Het zal je moeder maar wezen

De onderlinge verhoudingen binnen Karins familie komen op scherp te staan wanneer moeder naar een verzorgingshuis moet. Ze is vierentachtig en dementerend. Een deel van haar kinderen overdrijft echter haar ziektebeeld waardoor ze plots op een gesloten afdeling tussen luiers dragende en zwaar verwarde ouderen terechtkomt. Als Karin haar daar helemaal in paniek aantreft, besluit ze moeder, samen met een van haar zussen, te ontvoeren en in haar eigen huis onder te brengen. De rest van de familie is woest. Het is het begin van een ruzie met het lot van moeder als inzet. Maar plots je moeder vierentwintig uur per dag om je heen hebben, blijkt echter ook niet gemakkelijk. Zeker niet als ze denkt dat haar dochter Karin een tante is, en haar zoon een zus. Het zal je moeder maar wezen is een tragikomische, maar ook ontroerende roman over een gezin dat uit elkaar valt, over de verwoestende kracht van dementie en over de wijze waarop we omgaan met ouderen.

Stel, je hebt acute zorg nodig maar je ambulance staat in de wachtrij bij de Spoed Eisende Hulp. Of je krijgt als pas bevallen moeder opeens geen kraamzorg meer. Of je kunt pas over 4 weken bij de dokter terecht. Of er is voor je dementerende vader geen plek in een beschermde woonvorm. Het is de nachtmerrie die op ons afkomt. Want steeds meer mensen hebben vaker en langer zorg nodig. Kosten stijgen terwijl het aantal mensen dat in de zorg wil werken daalt. Dat loopt dus vast. Volgens Steven de Waal is er genoeg gepolderd. Tijd om zélf aan de slag te gaan. De vele positieve voorbeelden liegen er niet om: er is al een kanteling begonnen. De richtingen die deze laat zien worden in dit boek prikkelend en praktisch toepasbaar uitgezet volgens 7 routes. Lees hier welke stappen jij als burger, bestuurder, zorgprofessional of beleidsmaker kunt zetten naar zo'n beter zorgstelsel. Je kunt je optrek¬ken aan de maatschappelijk leiders die dit boek in het zonnetje zet. 'Wie persoonlijk wil

De bewoners van De Oudekerkstraat reageren heel verschillend als op een regenachtige middag een meisje loten verkoopt voor De Straatloterij. Laurens heeft met haar te doen en koopt 10 loten. Zijn vrouw Kitty heeft hem ingeruild. Misschien heeft hij meer geluk in het spel dan de liefde. Hansje heeft nauwelijks geld om haar nieuwe huis in te richten. Moet ze dan wel een lot te kopen? Atie houdt vanachter de vitrage angstvallig in de gaten wie van haar buren wel en wie geen loten koopt. Zelf doet ze niet mee aan die oplichterij. Gina probeert haar rechtenstudie af te ronden, maar wordt door een van de professoren wel heel vreemd behandeld. Ze koopt in een opwelling 15 loten. Rebecca staat altijd voor anderen klaar maar kan niet voor zichzelf opkomen. Als Gina vertelt dat ze veel te veel geld heeft uitgegeven aan loten, neemt Rebecca - tegen haar principes in - er een paar van haar over. Zal de hoofdprijs van De Straatloterij op De Oudekerkstraat vallen of niet? En wat zal dat betekenen

Openhartige gesprekken over relaties, seksualiteit en vrouw-zijn Een volwassen dochter vraagt zich af welk effect de intieme band met haar moeder heeft gehad op haar leven, seksualiteit en relaties. Dat is de aanleiding voor een spannende zoektocht op Ibiza die zij met haar moeder aangaat. Moeder en dochter begeven zich daartoe in soms schrijnend schurende, maar openhartige en intieme gesprekken in een week samen op het eiland van de liefde. De band die dochter Mayke als kind met haar moeder had was hecht, toch ervaart ze in haar volwassen leven veel weerstand in het intiemere contact met haar moeder. Ze trekt de stoute schoenen aan en gaat met haar op onderzoek uit. Tijdens de gesprekken op Ibiza komt Mayke erachter hoe ze nog vastzit in beelden van vroeger. Ze vindt gedurende dit proces de permissie om zich daarvan te bevrijden en weer nieuwe verbindingen aan te gaan. Moeder Alice ervaart de band met haar dochter als een unieke relatie vol liefde en verbondenheid. Ondanks de soms

Maud is de meeslepende serie van Elle van Rijn over Maud, die onverhoopt mantelzorger wordt voor haar dementerende moeder.

Toen de dochter van Nicolette overleed na het gebruik van XTC hoorde ze mensen zeggen, of eigenlijk smoezen: 'Pfff, het zal je kind maar zijn.' En ja het zal je kind maar zijn. En dit is wat hen, ouders én schrijvers van de verhalen in dit boek, bindt: het is hun kind. Toen Nicolette een oproep deed op social media of er ouders waren die mee wilden schrijven aan een boek over kinderen die allen naar aanleiding van drugsgebruik overleden, kreeg ze binnen vierentwintig uur een enorme lading mailberichten binnen. Wat een verdriet, wat een pijn, maar ook… wat een mooie verhalen over de kinderen die niet meer leven, maar voor eeuwig in ieders hart zitten. In dit aangrijpende boek lees je verhalen van gewone kinderen die het leven aangingen, die uitdagingen tegenkwamen, uit gingen proberen en uiteindelijk het leven lieten.  In dit boek maken jullie kennis met, Zoë, Pepijn, Nick, Felice, Leon, Wesley, Mithell, Renate, Roy, Rachel, Pascal, Tim, Emmely, Mathias, Joep, Naomi, Jaimy, Jeffrey,

Wil je meer weten over dit boek? Neem dan snel een kijkje op www.boekenwereld.com. Gratis verzending boven €19,95 en vandaag besteld, is volgende werkdag in huis.

Een teder en pijnlijk boek over een dochter die afscheid moet nemen van haar dementerende moeder Tijdens het opruimen van het huis van haar dementerende moeder stuit Cecilie Enger op een verzameling handgeschreven lijstjes: haar moeder heeft van 1963 tot 2003 minutieus bijgehouden welke cadeaus er aan familie, vrienden en kennissen werden gegeven. Met deze unieke vondst gaat Cecilie terug in de tijd en schetst een levendig beeld van haar familie en een cultureel tijdperk. Even herkenbare als ontroerende cadeaus roepen vergeten herinneringen uit haar jeugd op en brengen haar steeds dichter bij haar aftakelende moeder. Een verhaal over geschenken, herinneringen en de wens om de tijd vast te houden, maar bovenal een warm en persoonlijk verslag van het zien verdwijnen van een geliefde. De Noorse Cecilie Enger (1963) is journalist en auteur van romans en kinderboeken. In 2013 brak Enger defi nitief door met Mors gaver. Haar werk werd onder andere bekroond met de Nota Bene Boekenprijs, de

Marcel van Roosmalen over zijn dementerende moeder in het verpleegtehuis ten tijde van de coronapandemie - ontroerend eerlijk, droogkomisch en actueel Wanneer de moeder van Marcel van Roosmalen na een val niet terug kan keren naar het ouderlijk huis, en onderdak vindt in een verpleegtehuis in Velp, lijkt een rustige periode voor haar en haar kinderen aan te breken. Totdat in maart 2020 de coronapandemie om zich heen grijpt. Het verpleegtehuis wordt ontruimd vanwege de vele positief geteste bewoners en moeder Van Roosmalen wordt getransporteerd naar de bossen bij Groesbeek. Het gevolg is dat ze niet meer weet waar ze is en wie ze is. Ze mag ook geen bezoek ontvangen, er is alleen nog ruimte voor een 'zwaaimoment' met familieleden. Al heeft ze geen idee meer wie er staan te zwaaien. En dat is nog maar het begin. In Mijn legendarische moeder overleeft alles beschrijft Marcel van Roosmalen hoe zijn moeder tegen elke verwachting in de coronatijd doorstaat. Rauw, onthutsend, eerlijk en