Productomschrijving
Met haar amper drieduizend inwoners behoorde Weesp in de zeven-tiende en achttiende eeuw tot de kleine steden in Holland. Toch bezat deze stad een breed scala aan zorginstellingen, door Aukje Zondergeld in dit boek uitvoerig beschreven. 'Armoede' werd geaccepteerd als een maatschappelijk gegeven, maar met praktische maatregelen cre de men een stelsel van basisvoorzieningen dat openbare armoede voorkwam. Het stadsbestuur had de eindverantwoordelijkheid, terwijl de kosten grotendeels werden gedragen door instellingen als het gasthuis, de weeshuizen en de armbezorgers van de drie belangrijkste denominaties.
Anders dan in de grote Hollandse steden blijkt de afstand tussen bedeelde en bestuurder in Weesp niet onoverbrugbaar te zijn geweest. Dat had te maken met de grote sociale mobiliteit binnen het stadsbestuur en de overzichtelijke bevolkingssituatie. Zorg voor de armen werd door de Weesper regenten gezien als een kwestie van goed bestuur. Zij lieten geen enkele Weesper aan zijn lot over.
