Er speelde nog nét geen draaiorgel

Met enige onderbrekingen - een jeugd te Haarlem, en verblijven te Moskou, Berlijn, Den Haag en Washington - vertoeft Sylvia Witteman al haar leven lang te Amsterdam. Een belangrijk deel van de tijd banjert ze over straat en tekent ze op wat ze ziet: een poedersuikerdebat bij de oliebollenkraam; het horecaleed van twee argeloze chique oude Franse meisjes die denken dat je in Amsterdam zomaar iets kunt bestellen op een terras; en de doorlopende theatervoorstelling die het openbaar vervoer is, vol verdwaalde toeristen op zoek naar een plein (is het Leidseplein wel een plein?), en goedgebekte locals. Dit alles gelardeerd met de mooiste beschrijvingen van weersomstandigheden ('Het was een mooie, gouden nazomerdag, zo'n dag waarop je uit louter onverhoedse levensvreugd bloemen koopt terwijl je thuis nog bloemen hebt stáán') en hedendaagse architectuur ('Van buiten is het nieuwe Stedelijk Museum een monsterlijk stuk Gamma-sanitair, maar, zoals dat ook voor mensen schijnt te gelden: de ware

'Mieke Kerkhof is de Simon Carmiggelt van de medische wereld.' Brigitte Kaandorp, cabaretier 'O, je bent gynaecoloog, da's een vrolijk vak!', horen gynaecologen dikwijls. Toch is dit beroep veel meer dan het assisteren bij blijde gebeurtenissen. En dat moet niet onopgemerkt blijven, vindt Mieke Kerkhof. Vanaf 2013 schrijft zij columns in het NTOG, Nederlands Tijdschrift voor Obstetrie en Gynaecologie. Veel van wat in haar dagelijkse praktijk passeert, schrijft ze op en plaatst zij in interessante contexten. Diverse aspecten van het leven komen voorbij, gelardeerd met de juiste dosis humor en aangevuld met gemijmer. Op zoek naar de zin van het leven? Dit lichtvoetige en vrolijkstemmende boek helpt u verder. Met een voorwoord van Sylvia Witteman.

Een lange, hete winter brengt na een jaar afwezigheid weer een onweerstaanbare verzameling van Sylvia Wittemans scherpzinnige columns uit de Volkskrant. Vol humor neemt Witteman de lezer mee langs de absurditeiten en wonderlijke momenten van het dagelijkse leven. Of ze nu stilstaat bij het verband tussen schamele bosjes bloemen en het Britse koningshuis, wat ijsberen zouden vinden van papieren rietjes, of waarom achtjarigen de sterkste onderhandelaars zijn: elke column is een onverwacht feest der herkenning. Met haar gebruikelijke flair en relativeringsvermogen weet Witteman van elke alledaagse gebeurtenis een klein avontuur te maken. Deze bundel is onmisbaar voor iedereen die het leven door een komische bril wil bekijken en behoefte heeft aan een flinke dosis relativeringsvermogen.

Columnist Sylvia Witteman doet al jarenlang verslag over haar dagelijks leven als thuiswerkende journalist met drie schoolgaande kinderen. De mooiste columns van de afgelopen 10 jaar zijn gebundeld in 'Plastic rozen'.

Columnist Sylvia Witteman doet al jarenlang verslag over haar dagelijks leven als thuiswerkende journalist met drie schoolgaande kinderen. De mooiste columns van het afgelopen jaar zijn gebundeld in 'Jullie zijn zelf gek'.

Adrian Mole is terug, en hij is nog altijd even chagrijnig! En niet alleen omdat hij aan het begin van het verhaal een vliegtuigje aan zijn neus heeft vastgelijmd… Adrian krijgt te maken met een zwangere moeder, de eindeloze wispelturigheid van zijn grote liefde Pandora, de dreiging van een echte oorlog en een overdosis op hol geslagen hormonen. In 2020 voorzag Sylvia Witteman de klassieker Het geheime dagboek van Adrian Mole, 13 ¾ jaar van een nieuwe vertaling. Nu heeft ze ook het tweede boek in de bekende serie van Sue Townsend vertaald. 'Vertaaldebutant Sylvia Witteman maakt de beslommeringen van de Britse tiener ook weer leuk voor de pubers van nu.' - de Volkskrant '[Witteman is] een briljante keuze voor dit boek, want zij slaagt erin om de ironische en buitengewoon grappige tekst fraai in het Nederlands om te zetten.' - Leidsch Dagblad 'Als tiener in 1982 was ik al fan. Bijna veertig jaar later is het boek net zo grappig als dat ik me herinnerde, misschien wel nog grappiger, omdat

Dichten is net als koken: 'je pleurt maar wat in de pan / als je koken kan,' aldus Riekus Waskowksy. Dat is zeer waar. Sylvia Witteman groeide op als gefrustreerde lekkerbek in het culinaire vacuüm van een gezin waar voornamelijk aardappelen, groente en vlees op tafel kwamen. Desondanks, of juist daardoor, ontwikkelde ze een grote liefde voor koken en eten, die nog verder werd aangewakkerd tijdens haar arme studententijd en haar verblijf in diverse buitenlanden. Als autodidact leerde ze met vallen, opstaan en veel improviseren de fijne kneepjes van echt lekker koken, zonder flauwekul. Dat leidde via een kookrubriek in de Volkskrant tot diverse populaire kookboeken, zoals Koken met Sylvia Witteman en Armeluiseten. In dit nieuwe kookboek legt Witteman op de haar bekende humoristische 'no nonsense'-manier aan elke beginner uit waar het nu eigenlijk om gaat in de keuken, en vooral: hoe het moet. Begrijpelijk voor iedereen, van de prille student-op-kamers tot de pas gescheiden pensionado

Paul Witteman was jarenlang de bekendste journalist van Nederland, maar zijn grote liefde is de muziek. Hij schreef meer dan vierhonderd stukken over zijn favoriete componisten en hun vaak getroebleerde levens, maar ook over zijn muzikale familie en de rol van muziek in zijn eigen leven. Het zijn stukken die iedereen de klassieke muziek in slepen. Witteman is de muzikale gids die je eenieder gunt. Daarom selecteerde Floris Kortie - jarenlang zijn muzikale metgezel in het televisieprogramma Podium Witteman - de mooiste columns, essays en andere schrijfsels. Op originele wijze brengt hij de teksten van Witteman samen én voorziet ze van aanvullingen, muzikale hoor en wederhoor en deskundig commentaar. Zo ontstaat een bijzonder portret van de nestor van de Nederlandse journalistiek. Twee verschillende generaties, uiteenlopende smaken, botsende opvattingen maar hetzelfde enthousiasme voor het wonder van de muziek maken dit een onweerstaanbaar boek.

Peter Buwalda, schrijver van de veelvuldig bekroonde internationale bestseller Bonita Avenue, is sinds een jaar columnist van de Volkskrant. In Suzy vindt van niet bundelt hij zijn eerste tweeënvijftig eigenzinnige, messcherpe en vaak hilarische columns. 'Volgens mij is Buwalda de nieuwe Carmiggelt.' - Sylvia Witteman 'Wat een feest! Eindelijk weer een columnist waarvoor ik keihard de trap af hol.' - Nico Dijkshoorn 'Wat je noemt geouwehoer waar Gods zegen waarlijk op rust.' - Hans Maarten van den Brink

In dit boek kunt u lezen hoe het moet. Meer hilarische columns van Sylvia Witteman, voorgelezen door Miryanna van Reeden.