Productomschrijving
Het inspirerende levensverhaal van de hoofdinstructeur van Special Forces VIPS: Erik Wegewijs
‘De wereld is mijn school en ik bepaal zelf naar welke lessen ik ga, het zal hoe dan ook met blote handen moeten gebeuren. Na de middelbare school, zonder plan B en zonder vangnet de wereld van de commando’s in duiken. Dat is waar de uitdrukking “met blote handen” voor mij voor staat. Met blind vertrouwen op mijn innerlijke kompas, en een cocktail van lef, eergevoel en nieuwsgierigheid maak ik mijn keuzes en leef ik mijn leven. Nooit af maar zeker nooit saai.’
Aan de hand van tien hoofdstukken, tien belangrijke thema’s en tien nummers geeft Erik Wegewijs een zeer persoonlijke inkijk in zijn leven tot nu toe. Hij schrijft over gelijkwaardigheid, autonomie, moed, broederschap en de dood, maar ook over zijn ervaringen bij het Korps Commandotroepen en in de televisiewereld. Hij heeft hierbij maar één doel: mensen inspireren, aanzetten tot nadenken en motiveren om alles uit het leven te trekken in die korte tijd die ze hier op planeet aarde mogen rondhangen.
Erik wegewijs (1973) diende vanaf zijn negentiende bij het Korps Commandotroepen en doorliep de rangen van soldaat tot majoor. Hij had de leiding over talloze internationale speciale operaties en leidde meer dan honderd commando’s op. Sinds zijn vertrek in 2020 is hij veelgevraagd spreker en is hij te zien in tv-programma’s als Special Forces Vips en The Life Trail.
‘Wanneer Erik begint te praten wil ik altijd maar één ding doen, en dat is naar hem luisteren. Hij leerde mij een belangrijke les die ik nu in mijn leven toepas, bestaande uit drie woorden: angst is go!’
Nasrdin Dchar
‘Eriks aanwezigheid vraagt om aandacht. Voor mij is hij de hardheid van een (voormalig) commando met ervaring én wijsheid die maar weinigen bezitten, maar bovenal een zachtheid waarbij hij je precies datgene geeft wat je nodig hebt in het moment. Eén woord, zin of blik… Het is ALTIJD raak.’
Edith Bosch
‘Erik Wegewijs voelde in Slovenië als een strenge vader: je krijgt regelmatig een confrontatie met hem, maar je weet dat alles wat hij zegt bedoeld is om je verder te helpen. Eriks zichtbare emoties
toen wij de eindstreep hadden gehaald, bevestigden dat.’
Kaj Gorgels