Ik heb geleefd

Het openhartige verhaal van mensen die weten dat ze balanceren op de rand van het leven. Journaliste Annelies Rutten voert serene en ontroerende gesprekken. Bart Van Leuven maakt foto's bij leven én unieke post-mortemportretten. Een hoopvol en troostend boek voorbij het taboe van de dood. 'De dood is de enige zekerheid die we hebben in ons leven. En toch is hij amper zichtbaar aanwezig in onze samenleving. Ons pleidooi om de dood te laten zien, mag niet begrepen worden als een manier om hem te relativeren. Dit boek bestaat niet enkel om te morrelen aan een taboe. We zien het als een eerbetoon aan mensen die wisten dat ze balanceerden op de rand van het leven. Mensen die leefden zoals u en ik, tot de dood zich - meestal - zo ongevraagd en met een vreselijke arrogantie aandiende en hun perspectief totaal veranderde. De gesprekken met al deze mensen zullen wij nooit vergeten. Omdat ze zo warm, diep en leerrijk waren. En hartverscheurend, ja, dat ook. Wat wij doen in dit boek is van een

'Het nu is het enige wat ik heb.' Ismaël Lotz (43) 'Ik nam me voor elke dag een lievelingsdag te laten zijn.' Geneviève Verberk (58) 'Als ik niet ziek was geworden had ik nooit met deze passie geleefd.' Jip Schreibers (25) Wat doe je als je nog maar kort te leven hebt? Annemarie Haverkamp interviewde twee jaar lang meer dan zeventig mensen die binnen afzienbare tijd zouden komen te overlijden. Ze vroeg naar hun angsten, hun dromen, hun plannen en het onvermijdelijke einde. Gesprekken die aanvankelijk over de dood leken te gaan, zeiden uiteindelijk veel meer over het leven. Wie nog maar beperkt de tijd heeft, begrijpt waar het echt om draait. Haverkamp sprak ook met diverse deskundigen over doodgaan en verdriet. Ze leerde hoe belangrijk het is te blijven luisteren naar mensen in de rouw.

'Spannend, confronterend en ook nog eens goed geschreven. Met dit verhaal over een mogelijke rechterlijke dwaling laat Makkai opnieuw zien hoe goed ze het vak beheerst.*****'' NRC'Liefhebbers van Donna Tartt komen hier aan hun trekken. Makkai wekt de jonge én de volwassen Bodie geweldig tot leven. **** VN Detective & Thrillergids'Uiterst geslaagde moderne draai aan de klassieke kostschoolroman.' VPRO Gids'Dit is een hogeschoolcompositie waarin de Amerikaanse auteur een oefening in geduld afdwingt bij haar lezers. Het literaire equivalent van slow cooking, maar uiteindelijk smaakt die kleurrijk geserveerde schotel buitengewoon goed.' de VolkskrantBodie Kane, een bekende podcastmaker, is gevraagd een gastcollege te komen geven op de elitaire kostschool Ganby in New England. Als oud-studente van Ganby roept dat vele herinneringen op: zij was de enige op school met een beurs in plaats van rijke ouders, en een van haar klasgenoten, de populaire Thalia, is in 1995, hun laatste jaar, dood aan…

Wacht maar tot ik dood ben… Voor iedereen die slim en zinvol wil nalaten De dood. We staan er liever niet bij stil. En daarom denken we ook niet na over onze nalatenschap. Maar wist je dat dat vaak leidt tot hoofdbrekens, zoeken en zorgen bij je nabestaanden? Om nog maar niet te spreken over discussies met de belastingdienst, gekibbel onderling en soms zelfs verziekte familieverhoudingen. En grote kans dat ze ook nog eens veel erfbelasting moeten betalen. Dat kun je voorkomen. Iris Brik schreef Wacht maar tot ik dood ben voor jou, voor alles wat je zelf nog kunt en wilt regelen omtrent je nalatenschap, zodat jouw dierbaren volledig kunnen genieten van het vermogen dat jij in je leven hebt opgebouwd. Maar ook voor je partner als jij door ziekte de grip kwijtraakt en verzorging behoeft en tot slot voor jouw nabestaanden die straks achterblijven om hen te helpen bij de afwikkeling van jouw zaken. Ze zet alle stappen op een rij om je nalatenschap te kunnen regelen zoals jij het wenst.

Kinderen leren van het leven zelf. Ook over de dood leren ze in hun eigen leefwereld. Als een kind of jongere autisme heeft of een daaraan verwante stoornis, dan gaat het leren van het leven zelf veel trager. Hun begrip van sociale interactie is beperkt en daardoor is het voor hen nog moeilijker om de dood te begrijpen. Dit boek is bedoeld om ouders, verzorgers, leerkrachten en andere betrokkenen bij kinderen en jongeren met en zonder autismespectrumstoornissen te helpen en te begeleiden bij een overlijden. Het kind heeft wellicht moeite om de dood te begrijpen maar wij hebben moeite om een kind met autisme te begrijpen. Daarom hebben we vaak veel vragen over autisme en de dood. Voelen kinderen met autisme wel verdriet?, vragen sommigen zich af. Nemen ze alles letterlijk? Hebben ze door wat er aan de hand is? Het boek begint met uitleg over autismespectrumstoornissen. Vervolgens wordt ingegaan op wat dood en rouw bij kinderen met autisme betekent. Hoe informeer je hen en hoe betrek je

Het tweede deel in de Dat heb ik weer serie Britt vindt het leven soms knap ingewikkeld. Ze heeft ruzie met haar beste vriendin Noah, haar moeder is verliefd op de grootste loserleraar van de school, Blok Geitensok, en de film waarvoor ze auditie wil doen wordt tot haar grote teleurstelling uitgesteld. Maar het ergste is wel dat ze Dave niet uit haar hoofd kan zetten. Daar heeft haar nieuwe hartsvriendin Puck wel een oplossing voor: ze moet gewoon verkering nemen met Dennis, de gitarist van Pucks band! Als Britt denkt dat het allemaal niet nog erger kan, komt haar vader met nieuws dat haar leven flink op zijn kop zet. Gelukkig is Puck er altijd voor haar. Maar zijn ze wel hartsvriendinnen? Britt ontdekt dat Puck iets geheimhoudt. Maar wat? Dat heb ik weer: het geheim van Puck, troubles met mijn vader en desperate verliefd... op de verkeerde! is het tweede deel van de serie over het leven van Britt. Met superleuke testjes en grappige blogs van Britt!

Dat heb ik weer: het geheim van Puck, troubles met mijn vader en desperate verliefd¿op de verkeerd! Britt vindt het leven soms knap ingewikkeld. Ze heeft ruzie met haar beste vriendin Noah, haar moeder is verliefd op de grootste loserleraar van de school, Blok Geitensok, en de film waarvoor ze auditie wil doen wordt tot haar grote teleurstelling uitgesteld. Maar het ergste is wel dat ze Dave niet uit haar hoofd kan zetten. Daar heeft haar nieuwe hartsvriendin Puck wel een oplossing voor: ze moet gewoon verkering nemen met Dennis, de gitarist van Pucks band! Als Britt denkt dat het allemaal niet nóg erger kan, komt haar vader met nieuws dat haar leven flink op zijn kop zet. Gelukkig is Puck er altijd voor haar. Maar zijn ze wel hartsvriendinnen? Britt ontdekt dat Puck iets geheimhoudt. Maar wat? Dat heb ik weer: het geheim van Puck, troubles met mijn vader en desperate verliefd¿op de verkeerd! is het tweede deel van de serie over het leven van Britt. Wil je Britt ontmoeten? Kijk dan op

Dat heb ik weer: het geheim van Puck, troubles met mijn vader en desperate verliefd¿op de verkeerd! Britt vindt het leven soms knap ingewikkeld. Ze heeft ruzie met haar beste vriendin Noah, haar moeder is verliefd op de grootste loserleraar van de school, Blok Geitensok, en de film waarvoor ze auditie wil doen wordt tot haar grote teleurstelling uitgesteld. Maar het ergste is wel dat ze Dave niet uit haar hoofd kan zetten. Daar heeft haar nieuwe hartsvriendin Puck wel een oplossing voor: ze moet gewoon verkering nemen met Dennis, de gitarist van Pucks band! Als Britt denkt dat het allemaal niet nóg erger kan, komt haar vader met nieuws dat haar leven flink op zijn kop zet. Gelukkig is Puck er altijd voor haar. Maar zijn ze wel hartsvriendinnen? Britt ontdekt dat Puck iets geheimhoudt. Maar wat? Dat heb ik weer: het geheim van Puck, troubles met mijn vader en desperate verliefd¿op de verkeerd! is het tweede deel van de serie over het leven van Britt. Wil je Britt ontmoeten? Kijk dan op

Das en Maatje zijn de beste vrienden. Ze doen alles samen: samen spelen, eten, praten en nog veel meer. En dan opeens is Maatje Dood. Zonder Maatje voelt Das zich heel alleen. Dus gaat hij op zoek naar Maatje. Omdat hij hem mist. En omdat hij Maatje nog zoveel had willen zeggen. Of we het nu leuk vinden of niet, de dood hoort bij het leven. De dood in het leven is oneerlijk, onverwacht onontkoombaar. In dit boek gaat het vooral over het omgaan met die dood. Hoe kun je toch nog zeggen wat je wilde zeggen tegen je maatje die er niet meer in levende lijve is? Op welke manieren kun je proberen het verdriet een heel klein beetje te verzachten? Op een ingetogen manier nodigt Ik had je nog zoveel willen zeggen kinderen uit om te praten over het ongrijpbare van de dood, om het een beetje grijpbaar te maken.

Als Genevieve (Gwen) nog maar drie jaar oud is, wordt er bij haar moeder terminale kanker geconstateerd. Als door een wonder leeft haar moeder nog acht jaar, en in die tijd vult ze een kist met cadeaus en brieven voor Gwen, voor elke belangrijke mijlpaal en voor elke verjaardag tot haar dertigste: de dag dat ze haar middelbareschooldiploma krijgt, de dag dat Gwen haar rijbewijs haalt. Gwen is nu in de dertig en als Heb ik je ooit verteld begint, zijn er nog drie ongeopende cadeaus: verloving, huwelijk en eerste baby. Twee decennia na haar moeders overlijden zorgen de bijzondere cadeaus nog steeds voor een innig contact. Dit boek is niet alleen een prachtig geschreven moeder-dochterverhaal. Het is ook het verhaal van een familie die wordt verscheurd door rouw en geestesziekten, en van een jonge vrouw die daartussen haar weg probeert te vinden. Bovendien is het een boek over familie en nalatenschap, een boek dat nadrukkelijk verklaart dat liefde sterker is dan de dood.