal kunnen handelen, dan zijn ze niet te beroerd om clandestien hun zaken te doen. Een verhaal over politiek, corruptie, hebzucht, bruut geweld en volgestouwde schepen. Auteur John Meilink (1961) debuteerde in 2019 met de historische roman Kroesvee, het eerste deel uit

Glamour en high society in 17de-eeuwse portretkunst Glanzend fluweel, ruisend brokaat, verfijnde kanten kragen en flonkerende juwelen. Niemand kon rijkdom zo van het doek af laten spatten als Wybrand de Geest (1592-1663/65), een van de belangrijkste portretschilders van de 17de eeuw. Maakten de Oranje stadhouders in Den Haag gebruik van beroemde portretschilders als Van Honthorst, Van Mierevelt en zelfs Rembrandt, hun neven, de Friese Nassaus, kozen telkens voor Wybrand de Geest. Hij was ook d. schilder van de Friese landadel. Zij stuurden zelfs hun kroost naar Wybrand de Geest. Zijn meesterlijke portretten van de Friese voorouders van koning Willem-Alexander maken duidelijk dat De Geest tot de belangrijkste portretschilders van de 17de eeuw hoorde. In deze biografie vol prachtige kleurenafbeeldingen en persoonlijke verhalen over zijn opdrachtgevers, komt het ongekend rijke oeuvre van De Geest en zijn schilderende nazaten tot leven. Recent onderzoek brengt nieuwe inzichten over zijn

Meester Johannes kijkt Meike lang aan. Het is alsof zijn donkere ogen tot binnenin haar hoofd kijken. Maar hij zegt niets. Hij kijkt alleen maar. Dan draait hij zich om en wandelt weg. Meike voelt haar hart in haar keel bonken. Dit boek vertelt het spannende liefdesverhaal over Vermeer en Meike, het dienstmeisje. De beroemde schilder Johannes Vermeer leefde in de 17de eeuw. Van hem is het schilderij Het meisje met de parel . Niemand weet wie het meisje met de parel was. Ze is prachtig geschilderd. Zo mooi, dat het lijkt of Vermeer verliefd op haar was. En misschien was het meisje met de parel ook wel verliefd op Johannes Vermeer. Zo kijkt ze tenminste wel, op het schilderij. Dit schilderij is in 2006 gekozen tot het mooiste schilderij van Nederland. Marian Hoefnagel is lerares Nederlands. Dit is haar derde boek in de Troef-reeks. Eerder schreef ze Twee liefdes , over verliefd worden en Blowen , over een jongen die eigenlijk toevallig met drugs te maken krijgt. Zijn mooiste model heeft