De grote Gatsby

De grote Gatsby van F. Scott Fitzgerald gaat over de steenrijke eenling Jay Gatsby. Onder de broeierige oppervlakte van zijn leven schuilt een geheim: een stil, onmogelijk verlangen naar Daisy Buchanan. En deze destructieve obsessie dreigt alles te vernietigen. De grote Gatsby is het hoogtepunt uit het oeuvre van F. Scott Fitzgerald (1896-1940), en een schitterend geschreven portret van Amerika in de jaren twintig van de vorige eeuw. De belangrijkste roman in mijn leven. Haruki Murakami

De grote Gatsby van F. Scott Fitzgerald gaat over de steenrijke eenling Jay Gatsby. Onder de broeierige oppervlakte van zijn leven schuilt een geheim: een stil, onmogelijk verlangen naar Daisy Buchanan. En deze destructieve obsessie dreigt alles te vernietigen. De grote Gatsby is het hoogtepunt uit het oeuvre van F. Scott Fitzgerald (1896-1940), en een schitterend geschreven portret van Amerika in de jaren twintig van de vorige eeuw. De belangrijkste roman in mijn leven. Haruki Murakami

De grote Gatsby is het hoogtepunt uit het werk van F. Scott Fitzgerald, en een schitterend geschreven portret van Amerika in de jaren twintig van de vorige eeuw.

In Vreemdelingen op een kade tekent schrijver Tash Aw een belangwekkend en inzichtelijk portret van het moderne Azië op aan de hand van de migratiegeschiedenis van zijn eigen familie. Zijn grootvader verliet in de jaren twintig van de vorige eeuw het vasteland van China, op zoek naar een nieuw leven in Maleisië. Tash Aw beschrijft de jaren die volgden door vele verhalen te vervlechten tot één geheel. Dat verhaal voert van kansloze immigranten naar succesvolle machthebbers, van afgelegen dorpjes naar nachtclubs in megasteden. Uit een kakofonie van stemmen in vele talen en dialecten distilleert Aw een bijzonder knap en complex beeld van een deel van de wereld dat nog altijd gevangen lijkt tussen een snel naderende toekomst en een verleden dat men niet wil loslaten.

In Geboren in de jaren '30 neemt Arthur Kimpen de lezer mee naar zijn geboortedorp Tervant in Limburg. Hoe was het om in de eerste helft van de vorige eeuw los te komen uit het eigen, enge milieu? Het was een tijd waarin moeders streng maar rechtvaardig waren. Waarin vaders, die konden lezen noch schrijven, zich afbeulden in de mijnen en hun kinderen voorzichtig droomden van een ander leven, weg van het kleine dorp. De realiteit was echter dat de oudste dochters waren voorbestemd voor een leven in het klooster en dat zonen, zodra ze veertien jaar waren, verdwenen in de diepte van de koolmijn. Dit boek tekent het intieme portret van een verlegen, zachtaardig en dromerig jongetje. In de kleine verhalen worden de Grote Gebeurtenissen uit de vorige eeuw belicht. Een tijd waarin armoede, onschuld en het katholieke geloof een drie-eenheid vormden. Met de pastoor die dacht goed te doen, maar onderweg harten brak en levens overhoop haalde. Een tijd waarin dromen nog lang geen doelen waren met

De jongen groeit op in een provinciestad, in de jaren vijftig van de vorige eeuw, tussen de drogisterij van vader en de kerkelijke invloed op de maatschappij. De naoorlogse periode is zowel braaf en behoudend als barstensvol mogelijkheden, zeker voor een jongen die nog stapje voor stapje de wereld moet ontdekken. In korte, ontroerende prozastukjes schetst Frans Budé een liefdevol portret van een kind in dit vervlogen, bijna vergeten decennium van de twintigste eeuw, en biedt tegelijkertijd een inkijkje in de jaren waarin de auteur zelf opgroeide, laverend tussen het conservatieve en het bourgondische karakter van het zuiden. 'De dagen' is niet alleen een prachtig relaas over de onschuld van een kind - zo sfeervol als 'La gloire de mon père' -, maar ook een vermomde autobiografie van een gevestigd schrijver.

'In Altijd zondag schetst Kees Versluis op onderkoelde toon een jongensjeugd in een streng gereformeerd gezin in de jaren tachtig. Versluis maakt de verstikkende werking van opgelegd geloof schrijnend voelbaar. Het tijdsbeeld en milieu is met rake details goed getroffen. Hij maakt van de broers geen slachtoffers of helden, maar geloofwaardige, wat lamlendige jongens die je een verzetje gunt.' Susan SmitEen tragikomische coming-of-ageroman over het opgroeien in een beklemmend christelijk milieu. Altijd zondag geeft een prachtig en herkenbaar tijdsbeeld van Nederland in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw.'Een verhaal waarvan vrijwel iedere bladzijde pakt, en ook nog eens in een sublieme stijl geschreven. Een roman om je vingers bij af te likken.' Marcel van RoosmalenRond 1980 is het definitief gedaan met de onbezorgdheid in het gezin Bosman in het Zuid-Hollandse Pijnacker als de moeder zich bekeert tot de strenge Gereformeerde Bond. Iedere zondagochtend zet ze haar twee zoon…

Antonia Pozzi werd geboren in Milaan in 1912, als dochter van een advocaat en een gravin. Hoewel ze in een beschermde omgeving werd grootgebracht, kreeg ze toch de kans om ervaringen op te doen die voor andere vrouwen uitgesloten waren: studeren aan de universiteit, reizen door Europa en bergen beklimmen. Ze verkende de wereld met een vurig verlangen, en ontdekte zichzelf door middel van fotografie en poëzie. Ze had vele liefdes en depressies, maar altijd bleven de bergen haar toevluchtsoord. Uit wanhoop over het sombere politieke klimaat in Italië en de rest van Europa, pleegde ze in 1938 zelfmoord, op 26-jarige leeftijd. Paolo Cognetti vertelt in Antonia het verhaal van deze - ook in Italië - vergeten dichteres. Door middel van foto's, dagboekaantekeningen, brieven en gedichten komt Antonia Pozzi weer tot leven. Cognetti vermengt zijn woorden met de hare, en schetst een helder en delicaat portret van de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw, en van een inspirerende kunstenares.

Antonia Pozzi werd geboren in Milaan in 1912, als dochter van een advocaat en een gravin. Hoewel ze in een beschermde omgeving werd grootgebracht, kreeg ze toch de kans om ervaringen op te doen die voor andere vrouwen uitgesloten waren: studeren aan de universiteit, reizen door Europa en bergen beklimmen. Ze verkende de wereld met een vurig verlangen, en ontdekte zichzelf door middel van fotografie en poëzie. Ze had vele liefdes en depressies, maar altijd bleven de bergen haar toevluchtsoord. Uit wanhoop over het sombere politieke klimaat in Italië en de rest van Europa, pleegde ze in 1938 zelfmoord, op 26-jarige leeftijd. Paolo Cognetti vertelt in Antonia het verhaal van deze - ook in Italië - vergeten dichteres. Door middel van foto's, dagboekaantekeningen, brieven en gedichten komt Antonia Pozzi weer tot leven. Cognetti vermengt zijn woorden met de hare, en schetst een helder en delicaat portret van de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw, en van een inspirerende kunstenares.

In Familielexicon brengt Natalia Ginzburg haar Italiaanse familie tot leven. Ze beschrijft het geassimileerd-Joodse milieu van Turijn waarin ze opgroeide in de jaren twintig tot vijftig van de vorige eeuw. Ze staat stil bij de routines en rituelen, grappen en beledigingen die het familieleven kenmerken en schetst een intiem portret van haar ouders. Haar vader Giuseppe Levi, een Joodse wetenschapper, gaat geheel op in zijn werk en zijn wandelmanie. Hij leeft op gespannen voet met zijn blijmoedige, van oorsprong katholieke vrouw Lidia - toch kan hij niet zonder haar. Samen staan ze aan het hoofd van een huis vol vrienden, discussies en activiteiten, boeken en politiek. Terwijl hun kinderen opgroeien tegen de achtergrond van het Italië van Mussolini, verandert het huis van Levi steeds meer in een bolwerk tegen het fascisme. Familielexicon, een hoogtepunt in het rijke œuvre van Natalia Ginzburg, verschijnt hier in een nieuwe vertaling van Jan van der Haar. Deze uitgave is voorzien van een