De hulp

Een verhaal dat je niet meer vergeet met een twist die je naar adem doet happen.

'Welkom bij de familie,' zegt Nina Winchester terwijl ik haar elegante, verzorgde hand schud. Ik glimlach beleefd en kijk de marmeren gang rond. Hier werken is mijn laatste kans om opnieuw te beginnen. Maar ik zal snel ontdekken dat de geheimen van de Winchesters veel gevaarlijker zijn dan de mijne...Elke dag maak ik het prachtige huis van de Winchesters van top tot teen schoon. Ik haal hun dochter op van school. En ik kook een heerlijke maaltijd voor het hele gezin voordat ik alleen ga eten in mijn kleine kamer op de bovenste verdieping.Ik probeer te negeren hoe Nina er een zooitje van maakt, alleen maar om te zien hoe ik het opruim. Hoe ze vreemde leugens vertelt over haar eigen dochter. En hoe haar man Andrew elke dag meer gebroken lijkt. Maar als ik in Andrews knappe bruine ogen kijk, zo vol pijn, is het moeilijk voor te stellen hoe het zou zijn om Nina's leven te leiden. De inloopkast, de luxe auto, de perfecte echtgenoot.Ik pas een van Nina's smetteloze witte jurken maar één keer…

'Welkom bij de familie,' zegt Nina Winchester terwijl ik haar elegante, verzorgde hand schud. Ik glimlach beleefd en kijk de marmeren gang rond. Hier werken is mijn laatste kans om opnieuw te beginnen. Maar ik zal snel ontdekken dat de geheimen van de Winchesters veel gevaarlijker zijn dan de mijne...Elke dag maak ik het prachtige huis van de Winchesters van top tot teen schoon. Ik haal hun dochter op van school. En ik kook een heerlijke maaltijd voor het hele gezin voordat ik alleen ga eten in mijn kleine kamer op de bovenste verdieping.Ik probeer te negeren hoe Nina er een zooitje van maakt, alleen maar om te zien hoe ik het opruim. Hoe ze vreemde leugens vertelt over haar eigen dochter. En hoe haar man Andrew elke dag meer gebroken lijkt. Maar als ik in Andrews knappe bruine ogen kijk, zo vol pijn, is het moeilijk voor te stellen hoe het zou zijn om Nina's leven te leiden. De inloopkast, de luxe auto, de perfecte echtgenoot.Ik pas een van Nina's smetteloze witte jurken maar één keer…

'Welkom bij de familie,' zegt Nina Winchester terwijl ik haar elegante, verzorgde hand schud. Ik glimlach beleefd en kijk de marmeren gang rond. Hier werken is mijn laatste kans om opnieuw te beginnen. Maar ik zal snel ontdekken dat de geheimen van de Winchesters veel gevaarlijker zijn dan de mijne...Elke dag maak ik het prachtige huis van de Winchesters van top tot teen schoon. Ik haal hun dochter op van school. En ik kook een heerlijke maaltijd voor het hele gezin voordat ik alleen ga eten in mijn kleine kamer op de bovenste verdieping.Ik probeer te negeren hoe Nina er een zooitje van maakt, alleen maar om te zien hoe ik het opruim. Hoe ze vreemde leugens vertelt over haar eigen dochter. En hoe haar man Andrew elke dag meer gebroken lijkt. Maar als ik in Andrews knappe bruine ogen kijk, zo vol pijn, is het moeilijk voor te stellen hoe het zou zijn om Nina's leven te leiden. De inloopkast, de luxe auto, de perfecte echtgenoot.Ik pas een van Nina's smetteloze witte jurken maar één keer…

"Jullie moeten onze nieuwe buren zijn!" Mevrouw Lowell zwaait enthousiast over het houten hek. Ik pak de hand van mijn dochter vast en glimlach terug: maar zodra mevrouw Lowell mijn man ziet, verschijnt er een vreemde uitdrukking op haar gezicht. Op dat moment doe ik een belofte. Eindelijk hebben we een echt eigen huis. Mijn verleden ligt ver, ver achter ons. En ik zal er alles aan doen om dat zo te houden...Vroeger maakte ik de huizen van anderen schoon. Nu kan ik niet geloven dat dit huis van mij is. De charmante keuken, de rustige doodlopende straat, de enorme tuin waar mijn kinderen kunnen spelen. Mijn man en ik hebben jarenlang gespaard om onze kinderen het leven te geven dat ze verdienen.Ook al ben ik op mijn hoede voor onze nieuwe buurvrouw, mevrouw Lowell, als ze ons uitnodigt voor een etentje, is dit onze kans om vrienden te maken. Haar hulp doet de deur open, gekleed in een wit schort, haar haar in een strakke knot. Ik weet precies hoe het is om in haar schoenen te staan. Maa…

"Jullie moeten onze nieuwe buren zijn!" Mevrouw Lowell zwaait enthousiast over het houten hek. Ik pak de hand van mijn dochter vast en glimlach terug: maar zodra mevrouw Lowell mijn man ziet, verschijnt er een vreemde uitdrukking op haar gezicht. Op dat moment doe ik een belofte. Eindelijk hebben we een echt eigen huis. Mijn verleden ligt ver, ver achter ons. En ik zal er alles aan doen om dat zo te houden...Vroeger maakte ik de huizen van anderen schoon. Nu kan ik niet geloven dat dit huis van mij is. De charmante keuken, de rustige doodlopende straat, de enorme tuin waar mijn kinderen kunnen spelen. Mijn man en ik hebben jarenlang gespaard om onze kinderen het leven te geven dat ze verdienen.Ook al ben ik op mijn hoede voor onze nieuwe buurvrouw, mevrouw Lowell, als ze ons uitnodigt voor een etentje, is dit onze kans om vrienden te maken. Haar hulp doet de deur open, gekleed in een wit schort, haar haar in een strakke knot. Ik weet precies hoe het is om in haar schoenen te staan. Maa…

Een kort verhaal van de bestsellerauteur Freida McFadden

‘Kom niet in de logeerkamer.’ Er valt een schaduw op het gezicht van Douglas Garrick als hij met zijn vingertoppen de deur aanraakt. ‘Mijn vrouw… Ze is erg ziek.’ Terwijl hij me hun ongelooflijke penthouse laat zien, heb ik een vreselijk gevoel over de vrouw achter gesloten deuren. Maar ik kan niet het risico lopen deze baan te verliezen – niet als ik mijn donkerste geheim veilig wil houden…Het is moeilijk een werkgever te vinden die niet te veel vragen stelt over mijn verleden. Dus ik ben dankbaar dat de Garricks me op wonderbaarlijke wijze een baan hebben gegeven. Het is bijna perfect. Bíjna, want ik heb mevrouw Garrick nog steeds niet ontmoet. Ik weet zeker dat ik haar hoor huilen vanuit de logeerkamer. Als ik de was aan het doen ben, zie ik bloedvlekken rond de hals van haar witte nachthemden. En op een dag kan ik niet anders dan op de deur kloppen. Als die zachtjes openzwaait, verandert wat ik daarbinnen zie alles…'Wat de hulp weet' is het razendspannende, los te lezen, vervolg op…

'Kom niet in de logeerkamer.' Er valt een schaduw op het gezicht van Douglas Garrick als hij met zijn vingertoppen de deur aanraakt. 'Mijn vrouw… Ze is erg ziek.' Terwijl hij me hun ongelooflijke penthouse laat zien, heb ik een vreselijk gevoel over de vrouw achter gesloten deuren. Maar ik kan niet het risico lopen deze baan te verliezen - niet als ik mijn donkerste geheim veilig wil houden…Het is moeilijk een werkgever te vinden die niet te veel vragen stelt over mijn verleden. Dus ik ben dankbaar dat de Garricks me op wonderbaarlijke wijze een baan hebben gegeven. Het is bijna perfect. Bíjna, want ik heb mevrouw Garrick nog steeds niet ontmoet. Ik weet zeker dat ik haar hoor huilen vanuit de logeerkamer. Als ik de was aan het doen ben, zie ik bloedvlekken rond de hals van haar witte nachthemden. En op een dag kan ik niet anders dan op de deur kloppen. Als die zachtjes openzwaait, verandert wat ik daarbinnen zie alles…'Wat de hulp weet' is het razendspannende, los te lezen, vervolg op…

Op het meer ontdekken Hielke en Sietse Klinkhamer een zwaar beladen praam. Met veel moeite probeert meneer Haan samen met zijn vrouw en hun kleine kind het meer over te steken. Natuurlijk wordt de praam met behulp van de Kameleon veilig naar het dorp gebracht.Maar de familie Haan is nog lang niet uit de problemen. Het oude huisje waar ze gaan wonen, is zo lek als een vergiet, wat Hielke, Sietse, Gerben en zelfs veldwachter Zwart ook doen om te helpen. Dan gebeurt er van alles in het dorpje Lenten. Zwart wordt beroemd tot in Amsterdam, wanneer hij een bende brandkastkrakers kan aanhouden.Gerben erft intussen een oude herberg en hij denkt de hele tijd na over wat hij ermee gaat doen. Uiteindelijk geeft Zwart Gerben het beste advies. De boerenknecht is opgelucht, maar als hij bij de burgemeester moet komen, lijkt het erop dat Gerben toch nog door Zwart in de maling is genomen...