Ik haal je op, ik neem je mee

'Het Italiaanse woord voor talent is: Ammaniti' - THE TIMES Ischiano Scalo, gelegen aan de Italiaanse Rivièra, is het toneel van twee adembenemende liefdesverhalen. Het is het geboortedorp van de veertigjarige playboy Graziano Biglia die het buitengewoon met zichzelf getroffen heeft. Jarenlang heeft hij gereisd en talloze affaires gehad, maar nu realiseert hij zich dat hij in zijn leven maar bitter weinig bereikt heeft. Hij keert terug naar Ischiano om zich te settelen met zijn verloofde Erica, maar zijn extreme liefde voor haar brengt hem constant in problemen. Pietro en Gloria zitten bij elkaar in de klas. Hij, zoon van een herder, wordt op school gepest en is schuchter en verlegen. Gloria komt uit een welgestelde familie en is het mooiste meisje van de school. Wanneer Pietro door zijn kwelgeesten gedwongen wordt in te breken in de school, en later onder andere omstandigheden ook thuis bij zijn lerares Flora - die een geheime verhouding heeft met Graziano - raken alle hoofdpersonen

Tien jaar geleden begon Reinjan Mulder samen met Daniël van der Meer en Daan Heerma van Voss uitgeverij Babel & Voss, een nieuwe, frisse onderneming die 'alles anders zou doen'. Niet veel later voegde Daans broer Thomas zich bij hen, als onbezoldigd redacteur Nederlandse fictie. In Onzichtbare boeken beschrijft Thomas Heerma van Voss de opkomst en de eerste serieuze tegenslagen van de uitgeverij. In Verdwenen boeken staat hij stil bij het onvermoeibare enthousiasme van uitgever Reinjan Mulder en het desondanks onvermijdelijke einde van Babel & Voss. Terwijl Heerma van Voss naar het Engelse badplaatsje Dovercourt reist, waar hij in zijn jeugd met het gezin van Reinjan Mulder kwam, denkt hij terug aan vroeger, aan alle plannen die er waren, aan het uitgeverijtje dat hem zijn eerste baantje bezorgde. In zijn eentje verkent Heerma van Voss het Britse kustplaatsje en neemt hij - nu voorgoed - afscheid. Onzichtbare boeken en Verdwenen boeken, ooit afzonderlijk bij uitgeverij Babel & Voss

Per trein reist Thomas Heerma van Voss van Amsterdam naar de Estse hoofdstad Tallinn - geen eenvoudige onderneming, zo blijkt algauw. Maar hij is vastbesloten zijn bestemming te bereiken ondanks onnavolgbare ticketverkoop, slechte verbindingen en de oorlogsdreiging die steeds voelbaarder wordt. Halverwege gaat hij langs bij een zwijgzame jeugdvriend die is geëmigreerd naar een Pools dorp. Ooit leidden ze zeer vergelijkbare levens, maar wat delen ze nu nog? Onderweg vraagt Heerma van Voss zich af: zou hij het ook kunnen, vertrekken, alles achter zich laten? Het Baltisch station is een indringend, helder geschreven verslag over onontkoombare verandering en een wereld die onder druk staat. 'Thomas Heerma van Voss toont in al zijn werk een ideale beschouwer en observator te zijn.' - de Limburger 'Heerma van Voss heeft grote controle over wat hij uithaalt met zijn woorden.' - NRC Het Baltisch station is onderdeel van de reeks Spoorslag. Spoorslag is een reeks treinverhalen waarin de

Voor een wandelvakantie in de Ardennen koopt Thomas Heerma van Voss twee dingen: een opschrijfboekje en stevige schoenen. Hij is de enige onervaren loper van het gezelschap. Terwijl Heerma van Voss langs de Semois loopt over kleine wegen en open velden, langs dorpen zonder winkels, weet hij nog niet dat dit de laatste keer is dat hij in deze familie de rol heeft van schoonzoon, zwager en geliefde. Hij komt aardig mee, al zondert hij zich soms af om aantekeningen te maken. Levendig roept hij het beeld op van een schrijver die zichzelf moet verhouden tot een hecht gezin, tot de natuur, tot de peddels op het water tijdens de kanotocht die hij samen met zijn vriendin onderneemt. Maar de naam van het prachtige landhuis waar zich de apotheose voltrekt van deze familieweek wil hem bij terugkomst maar niet te binnen schieten. Wat blijft en wat verdwijnt? Heerma van Voss toont zich in Omwegen een scherpzinnig observator van een familiedynamiek die niet de zijne is, en een zorgvuldig chroniqueur

Arnoud van Adrichem nodigde Nederlandse en Vlaamse auteurs uit om een essay te schrijven over een game naar keuze. Wereldwijd spelen miljarden mensen computerspellen, toch komen games nauwelijks aan bod in de laaglandse literatuur. Wat volgt zijn persoonlijke essays over klassiekers als 'Mario Bros.', 'The Legend of Zelda' en 'Street Fighter', maar ook over indie-games als 'The Stanley Parable' en 'The Endless Forest' - en over de liefde voor gamen in het algemeen. 'Extra levens' biedt niet alleen een literaire cultuurgeschiedenis aan de hand van diverse games en consoles en verschillende generaties spelers, bovenal breekt het een lans voor de intellectuele waarde van gamen, opdat we videogames als kunstgenre en entertainment eindelijk serieus nemen. Met werk van: Thomas van Aalten, Arnoud van Adrichem, Haroon Ali, Jan-Willem Anker, Walter van den Berg, Hanna Bervoets, Maarten Buser, Rasit Elibol, Maartje Geels, Christophe Van Gerrewey, Daan Heerma van Voss, Thomas Heerma van Voss,

Thomas Heerma van Voss interviewde schrijvers die in 1977 een zelfportret tekenden voor De Revisor - en schreef daarmee onbedoeld een halve eeuw heerlijke literatuurgeschiedenis. Met o.a. Judith Herzberg, Jan Siebelink en Mensje van Keulen. Hoe zagen de hemelbestormers zichzelf en hoe kijken ze bijna vijftig jaar later terug? We bundelen de krachten met het Literatuurmuseum en De Revisor: er komt een Revisor-nummer met een reeks portretten van schrijvers van nu. Thomas Heerma van Voss (1990) brak dit jaar definitief door met zijn roman Het archief, die op de shortlist van de Boon Literatuurprijs en de longlist van de Libris Literatuur Prijs belandde. Hij was zeven jaar redacteur van De Revisor.

Gaat dit boek over je eigen leven? Zo ja, sta je in voor de consequenties? Al jaren zwoegt Vincent Pek op een boek dat maar niet wil komen en kampt hij met een ziekte die maar niet over wil gaan. Hij besluit zijn toevlucht te zoeken in een laatste medicijn: schrijven over zijn chronische aandoening. Opeens moet Pek zich verhouden tot een verleden dat hij tot dan toe zorgvuldig verborgen heeft gehouden. Condities is een beklemmende en geraffineerde roman over identiteit, ziekte en ambitie. Op een heldere toon, met subtiel gevoel voor humor en menselijke verhoudingen, beschrijft Thomas Heerma van Voss hoe zijn hoofdpersoon Vincent Pek tegen de stroom in de regie over zijn eigen leven probeert te houden. Thomas Heerma van Voss (1990) is de schrijver van de veelgeprezen romans De allestafel en Stern. Zijn verhalenbundel De derde persoon werd genomineerd voor de Biesheuvelprijs, zijn essaybundel Plaatsvervangers voor de Jan Hanlo Essayprijs. Hij schrijft voor onder andere De Groene

Dan ga ik nu maar eens lekker van mezelf zitten houden; een zoektocht naar zelfacceptatie en verbinding Als ze haar vriend betrapt met een ander, voelt Lianne zich verloren en verlaten. Een leven alleen, hoe doe je dat? Al jaren knoopt ze relaties aan elkaar omdat ze zich bij een man veilig voelt. Maar nu viert paniek hoogtij. Nadat ze nachtenlang niet slaapt en haar gedachten haar knettergek maken, besluit ze dat het tijd is voor hulp. Op de bank van haar therapeut ontdekt ze dat ze licht moet schijnen op onverwerkte gebeurtenissen uit haar verleden. Wanneer ze de diepte induikt, leert ze wat jezelf accepteren daadwerkelijk betekent. Dan ga ik nu maar eens lekker van mezelf zitten houden is een verhaal over het aankijken van eenzaamheid, de moed vinden om weer iets van je dag te maken terwijl je het liefst zou willen gillen, ongegeneerd zoenen op straat en het loslaten van een grote liefde. 'Lianne Sanders heeft haar hart in de pen zitten. Eerlijk en liefdevol schrijft ze over zichze…

Een meisje komt met een ballon, tekenpapier en potloden de slaapkamer van een jongetje binnen. Dat is het begin van een magistraal avontuur... Laat je verbeeldingsvermogen je leiden, terwijl de kinderen de wereld over vliegen, langs tropische vogels en winterlandschappen vol pinguïns, door een kleurige onderwaterwereld en een van groen spetterend oerwoud, tot het tijd is om terug te keren naar de werkelijkheid. Dit tekstloze prentenboek vertelt talloze verhalen.

Al decennia is de reeks Privé-domein een begrip. steeds weer draait het om die ene vraag: wat ziet een schrijver? Deze Revisor-special staat geheel in het teken van Privédomein. Vijftien schrijvers schreven iets nieuws of leverden een voorheen ongepubliceerd dagboekfragment. Rob van Essen merkt een collega op, Clarice Lispector is in Bern, H.M. van den Brink ontleedt Josep Pla, Simone Atangana Bekono droomt, Jan Postma past op een huis, Annelies Verbeke verweert zich en reist, Thomas Heerma van Voss boemelt door Duitsland, vertaler Kiki Coumans raakt schrijvers aan, Arie Storm komt aan in Amsterdam, Kees 't Hart maakt ragout, Laura Broekhuysen went aan de pandemie en aardbevingen, Auke Hulst maakt aantekeningen, Marja Pruis leest Borges, Jan van Aken saboteert emigratie en Lize Spit komt in de Bijenkorf. Het zijn momentopnames, ongewilde observaties. Ze proberen niet iets groots of verheffends te schrijven - waar was ik, o ja -, niks te willen. Gewoon rondkijken, opschrijven wat ze