Gertjan Verbeek

Gertjan Verbeek (Deventer, 1962) is misschien wel de meest uitgesproken voetbaltrainer en -analist van Nederland. De ex-bokser en -profvoetballer vierde successen bij Heerenveen, Heracles Almelo en AZ, stelde teleur bij Feyenoord en FC Twente, beleefde avonturen in Duitsland en Australië, maar verloochende nooit zijn stevige persoonlijkheid en (voetbal)filosofie. Workaholic Verbeek, veeleisend voor zichzelf en anderen, is een man van extremen: hij zegt wat hij denkt, kan nors en betweterig uit de hoek komen, maar heeft ook een sociale kant die weinigen kennen. Voor 'Recht voor de raap' maakt hij met schrijver Eddy van der Ley een rondgang langs mensen die hem door en door kennen, zoals Johan Derksen, Toon Gerbrands, Foppe de Haan, Orlando Smeekes en Riemer van der Velde. Het levert een verrassend portret op van een veelzijdige selfmade man, die als tiener bijna de verkeerde afslag in het leven nam.

Gertjan Verbeek (Deventer, 1962) is misschien wel de meest uitgesproken voetbaltrainer en -analist van Nederland. De ex-bokser en -profvoetballer vierde successen bij Heerenveen, Heracles Almelo en AZ, stelde teleur bij Feyenoord en FC Twente, beleefde avonturen in Duitsland en Australië, maar verloochende nooit zijn stevige persoonlijkheid en (voetbal)filosofie. Workaholic Verbeek, veeleisend voor zichzelf en anderen, is een man van extremen: hij zegt wat hij denkt, kan nors en betweterig uit de hoek komen, maar heeft ook een sociale kant die weinigen kennen. Voor 'Recht voor de raap' maakt hij met schrijver Eddy van der Ley een rondgang langs mensen die hem door en door kennen, zoals Johan Derksen, Toon Gerbrands, Foppe de Haan, Orlando Smeekes en Riemer van der Velde. Het levert een verrassend portret op van een veelzijdige selfmade man, die als tiener bijna de verkeerde afslag in het leven nam.

Julian Barnes gidst ons in 'De man in de rode mantel' door een van zijn lievelingstijdperken, de Belle Époque. Hoofdpersoon Samuel Jean Pozzi (1846-1918), dokter van de beau monde in Parijs, kunstliefhebber, anglofiel, vriend van Marcel Proust en vertaler van Charles Darwin: een buitengewoon veelzijdig man, een echte Europeaan, en een voetnoot in de geschiedenis. Tot nu. Julian Barnes tilt Pozzi in deze geestige, rijk geïllustreerde, onconventionele biografie voor heel even uit de vergetelheid. Een wervelende portret van een ruimdenkende man en de bruisende tijd waarin hij leefde. ,

Na een leven als zeeman op Oost-Indiëvaarders en als suikerondernemer op Java, verscheen Isaäc Fransen van de Putte in 1862 op het Binnenhof. Binnen een jaar was deze selfmade man minister van Koloniën - heel bijzonder voor iemand die zich pas twee jaar daarvoor weer in Nederland had gevestigd en geen afgeronde opleiding of politieke ervaring had. Hij onderscheidde zich tijdens zijn optreden in de Kamer, waar hij Thorbecke op geheel eigen wijze van repliek diende. De vader van de grondwet wist hier geen raad mee en trok zich terug uit de politiek. Zo maakte Van de Putte de weg vrij voor een jonge generatie liberalen. Daarnaast was de ontmanteling van het cultuurstelsel voor een groot deel aan hem te danken. Van de Putte schiep een moderne economische koloniale ordening, die tot doel had de inheemse bevolking voor het gouvernement te winnen én Indië voor Nederland te behouden. I.D. Fransen van de Putte (1822-1902). Het leven van een selfmade politicus beschrijft het onstuimige en

Bijna honderd jaar lang - tussen circa 1840 en 1936 - stonden telgen van de joodse families Blok en Garnade met een boeken - kraam op het Haagse Binnenhof. Het waren kleurrijke figuren, geliefd bij de parlementaire pers en bij schilders. Zo maakte Vincent van Gogh een portret van Jozef Blok, een man die graag naast zijn kraam in een kruiwagen sigaren lag te roken. Zijn broer David zorgde op een gegeven moment voor een relletje tussen twee ministeries over de precieze locatie van zijn boekenkraam, een vete die de lachlust opwekte van Multatuli. In dit boekje brengt de historicus en journal Ewoud Sanders een ode aan deze vergeten straatboekhandelaars, over wie verrassend veel te vinden bleek. 'Over de meeste straatboekhandelaars, doorgaans zeer arme mensen, is vrijwel niets bekend. In deze fraaie, vlot geschreven en grondig gedocumenteerde portretten, slaagt Ewoud Sanders erin de boekhandelaars op het Binnenhof tot leven te wekken. Echt het lezen waard!' Prof. dr. Emile Schrijver,

Lia van Bekhoven woont al meer dan veertig jaar in Londen. Bijna al die tijd werkte ze voor Vlaamse en Nederlandse radio en televisie, kranten en bladen om verslag uit te brengen van wat er in Groot-Brittannië gaande is. Met kennis van zaken, maar vooral ook met spitse humor en verrassende inzichten. Lia is een lust om naar te luisteren, en nu ook om te lezen. Haar portret van het VK is verrassend en veelzijdig. Ze prijst de Britse humor en cultuur, de openheid en verdraagzaamheid van de Britten, hun vermogen tot zelfrelativering... Maar tegelijk ergert ze zich aan hun vasthouden aan tradities en hun hang naar het verleden, aan hoe ze aan politiek doen, aan de enorme sociale tegenstellingen en aan de manier waarop Brexit er is gekomen en het land heeft teruggeworpen tot Klein-Brittannië, hoe een ooit groot land klein kan zijn. Dat schrijft ze met bravoure en met luim, dat illustreert ze met talloze wetenswaardigheden en verhalen uit haar Britse leven gegrepen.

Nietzsche is een meeslepend portret van een van de grootste filosofen van de negentiende eeuw. In deze levendige biografische studie richt Zweig zich op Nietzsches gewoonten, passies en obsessies. Zweig concentreert zich meer op de man dan op zijn werk en trekt de lezer onverbiddelijk mee in het drama van Nietzsches leven. Zweig vertelt over een man die bijna volledig blind is, die gekweld wordt door hevige buikpijnen en vreselijke hoofdpijnen. Een man die een eenzaam, afgezonderd bestaan leidt en als een 'zwerver van de geest' ronddoolt in anonieme pensions, geobsedeerd door voedsel, tijd en zijn slechte gezondheid. Bij Nietzsche echter zijn de tragiek van zijn bestaan, zijn absolute eenzaamheid en zijn hartstocht voor de waarheid, essentiële feiten die onlosmakelijk verbonden zijn met zijn wervelende intellectuele ontwikkeling en daarom van fundamenteel belang om het unieke van zijn werk en denken te begrijpen. Dit meesterlijke portret van de mens Nietzsche is een indrukwekkend

In Portret van een man blikt de hoofdpersoon terug op zijn leven aan de hand van de vrouwen die daarin een belangrijke en vormende rol hebben gespeeld. Als jonge man wordt hij zo aangegrepen door de dood van zijn moeder dat hij op zoek gaat naar meer betekenis in zijn leven. Een van zijn leraressen inspireert hem en laat hem kennismaken met kunst en literatuur; er gaat een wereld voor hem open. Hij zit vol idealen en denkt de wereld iets te kunnen bieden door ook leraar te worden. Wanneer hij jaren later terugkijkt op een serie mislukte relaties, heeft hij het gevoel dat hij is weggedreven van zichzelf. In de loop der jaren is hij de passie verloren die hem altijd voortdreef. Juist dan ontmoet hij wederom een vrouw, veel jonger dan hij, die iets wezenlijks in hem weet te raken. De pers over Portret van een man 'De kracht zit in de melancholische, zintuiglijke en dromerige stijl, waardoor zijn romans een universele en filosofische zeggingskracht krijgen. Grøndahl op zijn best.' **** de

Rare kwasten - De opvolger van Verfstreken Bert Voskuil is besmet met het kunstvirus. Hij raakt hij niet uitverteld over de schilderkunst die hem zo mateloos boeit. Rare kwasten een must voor elke kunstliefhebber: een verrassend boek boordevol petit histoire. Want bij alle schilders is wel een steekje los dat ze tot rare kwasten maakt. Zonder dat zouden ze niet al die prachtige kunst hebben kunnen creëren. Waarom schilderde Holbein de jongere zo'n geflatteerd portret van de foeilelijke prinses Anna van Kleef? En waarom verbrandde Botticelli enkele van zijn schilderijen op de brandstapel van een gefrustreerde monnik? Waarom wilde Vermeers schoonmoeder niet dat haar dochter met hem trouwde? Hoe kwam de Haarlemmer Gerrit Berckheyde ertoe om een portret van een Duitse overledene op zijn eigen doodshemd te penselen? Waarom werd de moordenaar Caravaggio die zo'n ommekeer in de schilderkunst veroorzaakte, toch weer door de paus in genade aangenomen? Hoe kon Monet terwijl hij al vrijwel blind