Reisverhaal Zangeres op Zanzibar | Lieve Joris

'Jij hebt misschien veel in Afrika gereisd, maar wat ik je zal vertellen, dat heb je nog nooit gehoord. Geen man kan zoveel verdriet verdragen. Jij zal huilen, en je zal iedereen aan wie je het vertelt, aan het huilen brengen.'  In Mali blues reist Lieve Joris van Senegal via Mauretanië naar Mali. De Afrikanen die ze onderweg ontmoet zijn overlevers, die beseffen dat ze niet langer op hun machthebbers hoeven te rekenen. Hoogtepunt in deze bundel - die bekroond werd met de driejaarlijkse Cultuurprijs van de Vlaamse gemeenschap en de Franse Prix de l'Astrolabe - is het levensverhaal van de Malinese zanger Boubacar Traoré (Kar Kar), die sindsdien internationaal furore maakte en uitgroeide tot het boegbeeld van de Afrikaanse blues.

"Na drieënhalf uur lopen zagen we Mikalati liggen. Op de heuvelflank stonden honderden koeien met gewelfde hoorns; daartussen liepen mannen met hoeden en stokken heen en weer, keurend, prijzend. Uit het dal steeg een zacht gegons op, dat sterker werd naarmate we, laverend tussen de koeien, dichterbij kwamen. In de gekleurde vlek in de diepte tekenden zich strooien afdaken af. Daartussen krioelde het van pratende, lachende, gebarende marktgangers. Zodra ze ons in de gaten kregen, stootten ze elkaar aan en algauw draaide de menigte zich als één man onze kant op." Bij Uvira, een provinciestadje in Oost-Congo, rijst een bergwand op waarachter de hoogvlaktes liggen, een onherbergzame streek zonder wegen of elektriciteit die door de Belgen nauwelijks gekoloniseerd werd. Het is een gebied zoals er in Afrika zovele zijn: een mengeling van militarisme, bijgeloof en profetieën regeert het dagelijks leven. De kolonel die er de scepter zwaait, wijst Lieve Joris een gids toe. Ze trekken van markt n…

'Jij hebt misschien veel in Afrika gereisd, maar wat ik je zal vertellen, dat heb je nog nooit gehoord. Geen man kan zoveel verdriet verdragen. Jij zal huilen, en je zal iedereen aan wie je het vertelt, aan het huilen brengen.'  In Mali blues reist Lieve Joris van Senegal via Mauretanië naar Mali. De Afrikanen die ze onderweg ontmoet zijn overlevers, die beseffen dat ze niet langer op hun machthebbers hoeven te rekenen. Hoogtepunt in deze bundel - die bekroond werd met de driejaarlijkse Cultuurprijs van de Vlaamse gemeenschap en de Franse Prix de l'Astrolabe - is het levensverhaal van de Malinese zanger Boubacar Traoré (Kar Kar), die sindsdien internationaal furore maakte en uitgroeide tot het boegbeeld van de Afrikaanse blues.

"Na drieënhalf uur lopen zagen we Mikalati liggen. Op de heuvelflank stonden honderden koeien met gewelfde hoorns; daartussen liepen mannen met hoeden en stokken heen en weer, keurend, prijzend. Uit het dal steeg een zacht gegons op, dat sterker werd naarmate we, laverend tussen de koeien, dichterbij kwamen. In de gekleurde vlek in de diepte tekenden zich strooien afdaken af. Daartussen krioelde het van pratende, lachende, gebarende marktgangers. Zodra ze ons in de gaten kregen, stootten ze elkaar aan en algauw draaide de menigte zich als één man onze kant op." Bij Uvira, een provinciestadje in Oost-Congo, rijst een bergwand op waarachter de hoogvlaktes liggen, een onherbergzame streek zonder wegen of elektriciteit die door de Belgen nauwelijks gekoloniseerd werd. Het is een gebied zoals er in Afrika zovele zijn: een mengeling van militarisme, bijgeloof en profetieën regeert het dagelijks leven. De kolonel die er de scepter zwaait, wijst Lieve Joris een gids toe. Ze trekken van markt n…

In Mijn Afrikaanse telefooncel komen Afrika, het Midden-Oosten en Oost-Europa - de drie gebieden die Lieve Joris de afgelopen dertig jaar bereisde - voor het eerst samen. Met liefde en mededogen beschrijft ze de mensen die ze ontmoet; ze duikt onder in hun levens en trekt de lezer mee naar binnen. De Malinese Bina die haar tot beschermheilige van zijn telefooncel maakt, de Koerdische Ismaïl die Baudelaire leest in de binnenlanden van Syrië, de Hongaarse Szabolcs die in de ban raakt van een vergeten dorp aan de Tisza - dwars tegen de onverschilligheid van hun machthebbers in, vechten zij met flair voor hun bestaan.