Even leek alles normaal

Emma Heesters werd razendsnel bekend nadat ze via haar YouTube-kanaal bij Beste Zangers terechtkwam, en vervolgens bij The Streamers, de Toppers en De Vrienden van Amstel. Het publiek leerde haar kennen als de zangeres die de ene na de andere hit scoorde en samenwerkte met de grootste namen uit de Nederlandse en Vlaamse muziekwereld. In oktober 2024 nam haar leven echter een ingrijpende wending. Op 28-jarige leeftijd werd Emma gediagnosticeerd met baarmoederhalskanker. De vooruitzichten waren onzeker, en ze werd gedwongen om een leven in de spotlights in te ruilen voor een leven vol ziekenhuisbezoeken en ingrijpende medicatie. Na een periode vol slechtnieuwsberichten, behandelingen en onzekerheid maakte ze op 11 juli live op het podium bekend dat ze in remissie is. In Alles wordt beter vertelt ze het hele verhaal: ontroerend, confronterend, rauw en echt. Alles wordt beter is een bijzonder en openhartig verhaal waarin Emma Heesters haar strijd deelt. Met kwetsbaarheid én kracht neemt ze

In 2018 wordt Rosie Viva gearresteerd nadat ze op het vliegveld in Londen tijdens een psychotische episode op de bagageband springt en de alarmknop indrukt. Na het incident wordt ze opgenomen in het ziekenhuis en krijgt ze de diagnose bipolaire stoornis - een dramatisch moment dat haar leven verandert. In 'Volledig normaal & absoluut prima'vertelt Rosie op een grappige en luchtige manier over haar leven met een complexe psychische aandoening die vaak verkeerd wordt begrepen. Ze vertelt hoe ze met haar psychose, depressie en herstel omgaat, maar ook met liefde, haar werk en haar identiteit terwijl ze een nieuw normaal moet accepteren. Ze doorbreekt het taboe rond mentale gezondheid, bevraagt onze ideeën over wat 'normaal' is en inspireert om open te zijn over onze rommelige geest. 'Rosie heeft haar bipolaire reis omgevormd tot een superkracht, die anderen inspireert en een veilige ruimte creëert.' - Dua Lipa

Longeneeslijk Eva Hermans-Kroot vertelt openhartig en ontwapenend hoe haar leven 180° draaide. 'Mocht je een lesje leven willen: lees dit boek van Eva. Het is prachtig.' Tim Hofman Hoe is het om op je 22ste de diagnose ongeneeslijke longkanker te krijgen? Hoe beleven je partner, vriendinnen, ouders dat? En hoe is het als mensen altijd willen weten hoe het met je gaat, zelfs op het moment dat je een chemo-infuus in je arm geprikt krijgt? Hoe is het, om tegen alle verwachtingen in, toch nog de 26 aan te tikken? Om het concert van Beyoncé vanaf een brancard te aanschouwen? En hoe is het om écht alleen nog maar te doen waar je zelf zin in hebt? Er veranderde nogal wat, toen Eva van een gezonde, ambitieuze naar een ongeneeslijke, even ambitieuze twintiger ging. Een twintiger die heel veel dingen los heeft moeten laten, maar tegelijkertijd voller in het leven staat dan ooit. Eva vertelt in dit boek op openhartige, bij vlagen hilarische maar bovenal eigen wijze waar ze allemaal doorheen is ge…

Eva Hermans-Kroot vertelt openhartig en ontwapenend hoe haar leven 180 ° draaide 'Mocht je een lesje leven willen: lees dit boek van Eva. Het is prachtig.' Tim HofmanAl meer dan 90.000 exemplaren verkocht. Hoe is het om op je 22ste de diagnose ongeneeslijke longkanker te krijgen? Hoe beleven je partner, vriendinnen, ouders dat? En hoe is het als mensen altijd willen weten hoe het met je gaat, zelfs op het moment dat je een chemo-infuus in je arm geprikt krijgt?Hoe is het, om tegen alle verwachtingen in, toch nog de 26 aan te tikken? Om het concert van Beyoncé vanaf een brancard te aanschouwen? En hoe is het om écht alleen nog maar te doen waar je zelf zin in hebt?Er veranderde nogal wat, toen Eva van een gezonde, ambitieuze naar een ongeneeslijke, even ambitieuze twintiger ging. Een twintiger die heel veel dingen los heeft moeten laten, maar tegelijkertijd voller in het leven staat dan ooit. Eva vertelt in dit boek op openhartige, bij vlagen hilarische maar bovenal eigen wijze waar ze …

Een cabaretier met een depressie: je zou bijna denken dat het een grap is. Maar de depressie die Mike Boddé begin jaren negentig overviel, was beslist niet om te lachen. In 2010 verscheen Pil, waarin Boddé op zijn volstrekt authentieke manier verslag doet van deze gitzwarte periode in zijn leven. Een boek over een totaal verlies van zelfcontrole, maar uiteindelijk ook over de helende kracht van humor en de farmaceutische industrie. Een verhaal dat Boddé móést vertellen, voor mensen met een depressie en hun omgeving, want hoewel ruim een miljoen Nederlanders last hebben van depressieve klachten, is het onderwerp nauwelijks bespreekbaar. Pil kreeg enorm veel publiciteit en ging maar liefst 40.000 keer over de toonbank. Boddé ontving duizenden lezersreacties. Zes jaar later, in 2016, bleek depressie nog steeds een groot taboe. Boddé vertelt in een vernieuwde uitgave van Pil hoe het boek zijn eigen leven heeft veranderd, en hoe hij een inkijkje kreeg in de wereld van depressief Nederland

TER GELEGENHEID VAN TONG TONG FAIR T/M 3 JUNI 2018 TIJDELIJK VOOR € 25,00! De indringende ervaringen die Aya Zikken (1919) tijdens haar jeugd in Nederlands-Indië opdeed, zetten haar al op een jonge leeftijd aan tot het verwoorden van haar gedachten en gevoelens. In de stilte van haar kamer in Batavia verkende ze een werkelijkheid die haar vertrouw- der aandeed dan de dagelijkse en waarin ze bovendien de loop der dingen zelf kon bepalen. Zo leerde het heftige en ongewisse van haar tropenleven als een inspiratiebron voor fictie te gebruiken. Een verslavende ontdekking, die na haar terugkeer in het grijze Nederland uiteindelijk de drijfveer werd van haar bestaan. Een leven als een onophoudelijke zoektocht door twee werelden, resulterend in ontelbare verhuizingen en reizen, turbulente vriendschappen en liefdes en een eenendertig titels tellend oeuvre als het literaire spiegelbeeld van al het voorgaande, met de roman De atlasvlinder (1958) als poëtisch middelpunt. Alles is voor even is het

Even kaas halen is het verhaal van de onmacht van mensen een geschil op te lossen. Omdat het drie generaties omspant, is het ook het verhaal van de vergankelijkheid. De tijd heelt niet alle wonden, hij maakt ze alleen maar ouder. Femke is negen, Emma veertig, Anne eenenzeventig jaar. Alle drie zijn ze slachtoffer in een conflict dat zich langgeleden afgespeeld heeft en nooit bijgelegd is. Femke, die de minste kennis van het verleden draagt, heeft ten slotte de meeste aanleiding het te helpen ontrafelen. Haar beleving wordt afgewisseld met hoofdstukken waarin Anne en Emma de situatie beschouwen. Behalve schrijver, dichter en schilder is Els de Groen een globetrotter. Ze heeft haar hele leven gereisd, wat tot uiting komt in de onderwerpen van haar boeken, fictie en non-fictie, en in de dertig vertalingen waarin haar werk is verschenen, in een oplage van 1,7 miljoen. Vooral met Oost-Europa is ze erg vertrouwd, reden waarom politici haar in 2004 overhaalden zicht te kandideren voor het

'Ik vecht nog steeds - niet alleen voor mezelf, maar voor alle onzichtbare slachtoffers. We hebben te weinig invloed. Het is zo moeilijk om door te gaan als je niet weet wat er is gebeurd, omdat een deel van je leven je is afgenomen. En ik ben niet de enige. Het gaat niet alleen om Gisèle; het gaat waarschijnlijk om duizenden en duizenden slachtoffers in Frankrijk, waaronder kinderen. Daarom wil ik bewustwording creëren. Chemische onderwerping is een ernstig volksgezondheidsprobleem in Frankrijk. We moeten nog veel verbeteren: in het herkennen van slachtoffers en in de steun die zij op elk niveau krijgen. Het schrijven van dit boek was een eerste stap. Zo maak ik van deze verschrikkelijke gebeurtenis iets betekenisvols. Iets dat anderen kan helpen. Dit is voor mij de manier om te helen.' Caroline Darian in Buitenhof'Ik ben zo trots op Caroline's onstuitbare harde werk de afgelopen drie jaar om aandacht te vragen voor het fenomeen van drogeren als een sociaal en volksgezondheidsprobleem…

De som der delen is een semi-autobiografisch verhaal over de verwikkelingen waar zedenrechercheur Jo van Bachem in terecht komt als privé en werk elkaar steeds meer raken. Het geeft inzicht in het dagelijkse werk van de zedenpolitie en een kijkje achter de schermen van de manier waarop Van Bachem met haar eigen complexe verleden knokt. Een verhaal waarin verlies en pijn enerzijds en kracht en bezieling anderzijds zoeken naar een leefbare balans. De schrijfster neemt de lezer mee in de steeds grotere en diepere verwarring van de hoofdpersoon en haar zoektocht naar betekenis. Zij weet te raken met haar beeldende en zorgvuldige wijze van vertellen. Een verhaal dat lang bij je blijft. Thérèse Evers (1966) is in het dagelijkse leven werkzaam als zedendocent op de Politieacademie. Zij heeft twintig jaar ervaring bij de politie, waarvan ruim tien jaar bij de zedenpolitie en als kinderverhoorder. Van dezelfde auteur verscheen eerder Genoeg (2011), een gedichtenbundel over de verwerking van