Productomschrijving
Gepresenteerd met een prachtig 40 cm Spaans bord.Uitermate sierlijk.Moeizaam met de hand geschilderd.Een koning van 8,26 cm.DE STUKKENWeer een prachtig voorbeeld van voortreffelijk vakmanschap door Italama uit Italië. Het detail is verbluffend in deze historische figuren. De Arabische strijdmacht wordt geleid door een sterke koning gehuld in een harnas en een tulband. Het kleed en de kroon van de koningin zijn zo precies in detail. De loper en pionnen zijn prachtig gekleed in kostuum uit die periode, met een Arabisch ogend kasteel als toren. Het meest opvallende stuk in deze set zijn echter de Arabische ridders - een soldaat op een kameel in plaats van de gebruikelijke weergave van een paard.De Romeinse koning is een majestueuze heerser, in zijn gedetailleerde harnas en mantel, met zijn prachtige koningin die straalt in haar vloeiende jurk. Een centurionachtig personage vertegenwoordigt de loper met het paard, zoals gebruikelijk, een prachtig gedetailleerd paard en ruiter. Een romaanse structuur fungeert als toren met pionnen als in maliënkolder gehulde infanterie.We hebben deze verbluffende stukken gecombineerd met een prachtig 40 cm walnoot- en esdoornbord uit Spanje, maar de Romans vs Arabs Thematische Schaakstukken zijn ook apart verkrijgbaar. Hoe dan ook, ze vormen een prachtig cadeau.DE GESCHIEDENIS Onder de ontwikkeling van de Rashidun (de eerste vier kaliefen - de "Rechtgeleide') en de Omajjaden kaliefen (de tweede vier kaliefen), waren de Arabieren tegen de Romeinen (Arabieren vs Byzantijnen) oorlogen een reeks conflicten. Ze begonnen in de 7e eeuw na Christus en gingen door tot in het midden van de 11e eeuw na Christus.De beweging van de Arabieren vanaf het Arabisch Schiereiland (nu Saoedi-Arabië) resulteerde in de overname van de zuidelijke koloniën van Byzantium (Syrië en Egypte) door de moslims in de jaren 630. Onder de leiding van de agressieve Omajjaden Kaliefen voerden de moslims in de volgende halve eeuw voortdurend aanvallen uit in Klein-Azië, dreigden ze tweemaal de hoofdstad Constantinopel in te nemen en veroverden ze de Exarchaat van Afrika, een Byzantijnse bestuursafdeling. Het falen van de Tweede Arabische Belegering van Constantinopel in 718 zorgde ervoor dat de situatie uiteindelijk stabiliseerde. De betrekkingen normaliseerden zich met de oprichting en uitwisseling van ambassades en zelfs periodes van wapenstilstand. Helaas bleven conflicten, met bijna jaarlijkse aanvallen en tegenaanvallen tot ver in de 10e eeuw voortduren.
