Dagboek uit Bombay

Wil je meer weten over dit boek? Neem dan snel een kijkje op www.boekenwereld.com. Gratis verzending boven €19,95 en vandaag besteld, is volgende werkdag in huis.

Wil je meer weten over dit boek? Neem dan snel een kijkje op www.boekenwereld.com. Gratis verzending boven €19,95 en vandaag besteld, is volgende werkdag in huis.

In 'Ze kwam uit Marioepol' doet Natascha Wodin onderzoek naar het verleden van haar moeder. Toen Natascha tien jaar oud was, pleegde haar moeder zelfmoord. De vraag naarhaar moeders leven wordt een obsessie voor de dochter, die het pas op latere leeftijd, met behulp van internet, aandurft op zoek te gaan naar het verleden van haar moeder. Ze komt heel veel te weten, over het verleden in het Oekraïense Marioepol aan de Zwarte Zee, over voorouders en familieleden, over de ondergang van haar (aristocratische) familie door de stalinistische terreur, over de gruwelijke jaren als dwangarbeidster in het Derde Rijk. Steeds kleiner worden de cirkels om haar moeder heen - maar het middelpunt blijft een vage contour van een tragische vrouw die door de geschiedenis als afval is achtergelaten.

Een waardevol en uniek document uit de Tweede Wereldoorlog, te vergelijken met Eindstation Auschwitz In november 1943 wordt Renata Laqueur, dochter van een Pruisische hoogleraar en van Joodse afkomst, met haar man Paul Goldschmidt gearresteerd. Ze komt terecht in doorgangskamp Westerbork en vier maanden later worden ze samen overgebracht naar kamp Bergen-Belsen in Duitsland. Laqueur maakte altijd al aantekeningen wanneer ze op reis was. En hoe cru ook, zij ziet haar gedwongen vertrek naar Bergen-Belsen op dat moment als een soort reis. Vanaf het moment van haar aankomst in het kamp, schrijft ze op wat zij en haar man meemaken. Het is voor haar een manier om de verschrikkingen van het kampleven te doorstaan. Dat houdt ze vol tot december 1944, wanneer ze er te zwak voor wordt. Een paar maanden later, op 10 april 1945, nauwelijks vijf dagen voordat de Engelsen en Canadezen het kamp zullen bevrijden, worden 2500 doodzieke en verhongerde gevangenen, onder wie Renata en haar man, in een

Corrie ten Boom werd geboren op 15 april 1882 te Amsterdam. Ze groeide op in Haarlem, waar haar vader Casper ten Boom een horlogewinkel had aan de Barteljorisstraat. Ze is vooral bekend geworden als verzetsstrijder, evangelist en auteur van boeken als De Schuilplaats en Zwerfster voor God. Op 28 februari 1944 wordt de familie ten Boom opgepakt, na verraad. Veel familieleden worden vastgezet in het huis van bewaring in Scheveningen. Vader Casper overlijdt daar na negen dagen, andere familieleden komen al snel vrij, maar Corrie en zus Betsie blijven vastzitten. Op 6 juni worden ze overgebracht naar het concentratiekamp bij Vught. De Brieven uit de gevangenis die verzamelt zijn in dit boekje, werden geschreven door Corrie en Betsie tijdens hun gevangenschap in Scheveningen en Vught. Ze geven een heel persoonlijk beeld van die tijd, maar vooral laten ze zien dat geen muur te hoog en geen cel te duister is voor de liefde van God. Of zoals Corrie zelf schreef: 'Eén ding wist ik zeker - dat

In 'Dagboek uit Jeruzalem' vertelt Marleen Anthonissen veertig verhalen over haar leven - en het leven van alledag - in de Heilige Stad. Sinds 2014 woont en werkt Marleen in Jeruzalem. Ze is daar pastoraal werker bij de Lutherse Redeemer Church voor de Nederlandse gemeenschap in en rond Jeruzalem en geeft voorlichting aan Nederlandse bezoekers. Ingrijpend was het onverwachte overlijden van haar echtgenoot Ilja in 2017. Marleen Anthonissen-van der Louw werd in 2014 met haar gezin door Kerk in Actie uitgezonden naar Israël. Eerder werkte ze al in Pakistan, Oezbekistan en Kazachstan.

22 aangrijpende verhalen over vermissingen tussen 1972 en 2018. Joop de Jager is op zoek gegaan naar familieleden van vermisten en heeft hen laten vertellen. Op een integere en grondige manier beschrijft hij de invloed die een vermissing van een dierbare op de achterblijvers heeft. De onzekerheid wat er is gebeurd blijft knagen, de vragen blijven onbeantwoord. Omdat er nooit een lichaam wordt gevonden, blijft er altijd een sprankje hoop bestaan dat de vermiste misschien toch nog opduikt. Aan het eind van het boek komen een aantal experts aan het woord die de professionele kant van een vermissing belichten: Carlo Schippers van het Team Recherchepsychologen, Dr. Lonneke Lenferink, onderzoeker van de Universiteit Groningen en Utrecht, en Roy, trainer/begeleider van speurhonden.

Walter Benjamin hield zich in de jaren twintig als socioloog en kunsthistoricus uitgebreid met het marxisme bezig. Lange verblijven in Frankrijk (waar hij zich in 1933 definitief moest verstigen) brachten hem in contact met de Franse avant-garde. Van 6 december 1926 tot eind januari 1927 bezocht hij Moskou, een bezoek waaraan wij zijn meest persoonlijke en openhartige geschrift danken: Dagboek uit Moskou. Het boek is een poging tot synthese van liefde en revolutie genoemd. Meedogenloos (ook tegenover zichzelf) beschrijft hij zijn plotselinge liefde voor Asja Lacis, die vurig in de revolutie en de toekomst gelooft; zijn verbeten pogen meer inzicht te verwerven in de werkelijke veranderingen die door de revolutie zijn veroorzaakt; de literaire verplichtingen die hiji voor zijn vertrek op zich heeft genomen en hem dwingen het alledaagse straatleven in Moskou te beschrijven. Het resultaat is een uniek portret van een tussen hoop en afkeer heen en weer geslingerde intellectueel en een even