577160 niet gecategoriseerd

Niet Horen - Niet Zien - Niet Zwijgen Als je wereld donker en stil wordt, word jij dat dan ook? Als Joyce zeventien is, zegt een arts tegen haar dat ze niet van waarde zal zijn voor de maatschappij. Hij suggereert dat ze maar een taal moet gaan leren. 'Dan kun je misschien een keer een boek vertalen.' Meer zit er voor haar niet in, is zijn boodschap. Joyce weet op dat moment net dat ze lijdt aan het zeer zeldzame Ushersyndroom, dat ervoor zorgt dat ze steeds slechter gaat horen en zien en rond haar veertigste doof en blind zal zijn. De diagnose maakt dat ze haast heeft: ze wil alles zien, alles doen, alles leren, alles meemaken voordat haar wereld definitief donker en stil wordt. Ze is in voortdurend gevecht met haar ziekte, wanhopig op zoek naar een manier om er blij mee te zijn - tot ze inziet dat dat een strijd is die ze nooit kan winnen. Dan begint ze ervan overtuigd te raken dat ze de wereld iets te vertellen heeft. Dat ze straks niet meer kan horen of zien, hoeft niet te

Incest is als een gelijmde vaas. Zij is weer heel, misschien gevuld met het prachtigste boeket, maar de scheuren vervagen nimmer. In “Niet aankomen, niet afvegen” verhaalt de schrijver onverbloemd over de incest door zijn stiefvader. Een homoseksuele man die een moeder met kinderen trouwt, zonder echt van haar te houden. Elf jaar misbruik, manipulatie en de ontkenning ervan door de moeder. Door zijn intimiteit te delen wil de schrijver, ouders, verzorgers, oppassers, leerkrachten en sportcoaches de scherpte meegeven om veranderend gedrag van een kind waar te nemen en tot actie over te gaan. Stel een vraag, kijk verder dan de voordeur, wees alert en zoek hulp. Liever tien keer loos alarm dan één zwaar beschadigd kind.