Het leed van de stoftor

0
De stoftor woont op de maan. Niemand weet van zijn bestaan. Ver weg ziet hij alle andere dieren. Op een dag roept hij zomaar door een toeter: 'Het spijt me!' De dieren horen hem en elk van hen denkt dat die woorden voor hem zijn bestemd. De neushoorn meent dat het nijlpaard het zei toen die op zijn tenen trapte, de beer gelooft dat hij het net zélf...

Verkopers met dit product

Verkoper
Bezorging
Prijs
Libris.nl logo
Libris.nl
gratis
20,99

Anderen bekeken ook

Het leed van de stoftor
Het leed van de stoftor
Niemand kent de stoftor, die in zijn eentje op de maan woont. Ver weg ziet hij alle andere dieren. Op een dag roept hij zomaar 'Het spijt me!' door een toeter. Elk dier dat die woorden hoort, denkt dat ze speciaal voor hem zijn bestemd. De neushoorn meent dat het nijlpaard het zei omdat die op zijn tenen trapte, de beer gelooft dat hij het net zélf zei toen hij alle taarten had opgegeten. Spijt is nergens voor nodig, volgens de woelrat, net als kiespijn, jeuk en koude voe¬ten. Maar dan roept de stof¬tor alweer: 'Het spijt me dat ik heb geroepen dat het me spijt.'
10,-
Het leed van de stoftor (Paperback)
Het leed van de stoftor (Paperback)
De stoftor woont op de maan. Niemand weet van zijn bestaan. Ver weg ziet hij alle andere dieren. Op een dag roept hij zomaar door een toeter: 'Het spijt me!' De dieren horen hem en elk van hen denkt dat die woorden voor hem zijn bestemd. De neushoorn meent dat het nijlpaard het zei toen die op zijn tenen trapte, de beer gelooft dat hij het net zélf zei toen hij alle taarten had opgegeten, en de eendagsvlieg kijkt omhoog: 'Bent u het die heeft bepaald dat ik maar één dag heb?' Terwijl de woelrat vindt dat spijt nergens voor nodig is, net als kiespijn, jeuk en koude voeten, overweegt de stoftor te roepen: 'Het spijt me dat ik heb geroepen dat het me spijt.'
20,99
Het leed van de stoftor (Paperback)
Het leed van de stoftor (Paperback)
Niemand kent de stoftor, die in zijn eentje op de maan woont. Ver weg ziet hij alle andere dieren. Op een dag roept hij zomaar 'Het spijt me!' door een toeter. Elk dier dat die woorden hoort, denkt dat ze speciaal voor hem zijn bestemd. De neushoorn meent dat het nijlpaard het zei omdat die op zijn tenen trapte, de beer gelooft dat hij het net zélf zei toen hij alle taarten had opgegeten. Spijt is nergens voor nodig, volgens de woelrat, net als kiespijn, jeuk en koude voe¬ten. Maar dan roept de stof¬tor alweer: 'Het spijt me dat ik heb geroepen dat het me spijt.'
10,-
Het geluid van vallende dingen (Hardback)
Het geluid van vallende dingen (Hardback)
Het leek alsof hij nog iets wilde zeggen. Hij zei niets. 'Maar je hebt me nog geen antwoord gegeven,' drong ik aan. 'Wat doe jij voor de kost?' Er viel een stilte. Wat zal er in die twee seconden niet door zijn hoofd gegaan zijn; nu, na al die tijd, snap ik dat. De berekening, de weigering, de terughoudendheid. 'Ik ben piloot,' zei Laverde. 'Ik wás piloot, beter gezegd. Ik ben nu piloot in ruste.' 'Piloot waarvan?' 'Piloot van dingen die vliegen.' 'Dat snap ik, maar wat voor dingen dan? Passagiersvliegtuigen? Bewakingshelikopters? Op dit vlak ben ik ...' 'Luister, Yammara,' kapte hij me kalm maar beslist af, 'ik vertel mijn leven niet zomaar aan jan en alleman. Verwar een potje samen biljarten alsjeblieft niet met vriendschap.' Ik had me beledigd kunnen voelen, maar dat was niet zo. Ik dacht aan Elena Laverde, zijn echtgenote. Op een dag in een willekeurig jaar verdween Ricardo uit haar leven en ging hij de gevangenis in. Wat zou hij gedaan hebben? Zou zijn vrouw hem in al die jaren
12,50
Als je de stilte ziet (Hardback)
Als je de stilte ziet (Hardback)
Alles begon pas toen Sander bij ons kwam wonen, ook het begin van een nieuw leven. Ik was trots op zijn aanwezigheid. Op school zei ik dat hij mijn pleegbroer was. Dat woord kwam van mijn moeder, ik kende het niet, ik kende ook niemand met een pleegbroer of -zus. Af en toe zei ik Pleeg tegen Sander, wat hij leuk vond, Marleen belachelijk. Hij schreef het zelfs een keer onder een briefje dat hij voor me had klaargelegd: 'Ik doe de boodschappen wel! Pleeg.' De hoofdpersoon in de nieuwe roman van Thomas Verbogt wil graag een verbond vormen met Sander, zijn pleegbroer, maar dat lukt niet. Er staat iets in de weg - iets wat hij niet kan duiden, maar wat hem een leven lang achtervolgt. Wanneer hij afscheid neemt van zijn ouderlijk huis en daarmee ongewild ook zijn grote liefde uit het oog verliest, begint hij aan de zoektocht naar zijn eigen leven. Die zoektocht is onlosmakelijk verbonden met het geheim dat tussen Sander en hem in stond. Als je de stilte ziet is een diep ontroerende roman
21,99
Gliff (Paperback)
Gliff (Paperback)
Gisteren probeerde ik met Colon over de paarden te praten terwijl hij probeerde me antwoord te laten geven op de vragen, en ik vroeg hem naar hun namen en hij zei dat hij geen van hun namen kende. Toen ik zei: niet eens van die grijze? zei hij: o de grijze, mijn vader zegt dat je heel goed moet oppassen met dat paard, dat is een echte glipper. Dus probeerde ik hem in mijn hoofd Glippie te noemen maar dat voelde alsof ik hem kleiner maakte en het klonk ook als gluiperig. Dus rommelde ik wat met dat woord en Gliff voelde beter, meer hoe zijn naam zou moeten zijn. Een glif paard. Geen gluipaard, zei ik. Yep, zei ze. Wat betekent het woord? Ik weet het niet, zei ze. Daarom vind ik het leuk. Als twee kinderen op een dag thuiskomen, zien ze dat er een rode verfstreep om hun huis is geschilderd. Wat heeft die verf te betekenen? Met het in vorm en gevoel vernieuwende Gliff slaat Ali Smith een nieuwe, fabelachtige weg in haar oeuvre in en laat ze haar licht schijnen over de groeiende duisternis
22,99
De donkere kant van Sally Diamond
De donkere kant van Sally Diamond
'Zet me maar bij het vuilnis,' zei hij vaak. 'Als ik doodga, zet me dan maar bij het vuilnis. Ik ben dan toch dood, dus mij maakt het niet uit. Jij zult wel tranen met tuiten aan het huilen zijn.' En dan lachte hij. Net als ik, want we wisten allebei dat ik niet zou huilen. Ik huil nooit.Sally Diamond snapt niet wat er zo vreemd is. Ze deed gewoon wat haar vader altijd al zei: hem bij het vuilnis zetten na zijn dood. Nu staat ze plotseling in het middelpunt van de belangstelling. Niet alleen van de media en de politie, maar ook van een stem uit een verleden dat ze zich niet herinnert. Terwijl Sally wegwijs wordt in de horror van haar vroegste jeugd, maakt ze ook voor het eerst nieuwe vrienden en belangrijke keuzes. En leert ze dat mensen niet altijd zeggen wat ze bedoelen…'Liz Nugent heeft zichzelf overtroffen. Onvoorspelbaar en adembenemend, donker en verslavend, niemand gaat Sally Diamond nog vergeten!' - Graham Norton'Met Sally Diamond heeft Nugent ons een verbluffend personage en e…
17,50
De donkere kant van Sally Diamond
De donkere kant van Sally Diamond
'Zet me maar bij het vuilnis,' zei hij vaak. 'Als ik doodga, zet me dan maar bij het vuilnis. Ik ben dan toch dood, dus mij maakt het niet uit. Jij zult wel tranen met tuiten aan het huilen zijn.' En dan lachte hij. Net als ik, want we wisten allebei dat ik niet zou huilen. Ik huil nooit.Sally Diamond snapt niet wat er zo vreemd is. Ze deed gewoon wat haar vader altijd al zei: hem bij het vuilnis zetten na zijn dood. Nu staat ze plotseling in het middelpunt van de belangstelling. Niet alleen van de media en de politie, maar ook van een stem uit een verleden dat ze zich niet herinnert. Terwijl Sally wegwijs wordt in de horror van haar vroegste jeugd, maakt ze ook voor het eerst nieuwe vrienden en belangrijke keuzes. En leert ze dat mensen niet altijd zeggen wat ze bedoelen…'Liz Nugent heeft zichzelf overtroffen. Onvoorspelbaar en adembenemend, donker en verslavend, niemand gaat Sally Diamond nog vergeten!' - Graham Norton'Met Sally Diamond heeft Nugent ons een verbluffend personage en e…
12,99
Zo stroom ik van je over (Paperback)
Zo stroom ik van je over (Paperback)
Wie ben ik echt? Wij, moderne westerlingen, hebben de tijd om hierover na te denken. In luxe. Op een dag besloot ik me Eva te noemen omdat ik nooit een Evelien ben geweest, al heette ik officieel zo. Mijn adoptieouders hadden beslist dat ze geen Eva wilden adopteren, maar een Evelien. 'We zijn niet Bijbels en vonden het geen mooie naam,' zei ma daar een keer over. Dat zei ze pas na lang aandringen. Toen ik al over de dertig was. Tot mijn zeventiende heb ik niet geweten dat ik eigenlijk een Eva was. Ik ontdekte het in de papieren, die pa en ma verborgen hielden. Tijdens een nachtelijke expeditie op zoek naar informatie. Tien jaar later bevestigde mijn natuurlijke moeder het me. 'Ik heb je Eva genoemd.' Ze zei het tussen neus en lippen. Gek, maar ik heb onbewust altijd gevoeld dat ik géén Evelien was. Je leert als kind dat je je moet voorstellen aan nieuwe mensen. Een hand geven, de persoon aankijken, 'Hallo, ik ben Evelien' zeggen. Er zat een discrepantie tussen, tussen mijn 'ik' en dat
21,50
De donkere kant van Sally Diamond (Paperback)
De donkere kant van Sally Diamond (Paperback)
'Zet me maar bij het vuilnis,' zei hij vaak. 'Als ik doodga, zet me dan maar bij het vuilnis. Ik ben dan toch dood, dus mij maakt het niet uit. Jij zult wel tranen met tuiten aan het huilen zijn.' En dan lachte hij. Net als ik, want we wisten allebei dat ik niet zou huilen. Ik huil nooit. Sally Diamond snapt niet wat er zo vreemd is. Ze deed gewoon wat haar vader altijd al zei: hem bij het vuilnis zetten na zijn dood. Nu staat ze plotseling in het middelpunt van de belangstelling. Niet alleen van de media en de politie, maar ook van een stem uit een verleden dat ze zich niet herinnert. Terwijl Sally wegwijs wordt in de horror van haar vroegste jeugd, maakt ze ook voor het eerst nieuwe vrienden en belangrijke keuzes. En leert ze dat mensen niet altijd zeggen wat ze bedoelen… 'Liz Nugent heeft zichzelf overtroffen. Onvoorspelbaar en adembenemend, donker en verslavend, niemand gaat Sally Diamond nog vergeten!' - Graham Norton 'Met Sally Diamond heeft Nugent ons een verbluffend personage
22,99

Klanten-reviews van Het leed van de stoftor

Er zijn nog geen beoordelingen voor dit productBen jij de eerste die een review plaatst?

Meer over Het leed van de stoftor

Productomschrijving

De stoftor woont op de maan. Niemand weet van zijn bestaan. Ver weg ziet hij alle andere dieren. Op een dag roept hij zomaar door een toeter: 'Het spijt me!' De dieren horen hem en elk van hen denkt dat die woorden voor hem zijn bestemd. De neushoorn meent dat het nijlpaard het zei toen die op zijn tenen trapte, de beer gelooft dat hij het net zélf zei toen hij alle taarten had opgegeten, en de eendagsvlieg kijkt omhoog: 'Bent u het die heeft bepaald dat ik maar één dag heb?' Terwijl de woelrat vindt dat spijt nergens voor nodig is, net als kiespijn, jeuk en koude voeten, overweegt de stoftor te roepen: 'Het spijt me dat ik heb geroepen dat het me spijt.'

Productspecificaties

Artikelnummer(s)
EAN
9789021415260
Webshop.nl maakt gebruik van cookies. Ga je verder op onze website, ga dan akkoord met het plaatsen van cookies en de verwerking van deze data door ons en vermelde partners.