De Ander

De Ander is een heftige en eigentijdse literaire roman over passie, verlangen en verraad. Na een kortstondig huwelijk en enkele vluchtige relaties ontmoet Maria, eindredacteur bij een regionale krant, de geschiedenisleraar Joost. Ze krijgen een hartstochtelijke verhouding. Dat Joost getrouwd is probeert Maria te negeren, iets wat niet langer mogelijk is als zijn vrouw achter de affaire komt. Er volgt een abrupte en pijnlijke breuk. Na drie jaar van stilzwijgen belt Joost plotseling op met het dringende verzoek Maria over 1 week nog eenmaal te ontmoeten. In de daaropvolgende zeven dagen herbeleeft ze hun affaire en bereidt ze zich voor op het naderende weerzien. Ook dringen sterkte herinneringen aan haar jeugd zich op. Aan haar dominante moeder en schuldgevoelens over haar overleden zusje. Dan breekt de zevende dag aan. De ontknoping is even bizar als onthutsend. De Ander is de derde roman van Edith van Walsum. Ze schreef o. a. Het Trapgat (nominatie AKO), Ongehoord, een bundel

Hij zegt dat hij haar het liefst zou willen opsluiten. Ergens waar niemand bij haar kan, alleen hij. Hij vraagt of het haar beangstigt dat hij dat zegt. Ze zegt nee, en dat meent ze. Pas als hij een tijdje naar haar nek blijft staren en toegeeft dat hij soms de neiging heeft om haar daar net zo lang te bijten tot ze begint te bloeden, tot ze het uitschreeuwt van de pijn en hem smeekt om te stoppen, begint ze zich af te vragen of dit wel normaal is. Of het normaal is om zoiets uit te spreken, laat staan om het te voelen. In Ik, de ander trekt Jante Wortel je langzaam maar zeker mee in het drijfzand van een toxische relatie. Je blijft doorlezen omdat je wilt dat het stopt. Over haar debuut Weerlicht: 'Vaak moet je even naar adem happen.' - Het Parool 'Op het puntje van je stoel.' - ⭑⭑⭑⭑, NRC 'Zindert van onderhuids ongemak.' - ⭑⭑⭑⭑, De Telegraaf Jante Wortel (1996) debuteerde in 2022 met de roman Weerlicht die werd genomineerd voor De Bronzen Uil, Beste Boek voor Jongeren en de Hebban

Esther Fairchild woont samen met haar broer Christian, en verdeelt haar tijd tussen het illustreren van kinderboeken en werken in een café. Een toevallige ontmoeting brengt de herinneringen aan haar buitengewone jeugd weer boven, met haar excentrieke ouders die zich niet druk maakten om kapotte spullen of gebrek aan geld. Esther en Christian gingen hun eigen gang in het grote verwaarloosde huis, waar een aangename chaos heerste en waar altijd plek was voor meer mensen. Zoals Donovan, die er regelmatig door zijn moeder gedumpt werd, en Penny, de vriendin van Christian. Een bizar ongeluk rukte de groep uiteen en maakte een einde aan Esthers jeugd, maar nu lijken hun paden elkaar opnieuw te kruisen...

Acht wonderlijke dierenverhalen over de ander en de een. Over een rups, een slak, een meeuw en vele anderen. Waarom wil Schaap Ezel zo graag volgen? Wat ziet Olifant wat Varken niet ziet? Wat doet Koekoek in het nest van Mus? Wat gebeurt er als de oude boom omvalt? En wat is eerlijk volgens Muis? Een boek over mogelijke oplossingen om het met elkaar uit te houden.

Voor wie goed kijkt is de ander al snel minder anders dan gedacht. Als er iemand uitblonk in goed kijken en luisteren, dan was het Annemarie Cottaar (1955-2021). De historicus met de blik van een antropoloog en de pen van een journalist schreef tal van boeken, artikelen en essays over de geschiedenis van nieuwkomers in Nederland. Zij keek voorbij de imaginaire grenzen tussen groepen, of het nu ging om minderheden, arbeidsmigranten, vluchtelingen of Nederlanders uit de voormalige koloniën. Zie de ander laat zien wat Cottaar heel haar leven nastreefde: een gezicht en een stem geven aan de mensen die hun verhalen met haar deelden.

Een monumentale roman over verliefdheid, verlangen en sensualiteit. Bloedeerlijk en bijwijlen bloedgeil. +++ 'Ik moest iemand vinden bij wie ik mijn moede hoofd in de schoot kon leggen. Verdomme toch, wat was ik eenzaam.' +++ 'Dit is mijn beste boek', zegt de Antwerpse Nederlander Ernst Löw. En gelijk heeft-ie. Onthutsend oprecht en met humor vertelt hij over een turbulente periode uit z'n leven, hoe hij zielig en zalig verliefd is op Niko, z'n ex-vriendin die hij niet uit z'n hoofd kan krijgen. En ook niet uit z'n onderbuik. Seksuele relaties met andere dames, die hij haarfijn, sensueel én poëtisch beschrijft, kunnen z'n verlangen naar Niko wel even verdoven maar niet stillen. 'De Heroïek van mijn Eenzaam zijn' is een waanzinnig verhaal van een man op zoek naar zichzelf én de waarheid: waarom heeft z'n geliefde hem verlaten? Een roman die je niet onberoerd laat. Balancerend op een losse koord tussen romantiek, filosofie en pornografie. Heerlijk en eerlijk erotisch. Nooit eerder liet

Met enige regelmaat duikt de stelling op dat de literatuur dood is. Waarmee bedoeld wordt dat de literatuur er niet toe doet en dat hetzelfde geldt voor de schrijver. In het essay De ander bestaat niet rekent Christine Otten af met dat pessimisme. Schrijven is voor haar geen vrijblijvende bezigheid. Ze houdt een vurig pleidooi voor de noodzaak om je als schrijver onvoorwaardelijk te verbinden met je personages en hun thematiek, en daarmee het risico te lopen zélf te veranderen. Aan de hand van haar eigen ontwikkeling als auteur laat ze zien hoe literatuur ingezet kan worden voor emancipatie en persoonlijke bevrijding van schrijver en lezer. '(…) de literatuur en het schrijverschap herbergen een potentieel bevrijdende (en daardoor subversieve) kracht die je op zoveel manieren en juist ook op plekken kunt inzetten waar literatuur wordt gezien als 'niet voor ons' of 'hoge kunst'. Dat komt uiteindelijk de literatuur ten goede, want andere stemmen, stijlen en perspectieven krijgen de

Een bizar verhaal over oplichterij, voetbalmakelaars, popfestivals, gepiercete en met siliconen opgevulde zangeresjes een ook een beetje over de Incabouter. Een verhaal over tuinkabouters die op mysterieuze wijze verdwijnen en al even mysterieus weer opduiken. Een verhaal waarin Konstantinopel misschien eindelijk zijn lang begeerde hoofdrol krijgt. Kortom een Kiekeboe-verhaal, maar dan zonder Kiekeboe.

'Onthutsend mooie literatuur.' - NRC Handelsblad ***** 'Strek uit die nek en kijk over de grenzen met Judith Schalansky. Een leeservaring die je wereld groter maakt.' - Adriaan van Dis Aanpassing is alles, weet Inge Lohmark als biologielerares met meer dan dertig jaar ervaring. Ze houdt haar leerlingen kort zonder strapatsen en stemverheffing. Maar als ze gevoelens begint te krijgen voor een leerlinge uit de derde brengt dat haar ordelijke,'biologistische' wereldbeeld aan het wankelen. Schalansky beschrijft trefzeker de barstjes die haar ijzeren uitstraling begint te vertonen. Tien jaar na de Nederlandse publicatie als De lessen van mevrouw Lohmark nu opnieuw uitgebracht met een voorwoord van de auteur. Vertaald door Goverdien Hauth-Grubben Oogstrelende tragikomedie.'- de Volkskrant

Er gaat geen dag voorbij zonder dat het zelf ter sprake komt. Van de arbeidsmarkt tot het internet: overal stellen mensen zich de vraag wat ze zelf willen, zelf kunnen, wie ze zelf zijn. En dan is er nog de wildgroei aan spiritualiteit en zelfhulp. Waarom is zelfkennis toch zo belangrijk? Wat is eigenlijk het zelf? Duidelijk is dat allerminst, maar dat is geen bezwaar om het er veel en vaak over te hebben: je moet jezelf blijven, jezelf niet voorbijrennen, weer tot jezelf komen. Kennelijk is er een domein in onze persoonlijkheid dat we als individueel, eigen en onafhankelijk zien. Maar klopt dat wel? De filosofie, psychologie en sociologie hebben zich van oudsher met deze vragen beziggehouden. Ook in de romanliteratuur is zelfkennis een constant thema. In De ogen van de ander ontwikkelt Christien Brinkgreve een visie waarin de anderen een fundamentele rol spelen. Het zelf is niet een autonome kern, maar is gevormd in de omgang met anderen.