De crèche

Amsterdam, 1942-1943. Tegenover de Hollandsche Schouwburg bevindt zich de Joodse Crèche, door de Duitsers getransformeerd in een verzamelplaats voor Joodse kinderen voordat zij op transport gaan. Samen met de andere Joodse kinderverzorgsters van de crèche bekommert de zeventienjarige Betty Oudkerk zich om het lot van de kinderen, terwijl het leven voor Joden buiten de crèche steeds beangstigender wordt. In het diepste geheim weten ze onder leiding van Henriëtte Pimentel, de directrice van de crèche, ruim zeshonderd kinderen van deportatie te redden, ongeacht de risico's die dat met zich meebrengt. De crèche is het verzetsverhaal van jonge vrouwen die in wrede omstandigheden moeten beslissen over leven en dood. Moedige vrouwen met een vurige hoop voor de toekomst - want wie een kind redt, redt de wereld.

Bekroond met De Kleine Cervantes 2023Noem geen namen is de indrukwekkende roman van historicus en presentator Astrid Sy over drie jonge vrouwen die in de Tweede Wereldoorlog Joodse kinderen uit handen van de nazi's redden. Astrid kwam op het idee voor dit boek toen ze las over de moedige jonge vrouwen en mannen die in de oorlog betrokken waren bij het smokkelen van opgepakte Joodse kinderen in de Crèche tegenover de Hollandsche Schouwburg in Amsterdam.Rosie is kinderverzorgster en woont bij haar ouders in Amsterdam-Oost, een levendige Joodse buurt. Kaat studeert rechten en is lid van het Amsterdamse studentencorps. Wanneer de oorlog uitbreekt, moet Rosie een moeilijke keuze maken: blijft ze bij haar ouders of gaat ze de kinderen van opgepakte Joden helpen? Kaat komt in aanraking met een studentengroep die zich het Utrechts Kindercomité noemt. Daar leert ze Josephine kennen. Rosie, Kaat en Josephine raken betrokken bij het smokkelen van Joodse kinderen. Wat volgt is een lange, gevaarlij…

Amsterdam, 1942-1943. Tegenover de Hollandsche Schouwburg bevindt zich de Joodse Crèche, een verzamelplaats voor Joodse kinderen voordat zij op transport gaan. Samen met de andere Joodse kinderverzorgsters bekommert de zeventienjarige Betty Oudkerk zich om het lot van de kinderen, terwijl het leven voor Joden buiten de crèche steeds beangstigender wordt. In het diepste geheim weten ze ruim zeshonderd kinderen van deportatie te redden, ongeacht de risico's die dat met zich meebrengt.

Bekroond met De Kleine Cervantes 2023 Noem geen namen is de indrukwekkende roman van historicus en presentator Astrid Sy over drie jonge vrouwen die in de Tweede Wereldoorlog Joodse kinderen uit handen van de nazi's redden. Astrid kwam op het idee voor dit boek toen ze las over de moedige jonge vrouwen en mannen die in de oorlog betrokken waren bij het smokkelen van opgepakte Joodse kinderen in de Crèche tegenover de Hollandsche Schouwburg in Amsterdam. Rosie is kinderverzorgster en woont bij haar ouders in Amsterdam-Oost, een levendige Joodse buurt. Kaat studeert rechten en is lid van het Amsterdamse studentencorps. Wanneer de oorlog uitbreekt, moet Rosie een moeilijke keuze maken: blijft ze bij haar ouders of gaat ze de kinderen van opgepakte Joden helpen? Kaat komt in aanraking met een studentengroep die zich het Utrechts Kindercomité noemt. Daar leert ze Josephine kennen. Rosie, Kaat en Josephine raken betrokken bij het smokkelen van Joodse kinderen. Wat volgt is een lange,

Dé klassieker over het getto van Warschau, geschreven door John Hersey, Pulitzer Prize-winnaar en auteur van Hiroshima De historische roman De muur speelt zich af in het getto van Warschau, waar in 1943 een deel van de Joodse bevolking zich organiseerde in een groots verzet tegen de SS. Hersey schrijft in dagboekvorm, geïnspireerd door documenten die zijn gevonden in Warschau, over de mensonterende omstandigheden in het getto en over hoe een paar honderd uitgehongerde mannen en vrouwen met geïmproviseerde wapens wisten te ontsnappen aan de nazi's. Pijnlijk indringend zijn de beschrijvingen van de karakters van mensen die onder deze extreme omstandigheden moesten leven, sterken en zwakken, heldhaftigen en lafaards, fanatici en verraders. Hartverwarmend en ontroerend zijn de bewijzen van kameraadschap in dagen van uiterste nood. De muur is een aangrijpende roman over een van de meest schokkende episodes uit de Tweede Wereldoorlog. In de pers 'Alleen een échte romancier kan warmte,

Een joodse kinderverzorgster in verzet. 'We mochten steeds minder ... totdat we er niet eens meer mochten zijn.' Betty Goudsmit-Oudkerk, geschapen voor het moederschap, en joods. Hoe zij alles verloor - haar vader, haar moeder, en uiteindelijk haar hele familie. Hoe ze zich te weer stelde tegen de vijand om de kinderen van anderen te beschermen. Hoe haar moed, charme en mazzel haar van een wisse dood hebben gered. En hoe ze zich, vanuit het totale isolement waarin ze uiteindelijk terechtkwam, een nieuwe familie en een nieuw bestaan wist te verwerven. Betty is een van de laatste ooggetuigen van de razzia's, de terreur door de WA en de deportaties vanuit de Hollandsche Schouwburg. Ze werkte in de oorlog als kinderverzorgster in de crèche ertegenover. Van daaruit hielp ze Walter Süskind en Henriëtte Pimentel met het redden van honderden joodse kinderen. De grillige en dramatische levensloop van Betty is met veel zorg en liefde opgetekend door onderzoekers en schrijvers Esther Göbel en

1943 was een beslissend jaar voor de Portugees-joodse familie Pimentel. Mau dook onder. De zussen Lina, Eef en Greet dachten dat het zo'n vaart niet zou lopen en werden vermoord. Jacques waande zich beschermd door de Calmeyerlijst maar kwam bedrogen uit. Nico Maurits werd gearresteerd voor illegaal wapenbezit waarna de dodenmarsen hem fataal werden. Ella dook onder, samen met haar man en kinderen. Jet redde als directrice van de crèche tegenover de Hollandsche Schouwburg honderden kinderen en werd in Auschwitz vermoord. Bram kwam als lid van de Barneveldgroep samen met zijn vrouw en zoon Pim in Theresienstadt terecht. Nico en Jaap doken onder. De schrijvers van 1943 raakten gefascineerd door de bijzondere geschiedenis van de joodse familie Pimentel, met name door hun lot in de Tweede Wereldoorlog. Ze deden uitvoerig onderzoek in archieven wat resulteerde in dit aangrijpende document. Henk Dijkman (1957) is onderzoeker met historische belangstelling. Fokko Weerstra (1963) is eigenaar

Harry: 'Ik ben toch tot de conclusie gekomen dat wij ook behoorlijk wat meegemaakt hebben.' Harry Cohen en Sieny Kattenburg leren elkaar kennen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij werkt voor de Joodse Raad, zij is kinderverzorgster in de crèche, de kinderopvang tegenover de Hollandsche Schouwburg. Op 28 juni 1943, middenin de chaotische omstandigheden van razzia's en illegaliteit - letterlijk tussen het redden van joodse kinderen door - trouwen ze, tijdens de lunchpauze. Toestemming daarvoor krijgt de minderjarige Sieny per post vanuit Westerbork, waar haar ouders wachten op transport. Met haar geweldige inlevingsvermogen en steunend op honderden uren research en interviews schreef Shaya een schitterend en ontroerend portret van deze bescheiden helden. Na de oorlog stichtten Harry en Sieny een gezin, verhuisden daarmee naar New York en Mexico en streken uiteindelijk neer in Buitenveldert. Humor, heimwee, rouw en relativeringsvermogen strijden om voorrang in deze dubbelbiografie die een

De kinderkolonie is een aangrijpende roman, gebaseerd op historische feiten, over het wrede lot van drie zusjes in Italië tijdens de Tweede Wereldoorlog. Wat begon als een vakantie van enkele weken, zou een gevangenschap van jaren worden. Voor de lezers van Jenna Blum, Heather Morris, Tatiana de Rosnay en Martha Hall Kelly.De zusjes Sara, Angela en Margherita groeien in de jaren dertig op in een gelukkig gezin in de Italiaanse kolonie Libië. Maar op bevel van Mussolini worden begin 1940 dertienduizend kinderen uit Libië 'uitgenodigd' om in de zomervakantie hun moederland Italië te leren kennen. Ook de zusjes worden vol verwachting door hun ouders op de boot gezet. Ze komen echter terecht in een fascistisch jeugdkamp aan de kust van Toscane, waar ijzeren discipline en terreur regeren. Sara, de oudste, raakt onder de indruk van de propaganda. Angela ziet haar veranderen en gaat in verzet, en de jongste, Margherita van amper vijf, sluit zich van de buitenwereld af. Uiteindelijk is er nog …

Vanaf de zomer van 1942 werden joden bijeengebracht in de Hollandsche Schouwburg aan de Amsterdamse Plantage Middenlaan, om van daaruit gedeporteerd te worden. Omdat de schouwburg erg vol was, werden kinderen tot 14 jaar ondergebracht in een bestaande crèche aan de overkant. Vlak onder de ogen van de Duitsers slaagden verzetsmensen erin om zo'n 500 kinderen administratief en fysiek te laten 'verdwijnen'. Ze werden, met toestemming van hun ouders, de crèche uit gesmokkeld en ondergebracht bij gastgezinnen elders in het land. Dit prachtig geïllustreerde boek, dat verschijnt bij een tentoonstelling in het Verzetsmuseum, bevat vijftien heel verschillende maar stuk voor stuk aangrijpende verhalen van geredde 'kinderen' over hun onderduiktijd en de verwarrende periode vlak na de bevrijding. De inleiding vertelt hoe het er in de crèche aan toeging en belicht de rol van de joodse verzetsmensen.