De tijd zal het leren

Harry Clift on, de zoon van een havenarbeider in Bristol, heeft zijn vader nooit gekend. De verwachting is dat ook Harry een toekomst op de werf tegemoet gaat, maar dankzij een opmerkelijke gave wordt hij toegelaten tot een exclusieve jongensschool, waardoor zijn leven onomkeerbaar verandert. Als Harry een volwassen man is, komt hij er eindelijk achter hoe zijn vader echt aan zijn einde kwam. De verschrikkelijke waarheid leidt Harry naar een volgende vraag: was Arthur Clift on eigenlijk wel zijn vader? Is hij het kind van een arme havenwerker, of is hij de oudste zoon van de erfgenaam van een scheepsimperium?

Mijn zus Ajra was niet alleen als moeder, zus en vrouw een groot mens, ook als spirituele lerares, schrijfster en geweldige natuurgenezeres was zij onvervangbaar. Zij heeft haar hele leven gewijd aan genezen op vele vlakken. Een zware ziekte heeft haar, van ons standpunt uit, veel te vroeg uit het leven getrokken. Voor heel onze familie was het een troost te weten dat zij als hoogontwikkelde ziel ons allen in deze belangrijke tijd vanuit 'de andere kant' kan bijstaan. Sinds haar overgang in 2011 heb ik haar aanwezigheid gevoeld, soms intensief, soms minder actief. Ik heb een constante verbinding met haar onderhouden, hoewel ik niet wist hoe ik dit contact nog kon verdiepen. In de late herfst van 2011 heeft mijn vader, Marko Pogačnik, bij het opruimen vele nog niet gepubliceerde berichten, notities en aantekeningen van Ajra gevonden. Dat waren teksten die zij als boodschappen van haar geestelijke leiding ontvangen had, als voorbereiding voor haar seminars, als antwoorden op gestelde

Mijn verhaal Kort nadat ik op een ochtend wakker werd met een geluid in mijn oor dat ik niet herkende, kreeg ik te horen dat ik ermee 'moest leren leven'. Dat maakte me angstig, wanhopig - 'dit wil en kan ik niet' - en ook boos en vastberaden - 'het kan niet zo zijn dat tinnitus iets is waarvan we niet weten waar die vandaan komt en waaraan we niets kunnen doen'. Dat was de start van mijn zoektocht voordat ik uiteindelijk begreep hoe ik grip kon krijgen op de tinnitus. In Duitsland heb ik infuustherapie gevolgd door een boosterkuur corticosteroïden te laten toedienen die beter bij een paard pasten dan bij een mens. Ik heb oneindig veel supplementen ingenomen in hoge doseringen zoals vitamines en oosterse kruiden. Ik sliep langere tijd in de logeerkamer omdat ik een geluidsgenerator had aangeschaft waar spookachtige geluiden uitkwamen waardoor ik beter sliep, maar mijn man niet. Ik heb mijn huisarts gesmeekt om slaaptabletten die ik niet kreeg. Ik ben naar paragnosten geweest die met

'De formidabele roman van Alice Winn is rijk aan uitgesproken filmische oorlogsscènes, maar het eigenlijke onderwerp is de mens - in al zijn facetten.' de Volkskrant'Mooi liefdesverhaal over twee jongens die in een ongelofelijk tragische oorlog belanden. Ondanks alle verschrikkingen bleef ik doorlezen.' Rik van de WestelakenEen internationaal topdebuut: Door het grote vuur is het adembenemende verhaal van een verboden liefde tussen twee jonge officieren tijdens de Eerste WereldoorlogDe gehavende skeletten van bomen staken spits af tegen het heldere sterrenlicht in Niemandsland. Van tijd tot tijd liet de hemel een glimp van ongewone schoonheid zien. De mannen schreven erover in hun brieven aan het thuisfront, ze beschreven de zonsondergang heel gedetailleerd, alsof er aan het oorlogsfront alleen maar karmozijnrode wolken en gouden lichtstralen met sterrenstof te zien waren.Het is 1914, en de oorlog in Europa zal de levens eisen van duizenden jonge mannen aan beide kanten van de strijd. …

Ongeveer tien procent van de Nederlandse bevolking heeft wel een familielid dat fout is geweest in de Tweede Wereldoorlog. In veel families wordt hierover gezwegen, vooral uit schaamte, maar vaak ook uit verdriet. Vaak gaat dit zwijgen over van generatie op generatie. Op deze grootste zwarte bladzijde uit het verleden van Nederland rust nog steeds een zwaar taboe. En dat terwijl de oorlog al zeventig jaar achter ons ligt en de meeste foute Nederlanders inmiddels zijn overleden.In Scherven vertellen nazaten van foute Nederlanders over hun familieverleden. Over de keuzes van hun ouders. Over het ontkennen of verstoppen van een belangrijk deel van hun familiegeschiedenis. Over de identiteitsproblemen en de periodes van isolement en eenzaamheid. Over de noodzaak die ze voelen om het verleden tot op de bodem uit te zoeken. Over de loyaliteit naar de familie en over het gevoel verstrikt te zijn met een verleden dat niet van hen is. Maar ook vertellen ze over de angst om op hun familieverlede…

'Juist omdat je als het ware door kinderogen ziet waarom Auschwitz 'de dodelijkste plek op aarde' was, is dit een verhaal dat je raakt.'  **** ½ Visie  'Ik had geen naam. Ik was nummer 27633. Ik ben een overlevende van Auschwitz. Daar hoort de verplichting bij om de anderhalf miljoen Joodse kinderen die door de nazi's werden vermoord te vertegenwoordigen.' Tova FriedmanTova Friedman is een van de jongste slachtoffers die Auschwitz overleefden. Ze woonde als peuter in een Joods getto in Midden-Polen en was net vijf toen zij en haar ouders naar een naziwerkkamp werden gestuurd. Bijna een jaar later werd ze samen met haar moeder in een volgepakte veewagen naar vernietigingskamp Auschwitz-Birkenau overgebracht, terwijl haar vader naar Dachau werd gedeporteerd.Tova ontsnapte ternauwernood aan de dood en was getuige van wreedheden die ze nooit zou kunnen vergeten. Ze is een van de weinige Joden die een gaskamer zijn binnengegaan en het kunnen navertellen. Terwijl nazimoordcommando's de laats…

Na het enorme succes van de tv-serie nu in een luxe gebonden editie met nooit eerder gepubliceerde foto's Ik ben geboren op 13 april 1944 in Posen, een oude Poolse stad die eeuwenlang Poznań werd genoemd. Maar toen ik er geboren werd, te midden van bombardementen die het einde der tijden leken aan te kondigen, was dit Posen een Duitse stad vanwaaruit Hitler-Duitsland zijn Heerestruppen naar de Sovjet-Unie had gestuurd en die nu de verminkten, de gewonden, de doden en een onafzienbare stoet vluchtelingen terugkreeg. Mijn familie had deel aan dat drama. Over hen gaat dit boek. En over de gevolgen van de oorlog. Over een sluwe grootvader, die op spectaculaire wijze een van de rijkste mensen van Letland was geworden, maar twee dagen voordat de oorlog uitbrak met zijn Russische vrouw en vier kinderen, met achterlating van al zijn bezittingen, moest vluchten naar Nederland. Over een naïeve vader, die aan het Oostfront, in het uniform van de Waffen ss, uit idealisme tegen de Sovjets vocht en

Een weergaloos relaas over het vinden van Liefde na een onverwachte Christuservaring De tijd van het hart bestaat uit een bundeling liefdevolle boodschappen met universele thema's zoals leven en dood, relaties en werk, gezien vanuit het perspectief van 'het hoogste licht' - de plek van eenheid en harmonie waartoe wij allen behoren. De teksten zijn opgetekend door de auteur nadat zij onverwacht een Christuservaring had. Ze was verbaasd, maar wist ook één ding zeker: dat het de bedoeling was dat ze hierover zou schrijven. 'Als je moeite hebt met mijn naam, of met de naam God, of met beide, dan vraag ik je om dit alles voorlopig Liefde te noemen. Liefde is wie Ik Ben en wie jullie zijn, en waar jullie naar terugkeren. Liefde is geen emotie, zoals jullie vaak aannemen. Liefde is een ruimte, en deze is voor jullie allemaal toegankelijk. De ruimte die Liefde is, betreed je via de deur in je hart.' Als de Christus in dit boek over 'ik' spreekt, doelt Hij niet zozeer (alleen) op de mens Jezus,

'En toen wist ik dat ze ook mij ooit in de steek zou laten. Zomaar, van de ene op de andere dag, zoals zij en haar ouders me al eens eerder hadden verlaten. En dan had ik geen vrienden meer, behalve mijn vader.' Johans leven komt op zijn kop te staan wanneer de familie Opitz in zijn straat komt wonen. Hij raakt in de ban van de dochter en zijn vader voelt zich aangetrokken tot de buurvrouw. Maar waar komt deze excentrieke familie vandaan? Met welke schimmige zaakjes verdienen ze hun geld? En welke plannen heeft Sonia Opitz met haar nieuwe buurjongen? Op onnavolgbare wijze toont Joost van Driel hoe een vader en een zoon verstrikt raken in verlangens naar vriendschap en liefde. Joost van Driel is docent Nederlands en schreef eerder over middeleeuwse literatuur. Zijn bejubelde debuutroman In het museum kreeg de Accolade Beste Zeeuwse Debuut en werd genomineerd voor de ANV-debutantenprijs. In 2018 verscheen de roman Jaren van de tijger, die zich afspeelt in de wereld van de vechtkunst.

Uit de schaduw van het narcisme; Over-leven met een narcistische partner of ouder Auteur: Marjan de Vries Beschrijving: 'Ik kan nog zo zeker weten dat wat mijn man doet of zegt niet klopt, maar aan het einde van elke discussie ben ik degene die sorry zegt.' 'Toen ik aangaf liever met mijn handen te werken, was het huis te klein. Uiteindelijk “won” mijn vader. Ik ging studeren. Ik kon gewoon niet tegen hem op. En eigenlijk wist ik ook niet meer wat ik nou echt wilde.' Ligt het aan mij? Mensen met narcistische trekken kunnen heel behulpzaam en betrokken overkomen. Geen moeite is groot genoeg; jij bent het centrum van hun wereld. Maar na verloop van tijd, als de relatie een feit is, als er kinderen zijn of als er geen toeschouwers zijn, blijkt er helemaal geen wederkerigheid te zijn, geen echt diepgaand contact, en dan blijkt dat alles eigenlijk om de narcistische ander draait. Dit proces is zo verwarrend dat je kunt gaan twijfelen aan alles. Ligt het toch aan mij? Ben ik zo'n zeurpiet? B…