De kolonie mept terug

De wonden geslagen door gedwongen verplaatsing, westerse expansiedrift en de verdeel-en-heerspolitiek zijn nog niet geheeld. Europa ligt onder de loep, het door de witte macht gedicteerde wereldbeeld kantelt en de nazaten van de gekoloniseerden verheffen hun stem. Adriaan van Dis - geboren in een Indisch milieu - volgt al jaren het postkoloniale debat in binnen- en buitenland. Een lees- en denkervaring die hem uiteindelijk aanspoorde anders naar deze tijd te kijken. Eén schrijver wees hem al vroeg de weg: Rudy Kousbroek (1929-2010). Een van de origineelste essayisten van ons taalgebied. Niemand schreef met zoveel hartstocht en verontwaardiging over de koloniale erfenis, de Japanse bezetting en de verwerking van het verlies van Nederlands-Indië. In 1992 werden nagenoeg al zijn artikelen over dit onderwerp bijeengebracht in Het Oostindisch kampsyndroom, een belangwekkend boek dat voor veel onrust onder oud-Indiëgangers zorgde. Voor van Dis was het een bevrijdende les in voortschrijdend i…

De wonden geslagen door gedwongen verplaatsing, westerse expansiedrift en de verdeel-en-heerspolitiek zijn nog niet geheeld. Europa ligt onder de loep, het door de witte macht gedicteerde wereldbeeld kantelt en de nazaten van de gekoloniseerden verheffen hun stem. Adriaan van Dis - geboren in een Indisch milieu - volgt al jaren het postkoloniale debat in binnen- en buitenland. Een lees- en denkervaring die hem uiteindelijk aanspoorde anders naar deze tijd te kijken. Eén schrijver wees hem al vroeg de weg: Rudy Kousbroek (1929-2010). Een van de origineelste essayisten van ons taalgebied. Niemand schreef met zoveel hartstocht en verontwaardiging over de koloniale erfenis, de Japanse bezetting en de verwerking van het verlies van Nederlands-Indië. In 1992 werden nagenoeg al zijn artikelen over dit onderwerp bijeengebracht in Het Oostindisch kampsyndroom, een belangwekkend boek dat voor veel onrust onder oud-Indiëgangers zorgde. Voor van Dis was het een bevrijdende les in voortschrijdend

In 'De Parijs boeken' van Adriaan van Dis zijn de roman 'De wandelaar', de verhalen en essays uit 'Stadsliefde. Scènes in Parijs' en twee extra verhalen bijeengebracht. Van Dis woonde ruim zeven jaar in Parijs en nog steeds voelt hij zich verbonden met die stad. Hij is er onzichtbaar en verkent wijken waar gewoonlijk geen toeristen komen. Voor hem is Parijs een altijd veranderende stad: gekleurd, verscheurd en vol verborgen geschiedenissen. In de roman 'De wandelaar' krijgt een man bij een brand een hond in zijn schoot geworpen. Een hond die een andere wereld voor hem opent: die van vluchtelingen, illegalen en zwervers. Het verandert Parijs, het verandert de man. Hij wil helpen, hij wil goed doen. Maar alles wat hij doet pakt anders uit. In 'Stadsliefde. Scènes in Parijs' wandelt en fietst Adriaan van Dis door Parijs, een stad waar schoonheid en rijkdom tegen armoede schuren. Dankzij een register kan de lezer met Van Dis meewandelen en fietsen.

In deze volledig herziene en sterk uitgebreide editie van zijn spraakmakende essay Onbehagen legt Bas Heijne de wereld van nu op de sofa en werpt een ontluisterend nieuw licht op de huishouding van onze beschaving. Bas Heijne is schrijver, essayist en columnist voor NRC Handelsblad. Hij schreef veelbesproken essays als Moeten wij van elkaar houden? (2011) en Mens/Onmens (2020; negende druk). 'Een van de scherpste denkers van onze tijd.' Rutger Bregman 'Een schitterend essay!' - Adriaan van Dis 'Een scherp en intelligent, toegankelijk en geestig geschreven pamflet over het onbehagen in onze samenleving.' - de Volkskrant 'Heijne is Nederlands beste tijdgeestfluisteraar.' - Filosofie Magazine 'Bas Heijne is een schrijver met een bijzondere positie als columnist en essayist, die over een enorme verscheidenheid aan actuele onderwerpen en kwesties schrijft. Hij schrijft als een denker en denkt als een lezer.' - Juryrapport P.C. Hooft-prijs 2017

'Onthutsend mooie literatuur.' - NRC Handelsblad ***** 'Strek uit die nek en kijk over de grenzen met Judith Schalansky. Een leeservaring die je wereld groter maakt.' - Adriaan van Dis Aanpassing is alles, weet Inge Lohmark als biologielerares met meer dan dertig jaar ervaring. Ze houdt haar leerlingen kort zonder strapatsen en stemverheffing. Maar als ze gevoelens begint te krijgen voor een leerlinge uit de derde brengt dat haar ordelijke,'biologistische' wereldbeeld aan het wankelen. Schalansky beschrijft trefzeker de barstjes die haar ijzeren uitstraling begint te vertonen. Tien jaar na de Nederlandse publicatie als De lessen van mevrouw Lohmark nu opnieuw uitgebracht met een voorwoord van de auteur. Vertaald door Goverdien Hauth-Grubben Oogstrelende tragikomedie.'- de Volkskrant

'Literaire non-fictie op haar best.' - de Volkskrant 'Een prachtig familie-epos.' - De Telegraaf 'Helder beschreven, beeldend en zo menselijk dat je ons buurland beslist van nabij leert kennen. Een prachtig boek!' - Adriaan van Dis De twintigste eeuw was lang en verliep in Duitsland uitgesproken turbulent. Oorlogen, crises en dictaturen wisselden elkaar af. Mensen vervielen in diepe armoede, raakten moreel gecorrumpeerd, of kwamen zomaar en zinloos om het leven. De Saksische Hilde Grunewald, dochter van een gymnasiumleraar, zag alles: ze werd op een haar na honderd jaar oud. Geboren in de Keizertijd en gevormd door de Eerste Wereldoorlog, de Weimarrepubliek, de nazidictatuur, de Tweede Wereldoorlog, het DDR-tijdperk en de val van de Muur in 1989. Zelfs het eerste decennium van het herenigde Duitsland maakte Hilde nog mee. Haar lot, en dat van haar ouders, kinderen en kleinkinderen, weerspiegelt de Duitse geschiedenis. Van landarbeiders en dagloners klommen ze op tot fabrieksdirecteur,

In 431 v.Chr. hield Pericles, de beroemdste staatsman van Athene, een vurige rede tijdens een plechtigheid ter ere van gesneuvelde soldaten in de oorlog tegen aartsvijand Sparta. Zijn bevlogen woorden zijn vooral een lofzang op de democratie zelf, op het geloof in vrijheid en gelijkheid van de Atheense burgers en de noodzaak van gemeenschapszin. Juist daarin, stelt Pericles, was Athene een lichtend voorbeeld voor de wereld.Pericles' grafrede werd opgetekend door de Griekse geschiedschrijver Thucydides en geldt tot op de dag van vandaag als de krachtigste toespraak over democratische waarden ooit.In zijn begeleidend essay trekt gelauwerd essayist Bas Heijne de woorden van Pericles door naar onze eigen verwarde tijd. Pericles leert ons dat de democratie, wil ze overleven, een werkelijke inzet van burgers nodig heeft. Maar vooral dat geloof in democratie geen lauwe en bedaagde aangelegenheid hoeft te zijn, maar een meeslepende en bindende aansporing voor ons allemaal.Bas Heijne schrijft n…

'Gul geleerde die zijn immense kennis van het boeddhisme aanstekelijk kan overbrengen.' - Adriaan van Dis Boeddhisme is al jaren zeer populair in het Westen. De Boeddha is te vinden in interieurs en tuinen, woorden als 'mindfulness' en 'zen' zijn volkomen ingeburgerd en meditatiecursussen bestaan in talloze varianten, van intensieve retraiteweekenden tot 'buddhism light' in wellnesscentra. Wat zoeken moderne westerlingen - die zichzelf zo vaak als 'niet-religieus' beschouwen - eigenlijk in het boeddhisme? Een ding is zeker: de ideeën die wij erover hebben, kloppen vaker niet dan wel. Het boeddhisme is niet zonder meer de 'antistressreligie' die het Westen er graag van maakt. Hoewel de Boeddha vaak met een subtiele glimlach wordt afgebeeld was hij bepaald geen vrolijk mens. In dit boek keert Paul van der Velde terug naar de bronnen en neemt de lezer mee op zoek naar de veelkleurigheid van de leer en de uitwassen ervan. Man en vrouw gelijk? Geen sprake van. Vredelievend en geweldloos?

In Leeftocht reizen we met Adriaan van Dis mee als student op zijn Grand Tour, als verslaggever voor een dagblad, als getuige die zich betrokken voelt bij zijn tijd. En in al die facetten zien we een van Dis op zoek naar zijn kern - in al zijn tweeslachtigheid. Hier zijn eindelijk alle stukken bijeengebracht die laten zien dat hij aan een sluitend oeuvre werkt en dat veel thema's die wij uit zijn romans en reisverhalen kennen in de kern allang aanwezig waren. Vol nooit eerder gepubliceerde dagboekfragmenten en nooit eerder gebundelde reisverhalen en essays: het voedsel van de schrijver 'Ik hou zo van de uitgesleten paden dwars door de dadelbossen en de leemdorpen waarvan ik de naam niet weet en die op geen kaart te vinden zijn. En overal krijg ik een bed, een bord bonen, thee, veel thee en dadels. Ik moest naast de notabelen van het dorpsplein zitten, de handen van spelende kinderen schudden, en ik leg nu al net als zij na elke groet mijn hand op mijn hart. Jaren zou ik zo kunnen