Ik nog wel van jou

Het leven is een slechte film. Alleen daarom al is het zaak dat wij mensen er iets beters van maken. 'Ik hou niet meer van je.' Met deze eenvoudige woorden loopt de man van E.G. haar leven uit. De nieuwe werkelijkheid lijkt slechts een nare droom, ook omdat ze elkaar nog elke dag zien; ze hebben twee jonge dochters, delen een huis en 24 jaar van hun leven. E. zet alles op alles om er een ander verhaal van te maken, een béter verhaal. Want zij zijn toch anders dan die andere stellen die uit elkaar gaan? Het kan nog goedkomen, denkt ze steeds, terwijl ze toekijkt hoe haar grootste angst langzaam maar zeker realiteit wordt. Ik nog wel van jou is het huiveringwekkende en ontroerende verslag van een gezin dat uiteenvalt, maar tegelijkertijd een boek over het geloof in de liefde en de kracht van literatuur.

Een ontroerend verhaal over een bijzonder gezin en de veerkracht van liefde.

Lara groeit op in een bruisend gezin van vijf kinderen. De jongste, het nakomertje, heet Wolf. Op zijn achttiende trekt hij de deur van zijn studentenkamer achter zich dicht om niets meer van zich te laten horen.Een halfjaar na zijn verdwijning wordt zijn lichaam levenloos aangetroffen in een bos in Lapland. Onder zijn kleren vinden de speurders zijn dagboek terug, het verslag van zijn laatste reis naar het noorderlicht.Tien jaar later slaat Lara het dagboek van haar overleden broer weer open. Ze kijkt terug op haar kinderjaren in een warm nest, de woelige maanden van Wolfs vermissing en de nog woeliger jaren na zijn dood. In dat verhaal probeert ze een positie in te nemen, als schrijver en als zus. Op die manier maakt ze haar eigen reis, een zwerftocht van rouw, niet op zoek naar verklaringen, wel naar stipjes licht in de duisternis.Wolf is een waargebeurd verhaal, een beproeving voor een auteur die zich, net als haar broertje, altijd heeft laten leiden door haar verbeelding en de dra…

Ik hou van je zoals pinguïns houden van het ijs...Als kleine Noor in bed kruipt, probeert mama haar te vertellen hoeveel ze van haar houdt - meer dan wolfjes houden van spelen, meer dan dolfijnen houden van de zee of kamelen van het zand.Misschien wel meer dan er woorden zijn om het uit te leggen...

Openhartig verslag over de liefde tussen Femke en Eberhard van der Laan: over geluk en ruzie, geboorte en dood. Een unieke kijk achter de schermen in het huwelijk van iemand met een publieke topfunctie: niet eerder werd 'het gezin van' zo van binnenuit beschreven. Femke en Eberhard ontmoeten elkaar tijdens het werk op zijn advocatenkantoor. Ze worden verliefd, trekken van huis naar huis door de stad, tot ze een vaste plek vinden. Ze trouwen en krijgen kinderen. Zij werkt als tekstschrijver, hij wordt minister, daarna burgemeester. Ze zien elkaar aan de randen van de dag. Femke van der Laan schrijft openhartig en ontroerend over hun grote liefde en hun worsteling met de tijd. Aan de randen van de dag is een boek dat je laat lachen (zij is geestig, hij is charmant), dat ontroert (het verloop van zijn ziekte is ongelooflijk beklemmend), dat laat zien hoe het is om met een burgemeester getrouwd te zijn (bij vlagen behoorlijk eenzaam), maar bovenal is het een ontwapenend en zeer openhartig

Openhartig verslag over de liefde tussen Femke en Eberhard van der Laan: over geluk en ruzie, geboorte en dood. Een unieke kijk achter de schermen in het huwelijk van iemand met een publieke topfunctie: niet eerder werd 'het gezin van' zo van binnenuit beschreven. Femke en Eberhard ontmoeten elkaar tijdens het werk op zijn advocatenkantoor. Ze worden verliefd, trekken van huis naar huis door de stad, tot ze een vaste plek vinden. Ze trouwen en krijgen kinderen. Zij werkt als tekstschrijver, hij wordt minister, daarna burgemeester. Ze zien elkaar aan de randen van de dag. Femke van der Laan schrijft openhartig en ontroerend over hun grote liefde en hun worsteling met de tijd. Aan de randen van de dag is een boek dat je laat lachen (zij is geestig, hij is charmant), dat ontroert (het verloop van zijn ziekte is ongelooflijk beklemmend), dat laat zien hoe het is om met een burgemeester getrouwd te zijn (bij vlagen behoorlijk eenzaam), maar bovenal is het een ontwapenend en zeer openhartig

Nico ter Linden was meer dan een halve eeuw predikant, zielzorger in ziekenhuizen en gevangenissen, voorganger op het platteland en in de Westerkerk te Amsterdam. Hij schreef meeslepend en ontroerend over zijn vele pastorale ontmoetingen. In zijn zesdelige bestseller Het verhaal gaat... hervertelde hij de bijbel. Voor kinderen deed hij dat nogmaals in het prachtige geïllustreerde Moet je horen. Maar hoe staat het eigenlijk met zijn eigen verhaal? Hoe ontwikkelt zich een geloof in al die jaren, door al die ontmoetingen? Waar heeft hij afscheid van genomen, wat ging onderweg verloren en wat werd verworven? Werd zijn geloof wel eens aangevochten, werd hij ooit overmand door de gedachte dat de beelden die wij op het wolkendek projecteren een illusie zijn, dat het daar achter die wolken een lege boel is? Twijfel en ongeloof, zeker, Ter Linden kende het. Maar hij schrijft ook: 'Theologen die gedesillusioneerd hun geloof aan de wilgen hangen en daar in woord en geschrift verslag van doen,

Wil je weten wat iemand écht denkt? Je kunt het aflezen aan zijn of haar gezichtsuitdrukkingen. De bewegingen van onze wenkbrauwen, oogleden en mondhoeken verraden binnen enkele minuten informatie over onze persoonlijkheid. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat het gezicht daadwerkelijk de spiegel is van de ziel. Alle mensen laten een basisrepertoire van gezichtsuitdrukkingen zien dat veel zegt over de manier waarop ze in het leven staan. In dit boek kun je leren welke gezichtsuitdrukkingen horen bij welke gedragsstijlen. Met deze voorkennis verbeter je elk gesprek, thuis en op het werk. Herman Ilgen heeft jarenlange ervaring als onderhandelaar en mediator. In samenwerking met de Universiteit van Amsterdam doet hij al ruim 12 jaar onderzoek en ontwikkelde hij de unieke INSA-methode die nu op allerlei plekken wordt ingezet door ondernemingen, overheidsorganisaties en individuele professionals.

Kun je je vader en moeder in de steek laten? Kun je hun voordeur achter je dichtdoen, de trap aflopen en besluiten dat je ze nooit meer wilt zien? Tien jaar nadat hij zich heeft onttrokken aan de uitputting van een subtiel, allesdoordringend huiselijk geweld, kan een zoon eindelijk omkijken en vertellen over zijn ongelukkige familie. Hij viert een hartverscheurend jubileum: zonder mensen te beschuldigen en zonder mensen te redden.Het jubileum is een roman van bevrijding, die het dwingende systeem van het gezin blootlegt. Het boek weet ons te raken met zijn eerlijkheid, ontwapent ons met zijn oprechtheid en maakt ons weerloos met zijn waarheid.'Kan je je bevrijden van ouders, van het kwaad dat ze je hebben aangedaan, zonder omkijken en mogelijkheid tot bezwaar? Het is een schandalige vraag. Andrea Bajani stelt hem door een schandalig kalm boek te schrijven.' Emmanuel Carrère'Een boek dat de zuiverheid van feiten, de tirannie van het geheugen en het totalitaire regime van het gezin aanka…