Een andere moderniteit - Klaas Bom - ebook

Toegankelijke introductie op het veelzijdige denken van Pascal nodigt de lezer uit de dominante vooronderstellingen van onze tijd te bevragen   Blaise Pascal (1623-1662) was een geniaal wetenschapper, actief op tal van wetenschapsgebieden, van wiskunde tot theologie. Als grondlegger van de waarschijnlijkheidsrekening, uitvinder van de rekenmachine en onderzoeker van de natuur lijkt hij een typische vertegenwoordiger van de vroege moderniteit in het zeventiende-eeuwse Europa, die in het teken stond van wetenschap en rationaliteit. Maar in vele onbekende kleine traktaten, persoonlijke brieven en in zijn wereldberoemde Pensées ontwikkelde Pascal een alternatief voor het rationalisme dat in zijn tijd opkwam en dat het moderne wereldbeeld zou beheersen. In zijn alternatieve moderniteit staan liefde en gevoel centraal. Theoloog en filosoof Klaas Bom onderzoekt hoe Pascals nadruk op liefde en gevoel zich verhoudt tot de dominantie van de rede en het denken sinds de zeventiende eeuw.   Klaas

De filosofie van professor Willy Coolsaet is een filosofie van de eindigheid. In dit boek gaat hij op zoek naar de zin van een eindig leven en past dat ook op verschillende manieren toe. Hij laat zich daarbij inspireren door auteurs als De Wachter, Devisch, Ferry en Feuerbach, maar aarzelt niet om die ook kritisch te benaderen en te overstijgen. Cruciaal is voor hem de notie gift. Dat is de basis van de samenleving, een universeel ethisch gegeven. Coolsaet introduceert onder meer de Franse antropologe Roberte Hamayon. Om het verschil te duiden tussen mens en dier doet hij een beroep op de Amerikaanse psycholoog Michael Tomasello. Chimpansees hebben geen open perspectief, schrijft hij. Ze kunnen zich niet in het standpunt van iemand anders verplaatsen, hebben geen besef van sterfelijkheid. In het tweede deel 'Boehmiana' gaat Coolsaet in dialoog met Boehm, die hij indertijd aan de Gentse universiteit heeft opgevolgd. Het gaat over zuiver theoretisch weten en dialectiek. Maar het gaat

Bij een terugblik op de Delftsche Afdeeling Bouwkunde van de Technische Hoogeschool in de jaren dertig van de vorige eeuw, is er vaak het beeld van een sombere en in zichzelf gekeerde periode waarin het conservatisme van de Delftse School het vooruitgangsdenken in verdrukking bracht. Het ligt genuanceerder; een enthousiaste groep studenten, later geformeerd onder de naam De Groep, bracht destijds de architectuurdiscussie op gang, waarbij zowel Granpré Moliere later gezien als leider van de Delftse School als de kopstukken van de 'nieuwe architectuur', onder wie Gropius, Breuer, Le Corbusier, Lurçat, Duiker, Rietveld, Oud en Van Eesteren, betrokken waren. Veel details van deze opmerkelijke geschiedenis kwamen naar boven bij het onderzoek dat uitgevoerd werd door Jan Molema en Suzy Leemans. Het materiaal dat ontdekt werd, bleek zo rijk en interessant, dat het initiatief is genomen om deze opmerkelijke resultaten uit te brengen in een omvangrijk naslagwerk, waardo In de kern gaat de