Het geheim van mijn man

Mijn lieve Cecilia, als je dit leest, ben ik er niet meer… Stel je voor dat je man een brief aan je heeft geschreven, om te openen na zijn dood. Stel je voor dat die brief zijn diepste, meest donkere geheim bevat. En stel je dan eens voor dat je deze brief toevallig vindt terwijl je man nog springlevend is. Cecilia Fitzpatrick is een succesvolle zakenvrouw, staat voor iedereen klaar en is een toegewijde echtgenote en moeder. Maar die brief gaat alles veranderen, en niet alleen voor haarzelf. Liane Moriarty heeft een pageturner geschreven die je aan het denken zet: over hoe goed je degenen van wie je houdt eigenlijk kent - en hoe goed je jezelf uiteindelijk kent… 'Een ontroerend verhaal over de betekenis van liefde en over hoe het leven kan afhangen van een misverstand of een te haastig genomen besluit. "Het geheim van mijn man" is zo goed, dit kun je niet voor jezelf houden.' - USA Today

Ik ben blij dat mijn moeder dood is; De Nederlandse vertaling van I'm glad my mom died De Amerikaanse mega-bestseller en hartverscheurende must-read nu ook in het Nederlands! 'Zowel aangrijpend als pijnlijk grappig.' The New York Times 'Een belangrijk cultureel document.' Lena Dunham Een hartverscheurend én hilarisch relaas van de iCarly-ster Jennette McCurdy over haar strubbelingen als voormalig kindster, de gecompliceerde relatie met haar manipulatieve moeder, en hoe ze de controle over haar eigen leven weer terugpakt. Jennette McCurdy was zes jaar oud toen ze haar eerste acteerauditie deed. Het was haar moeders droom dat haar enige dochter een ster zou worden, en Jennette had er alles voor over om haar moeder gelukkig te maken. Ze ging dan ook mee in al haar moeders manipulatieve grillen, ook in wat haar moeder 'caloriebeperking' noemde: weinig eten en zichzelf vijf keer per dag wegen. Zo ontstond er tussen hen een vreemde dynamiek, waarin haar moeder Jennette onder andere tot haar …

'Een knappe, liefdevolle roman.' -De Volkskrant **** 'Een zeer mooie vertelling over het leven op het platteland van Noorwegen.' - Gent Leest De Noorse schrijver Edvard Hoem droeg het verhaal van zijn ouders vijftig jaar met zich mee. Het begint voor hem als hij zes is en zijn moeder een simpele en tegelijkertijd moeilijke vraag stelt: 'Mam, hou je van papa?' Hij heeft geen flauw idee dat zijn vraag over een familiegeheim gaat. Ze antwoordt: 'Ik hield niet echt van je vader toen we verkering kregen, maar ik léérde van hem te houden, want hij was trouw, en trouw zijn is net zo belangrijk als liefde.' Hoe waren de ouders voordat ze ouders werden? Edvard Hoem vertelt het aangrijpende verhaal van zijn ouders, een jonge reizende predikant die Gods woord predikt in de valleien van Noorwegen, en een jonge vrouw die in een relatie met een Duitse soldaat zwanger wordt. Naast een scherp en teder familieportret is Het verhaal van mijn vader en mijn moeder een ontroerende roman over het leven op

'Het geheim van mijn moeder' is een meeslepende roman van Thea Zoeteman over de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog voor meerdere generaties. Fleur voelt zich weer even verbonden met haar overleden moeder Anke wanneer ze een oud dagboek van haar terugvindt. Maar naarmate ze meer leest, worden de verhalen steeds grimmiger. Anke heeft als kind de Tweede Wereldoorlog meegemaakt, wat een onuitwisbare stempel heeft gedrukt op haar leven. Ook schrijft ze over de schaamte als nakomeling van foute ouders. Dit laatste is nieuws voor Fleur. Welke gevolgen heeft dit voor haar identiteit?

Ik heet Lena. Ik maak altijd lijstjes omdat ik niet goed kan kiezen. Maar ook om de warboel in mijn hoofd op te ruimen. Dat is wel nodig, want mijn leven is érg ingewikkeld, vooral sinds mijn ouders gescheiden zijn. Ik heb nu twéé stiefmoeders! Ik ben op mijn stiefbroer, én ik heb een erfenis gekregen. En hierdoor heb ik een hele lijst geheimen!

Uit de schaduw van het narcisme; Over-leven met een narcistische partner of ouder Auteur: Marjan de Vries Beschrijving: 'Ik kan nog zo zeker weten dat wat mijn man doet of zegt niet klopt, maar aan het einde van elke discussie ben ik degene die sorry zegt.' 'Toen ik aangaf liever met mijn handen te werken, was het huis te klein. Uiteindelijk “won” mijn vader. Ik ging studeren. Ik kon gewoon niet tegen hem op. En eigenlijk wist ik ook niet meer wat ik nou echt wilde.' Ligt het aan mij? Mensen met narcistische trekken kunnen heel behulpzaam en betrokken overkomen. Geen moeite is groot genoeg; jij bent het centrum van hun wereld. Maar na verloop van tijd, als de relatie een feit is, als er kinderen zijn of als er geen toeschouwers zijn, blijkt er helemaal geen wederkerigheid te zijn, geen echt diepgaand contact, en dan blijkt dat alles eigenlijk om de narcistische ander draait. Dit proces is zo verwarrend dat je kunt gaan twijfelen aan alles. Ligt het toch aan mij? Ben ik zo'n zeurpiet? B…

Sokkie is doodsbang voor mensen. Bij zijn vorige eigenaren is het flink misgegaan. Nu staat hij helemaal alleen opgesloten in een donker hok. Gelukkig wordt hij gered en komt hij bij Sofie terecht. Voor Sofie is het een droom die uitkomt. Eindelijk een eigen verzorgpony! Ze houdt nu al ontzettend veel van hem. Het mensenmeisje ziet er eigenlijk heel onschuldig uit. Ze praat vriendelijk tegen me en maakt de boxdeur open. Maar dan! Ze staart in mijn gezicht met haar dicht bij elkaar staande ogen, als een echt roofdier! Haar hand gaat omhoog als de klauw van een poema. Dan probeert ze mijn hoofd vast te pakken. Mijn instinct zegt me dat ik moet vluchten, maar dat kan niet in een box. Het meisje geeft niet op. Telkens weer wil ze haar klauwen in mijn manen slaan! Dan val ik aan, ik heb geen andere keus… Hoe kan Sofie duidelijk maken aan Sokkie dat zij het wél goed bedoelt? Hoe kan ze zorgen dat hij zich door haar laat berijden? Want als dat niet lukt, loopt het slecht af voor hem. Sofie

Boven treft Jack Keijzer zijn zoon Remy aan, ijskoud. “Nu ben ik mijn kinderen kwijt.” Het verhaal van Jack en Jolanda Keijzer leest als een film waarvan je de afloop al kent, en juist dat pakt je vast. Verliefd op het vwo, intens gelukkig na de geboorte van Pascal (1991) en Remy (1993). Onafscheidelijke broers. Dan blijkt dat Pascal psychisch met zichzelf worstelt en door zijn aandachtstekortstoornis ontvankelijker wordt voor drugs. De moord op Pascal haalt landelijk het nieuws, mede omdat Jack sindsdien scholen afgaat om te vertellen over de gevaren van drugs. Wat Keijzer vertelt in dit boek is een verhaal waarin iedere ouder zich kan verplaatsen; het kan iedereen overkomen. En hoe overleef je de dood van je tweede zoon?

Boven treft Jack Keijzer zijn zoon Remy aan, ijskoud. “Nu ben ik mijn kinderen kwijt.” Het verhaal van Jack en Jolanda Keijzer leest als een film waarvan je de afloop al kent, en juist dat pakt je vast. Verliefd op het vwo, intens gelukkig na de geboorte van Pascal (1991) en Remy (1993). Onafscheidelijke broers. Dan blijkt dat Pascal psychisch met zichzelf worstelt en door zijn aandachtstekortstoornis ontvankelijker wordt voor drugs. De moord op Pascal haalt landelijk het nieuws, mede omdat Jack sindsdien scholen afgaat om te vertellen over de gevaren van drugs. Wat Keijzer vertelt in dit boek is een verhaal waarin iedere ouder zich kan verplaatsen; het kan iedereen overkomen. En hoe overleef je de dood van je tweede zoon?

'Dit boekje is het geestelijke verhaal van een ongeluk, een ongeluk dat mij overkwam. Ik heb het geschreven omdat ik geen keus had. Het ongeluk bracht mij in het voorportaal van de dood en leidde mij naar een nieuwe Godservaring. Ik zou ontrouw zijn geweest aan mijn roeping om altijd en overal Gods aanwezigheid te verkondigen, als ik er niet over had geschreven. Het was de inbreuk op mijn dagelijks leven dat mij het diepst het goddelijke mysterie waaraan ik deel heb, openbaarde. Nu ik weer gezond ben en in staat mijn verhaal te kunnen zijn, mij nieuwe kennis van God gaf die in scherp contrast stond met wat ik tot nu toe had geleerd. En zo was er sterker dan ooit de behoefte om erover te schrijven en deze kennis, die ik niet alleen voor mezelf kan houden, eenvoudig aan te bieden. Ik hoop en bid dat deze glimp van de overkant bemoediging en hoop zal geven aan mijn broeders en zusters die band zijn om aan hun naderende dood te denken, of die er met angst en beven, maar nooit in vrede, aan