Onder het vergrootglas (Paperback)
Een van de grootste wetenschappelijke doorbraken aller tijden was de ontdekking van bacteriën door Antoni van Leeuwenhoek (1632-1723), die vanwege zijn befaamde microscopen uitgeroepen werd tot een van de grootste Nederlanders. Hij werkte in een tijd waarin de basis werd gelegd voor onze huidige wetenschappelijke praktijk van observatie, controleerbaarheid en publicatie. Als kroon op zijn werk werd hij benoemd tot lid van de prestigieuze Royal Society in Londen. Van Leeuwenhoek presenteerde zichzelf als outsider in de wetenschappelijke wereld. Klopt dit? Welke rol speelde het beeld van nuchtere selfmade man in de latere waardering voor de Delftenaar? Werd hij meteen omarmd in Londen? Wat was zijn verhouding tot stadsgenoot Johannes Vermeer? En hoe verhoudt Van Leeuwenhoeks geheimzinnigheid over zijn methodes zich tot de wetenschappelijke cultuur van peerreview? Op basis van kritisch bronnenonderzoek en replicatie van Van Leeuwenhoeks observaties met zijn eigen microscopen schetst
27,50
