Een echte Vonk

De zoektocht van Rinus Vonk neemt de lezer mee naar onder meer het Rotterdam-Zuid van de Tweede Wereldoorlog en een nazi strafkamp in Duitsland. Het familieverhaal en de oorlog blijken onlosmakelijk met elkaar verbonden. Lang onbeantwoorde vragen komen aan bod, maar ook verschrikkelijke, niet eerder uitgesproken geheimen en diep weggestopt verdriet. Langzaam ontstaat er een reconstructie van een bijzondere familiegeschiedenis, de ware betekenis van 'een echte Vonk' en het leven van zijn te vroeg overleden vader. In 1958 ziet Rinus Vonk het levenslicht in Rotterdam-Zuid. Naast zijn werk als eigenaar van een fysiotherapie praktijk zijn muziek maken, beeldhouwen en schrijven zijn creatieve uitlaatkleppen. Samen met Marijke Marcelis, Mea van der Reest en Ellen Pons vormt hij het team van IkVerhaal. Een uitgeverij die op zoek is naar de persoonlijke verhalen van mensen en ze helpt die te verwoorden.

Na de verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog werkt Rotterdam bijna vijfentwintig jaar hard aan herstel van de stad. In die periode, ruwweg van 1945 tot 1970, verrijzen een grootstedelijk centrum en moderne woonwijken. De meeste aandacht vraagt echter de economische kurk waarop Rotterdam drijft: de havens en fabrieksinstallaties, die geleidelijk steeds verder buiten de stad komen te liggen. Maar tijden veranderen en aan het einde van de wederopbouwperiode ontstaat onvrede over de leefomstandigheden in de oude stadswijken, over milieuverontreiniging en andere overlast. In dit dynamische decor zoeken de Rotterdammers hun weg. Uit de collecties van het Stadsarchief Rotterdam is een selectie gemaakt van veelal onbekend fotomateriaal dat het dagelijks leven in de stad tijdens de wederopbouw in beeld brengt. Aan de hand van chronologisch opgezette thema's rond het grotestadsleven zijn bijzondere foto's samengebracht en van begeleidende teksten voorzien. Beeld en woord samen geven een indruk

De geliefde prostituee Dewi Ayu staat na eenentwintig jaar plotseling op uit haar graf, terwijl haar vier dochters - drie beeldschoon en één buitengewoon lelijk - in al die jaren door het leven zijn getekend. Aan de hand van hun familiegeschiedenis vertelt Eka Kurniawan op wervelende wijze het verhaal van de onderdrukking van Indonesië: van de wrede overheersing door Nederland tijdens de koloniale periode en vervolgens door Japan tijdens de Tweede Wereldoorlog; van het uitroepen van de onafhankelijkheid in augustus 1945 en de daaropvolgende politionele acties tot de massamoord op ten minste een half miljoen communisten in de jaren 1965-'66. Schoonheid is een vloek combineert geschiedenis, satire, folklore, humor en romantiek in een zinderende vertelling.

Een aangrijpend verhaal over een verscheurde wereld, onbreekbare familiebanden en de moedige vluchtelingen tijdens en na de Tweede WereldoorlogNorth Carolina, 2018. Culinair journalist Zoe Rosenzweig stort in na het verlies van haar geliefde grootvader, een overlevende van de Holocaust en haar laatst overgebleven familielid. Ze raakt geobsedeerd door de vraag wat er na de oorlog met haar familie is gebeurd. Zoe's overleden oudtante Chana blijkt te zijn omgekomen bij een brand in het hotel in Wenen waar ze werkte, een week voordat zij, haar moeder en broer naar Amerika zouden emigreren.Wenen, 1946. Chana Rosenzweig heeft verschrikkingen moeten doorstaan en is eindelijk vrij, maar ze worstelt om te overleven in het naoorlogse Wenen. Het enige wat Chana wil, is haar belofte aan haar vader nakomen: ze zal voor haar moeder en broer zorgen én haar passie om bakker te worden najagen. In een wanhopige poging om haar leven op te bouwen, raakt ze verstrikt in een gevaarlijke driehoeksverhouding.…

Uitzonderlijke journalistiek, gebaseerd op de oorlogsdagboeken uit het NIOD. Slechts een paar dagen na de bevrijding van ons land begon het NIOD al met het verzamelen van opgetekende herinneringen aan de oorlogsjaren 1940-1945, in dagboeken, brieven en andere persoonlijke documenten. Journaliste Nina Siegal hoorde nauwelijks iets over haar familiegeschiedenis, laat staan over het bestaan van deze bijzondere collectie. Ze groeide op in een Amerikaanse familie die de Tweede Wereldoorlog had meegemaakt, maar pas toen ze naar Nederland verhuisde en dit land steeds meer haar thuis ging noemen, begon haar zoektocht naar het verleden. Aan de hand van de dagboeken van drie Joden, twee nazisympathisanten, een verzetsstrijder en een fabrieksarbeider brengt ze de Tweede Wereldoorlog dichterbij dan ooit. De vergeten dagboeken schetst een integer en indringend beeld van oorlog en verzet en toont hoe wij het verleden herinneren en herdenken en erop reflecteren. 'Zelfs degenen die goed thuis zijn in

Ongeveer tien procent van de Nederlandse bevolking heeft wel een familielid dat fout is geweest in de Tweede Wereldoorlog. In veel families wordt hierover gezwegen, vooral uit schaamte, maar vaak ook uit verdriet. Vaak gaat dit zwijgen over van generatie op generatie. Op deze grootste zwarte bladzijde uit het verleden van Nederland rust nog steeds een zwaar taboe. En dat terwijl de oorlog al zeventig jaar achter ons ligt en de meeste foute Nederlanders inmiddels zijn overleden.In Scherven vertellen nazaten van foute Nederlanders over hun familieverleden. Over de keuzes van hun ouders. Over het ontkennen of verstoppen van een belangrijk deel van hun familiegeschiedenis. Over de identiteitsproblemen en de periodes van isolement en eenzaamheid. Over de noodzaak die ze voelen om het verleden tot op de bodem uit te zoeken. Over de loyaliteit naar de familie en over het gevoel verstrikt te zijn met een verleden dat niet van hen is. Maar ook vertellen ze over de angst om op hun familieverlede…

Treurende klaprozen, zo had ze het schilderij altijd enigszins gekscherend genoemd. Het schilderij dat als een rode draad door het leven van Will, Chaja en Arjan loopt. Ze kennen elkaar niet, hebben zelfs nooit van elkaar gehoord. Maar in korte tijd brengt het lot hen samen en blijken hun levens door afschuwelijke gebeurtenissen tijdens de Tweede Wereldoorlog met elkaar verbonden te zijn. Ontnuchterend ontdekken ze niet alleen hoe de waarheid anders kan zijn dan gedacht, maar ook hoe de werkelijkheid zelfs na zeventig jaar het leven met een verwoestende uitwerking volledig op zijn kop kan zetten. Auteursinfo Josua Ossendrijver werd op 9 november 1943 op een onderduikadres te Rotterdam geboren uit Joodse ouders. Direct na zijn geboorte is hij afgestaan en werd door zijn 'pleegouders' als eigen kind aangegeven onder de naam Klaas Slegt. Na de Gemeentelijke Kweekschool voor Onderwijzers te Rotterdam werd hij onderwijzer en in 1970 directeur van een basisschool in het Rotterdamse Oude

Hoe kunnen we in het reine komen met onze familiegeschiedenis? Vaderland is een buitengewone tocht door de turbulente vorige eeuw. We volgen het pad van één familie door de wrakstukken van de geschiedenis. Het resultaat is een zeldzaam goed geschreven en invoelende familiegeschiedenis die leest als een spannende roman. De Duitse ouders van Burkhard Bilger emigreerden na de Tweede Wereldoorlog naar de Verenigde Staten. Over het verleden werd weinig tot niet gesproken. Tot de dag dat zijn moeder een anekdote vertelt uit het jaar 2000, toen ze het plaatsje in de Elzas bezocht waar haar vader had lesgegeven. Voor de school ontmoette ze een oude man, aan wie ze vertelde dat haar vader, Karl Gönner, er tijdens de oorlog woonde en directeur van de school was. Had hij hem misschien gekend? De man keek haar verbijsterd aan en zei: 'Jazeker, ik heb zijn leven gered.' Dit is het begin van Vaderland, een biografie die Bilgers familieverhaal combineert met de geschiedenis van de omstreden

Een goede buur, een verre vriend Jannie J. van Belzen-Poortvliet Mij werd verteld van oorlog en geweld. Het scheen mij wel een boze droom te zijn. Ik hoop en bid - om vrede voor altijd. Rachel Polak is met hulp van de buren aan de nazi's ontsnapt en als onderduikster in Zeeland terechtgekomen. Het verdriet om haar verdwenen familie en vrienden schrijnt nog elke dag; de Tweede Wereldoorlog heeft haar hele leven beïnvloed. In de jaren zestig maakt Rachel met haar dochter Sari een reis door Israël. Tijdens het bezoek aan een kibboets wordt ze op een bijzondere wijze met haar verleden geconfronteerd. Zal Rachel eindelijk haar trauma's leren verwerken? In deze historische roman zijn veel waargebeurde feiten over de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog verwerkt. Oorlog Ik zat aan moeders bed en zij vertelde Mij van de oorlog, honger en geweld. Ik luisterde aandachtig naar haar stem Zij heeft mij toen van vroeger veel verteld. Mij zonk de moed en hoop toen heel ver weg. Ik dacht

'Wat zou ik vinden in dit kind, dat de rol van stamhouder kreeg toebedeeld?' Ivan Wolffers blikt 'vanuit de wachtkamer van de dood' terug op zijn jeugd als stamhouder van een Joodse familie van wie de meesten tijdens de Tweede Wereldoorlog in de kampen zijn omgekomen. Als buitenstaander op de christelijke school haalde hij zijn rolmodellen en vrienden liever uit boeken, want zijn opa, oom en vader lijken in geen enkel opzicht op elkaar. Over het verleden werd gezwegen, en de jonge Ivan vond de juiste vragen niet. Neuzend in de familiegeschiedenis beseft Wolffers dat hij altijd met zijn identiteit als 'halve Jood' heeft geworsteld. Inmiddels in de zeventig en uitbehandeld als kankerpatiënt, probeert hij te achterhalen wat zijn levenspad heeft bepaald, wat goed is en kwaad, en hoe hij de toekomst ziet.